ทำมั้ยย่ะ ร้ายแล้วไม่รักรึไง!
บทนำ
ช่วงพักกลางวันของวันนี้เป็นวันที่ร้อนมากเลยทีเดียว ทำให้ฉันทนกับสภาพอากาศของวันนี้ไม่ได้ จึงหนีกลับบ้านมาก่อน=W= ทำให้เพื่อนรักเพียงคนเดียวของฉันโดดตามมาด้วย เนื่องจากกลัวฉันไปมีเรื่องกับพวกไร้สาระและพวกถ่อย!
"นี่แกจะโดดตามฉันมาหาพระแสงอะไร= =d"ฉันหันไปดุยัยอังเปา
"ก็แหม ก็ฉันกลัวแกไปมีเรื่องน่ะสิ"
"หรอย่ะ กลัวฉันไปมีเรื่องหรือแกตั้งใจจะโดดไปบ้านฉันหา- -+"ยัยนี้มันแอบชอบพี่ชายฉันน่ะ-..-หล่อขั้นเทพ
"เออ แกก็รู้หนิ ว่าแต่แกโดดมาแบบนี้ไม่กลัวอาจารย์จับได้เหรอ"
""เฉยสิคะ ตอนนี้พวกเราสองคนกำลังเดินกลับบ้าน บ้านอยู่ใกล้โรงเรียนแค่เอื้อม 15 นาทีก็ถึงแล้ว บ้านยัยอัง-เปานี้ก็อยู่ติดกับบ้านฉันแค่มีรั้วมากั้นไว้เฉยๆ
"เฮ้ย เรื่องถึงห้องปกครองนะเว้ย= =!!"
"แกจะไปกลัวหาอะไร แกลืมแล้วรึไงฉันเส้นใหญ่ซะอย่าง ใครหน้าไหนมันกล้าจะมาลองดีกับฉัน"ยัยอังพยักหน้าอย่างเข้าใจ หึๆใครมันจะกล้ามาลองดีกับแจแปนผู้นี้ ป๊าฉันเป็นถึงนักวิทยาศาสตร์ผู้บ้าๆบอๆของอเมริกาเชียว= = ส่วนแม่ก็เป็นถึงมือขวาของบอสมาเฟียใหญ่แห่งญี่ปุ่น- -+ ฉันแต่ท่านทั้งสองเป็นคนไทย ไทยแท้ๆ แต่!ฉันกับสงสัยเรื่องนึง คือทำมั้ยผมของฉันต้องเป็นสีม่วงด้วย ทั้งทีไม่ใช่ลูกครึ่งแท้ๆ=3= ฉันถามแม่หลายครั้งแล้วนะ แม่ก็ตอบกลับมาด้วยคำตอบเดิมๆว่า "ก็แจน่ะ ได้สีผมเเบบนี้มาจากคุณย่าน่ะสิลูก^-^"
ขอบคุณ= =!!
ฮ้า*-* คิดเพลินแปปเดียวถึงบ้านแล้วรึ-O- มองดูกี่ทีๆสภาพบ้านก็ไม่เคยเปลี่ยนไป บ้านชั้นเดียวสีเหลืองอ่อนเล็กๆ ดูน่าอยู่ ร่มเย็น หลังบ้านปลูกดอกไม้ โดยเฉพาะกุหลาบ บ้านหลังนี้ฉันอาศัยอยู่คนเดียว พี่ชายฉันอยู่ที่คอนโดอ่า ส่วนป๊ากับแม่นานๆทีกลับมา แต่อยู่ที่บ้านของตัวเองอ่านะ ฉันอยากอยู่แบบส่วนตัวเลยขอให้ป๊ากับแม่ซื้อบ้านให้อยู่
เอาล่ะ เข้าบ้านดีกว่า ยัยอังเปายืนเด็ดดมดอกกุหลาบหน้าบ้านของฉัน ทำให้ฉันรู้สึกเบื่อยัยนี้- -+ บังอาจมากนะที่เจ้ากล้ามาเด็ดกุกลาบที่รักของข้า(อ้าว บ้าไปแล้วรึ:kiss)
จิ้มๆ
ฉันหันไปจิ้มแขนยัยนี้ ทำให้มันรู้สึกตัวและหันกลับมาโดนอัตโนมัติ
"แจ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะเด็ดน้า มันหักเอง><"อังเปาแก้ตัวด้วยคำเดิมๆทำให้ฉันเบื่อหน่ายเข้าไปใหญ่
"เฮ้อ ถ้าเธออยากได้เดี๋ยวค่อยไปตัดเอาที่หลังบ้านก็ได้-_-"
"" และฉันก็จูงมืออังเปาเข้าบ้าน
ตุ๊บ!
ฉันทิ้งกระเป๋าลงบนโซฟาอย่างไม่ใส่ใจเท่าไร และนั่งลงโซฟาอย่างเหนื่อย เฮ้อ และอังเปาค่อยนั่งลงตามทีหลัง และเปิดทีวีดูอย่างสนใจ
"ฉันนอนล่ะ ฝันดี"ฉันปลดเนคไทออกอย่างไม่ใสใจอีกล่ะ แล้วนอนลงบนตักอังเปา เฮ้อ ถึงฉันนอนแบบนี้ฉันก็ไม่ได้เป็นเลสนะ อังเปาก็ไม่ได้เป็น เพราะยัยนี้คอยมีแฟนมาก่อน-..- เหนื่อยจริงวันนี้ ฉันไม่สนใจกระโปรงสั้นๆหรอกนะ อายทำมั้ยคนเยอะแยะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ