ขอโทษทีเพื่อนคนนี้คิดไม่ซื่อ!!

10วันต่อมา

"เลสมี่ต้องไปแล้ว"ฉันพูดแล้วน้ำตาก็เอ่อล้นออกมา

"ทำไมมี่ไปเร็ว"เลสพูดแล้วทรุดตัวลงอย่าหมดแรง

"^^เลสยังรักเอ็มอยู่ใช่ไหม"ฉันพูดอย่างรู้ใจ

"อือใช่"เลสพูดอย่างจริงจัง

"มี่รักเลสนะมี่แอบชอบเลสมาหลายปีละแต่มี่คงต้องถอยไปมี่ยอมแพ้"ฉันพูดแล้วร้องไห้ออกมาอย่างสุดทน

"มี่..."เลสเรียกฉันอย่างแผ่วเบา

"^^อย่าร้องไห้นะเลสมี่ควรถอยห่างออกไป"ฉันพูด

"มี่...."เลสพูด

"เพราะมี่รู้ไงว่าเลสชอบเอ็มมี่ถึงต้องถอยไปที่ผ่านมามี่พยายามมันหมดแล้วมันไม่เหลือเลย"ฉันพูดหมด

"มี่..."เลสยังเรียกชื่อฉัน

"ของขวัญที่มี่ให้เลสมันแตกตั้งหลายครั้งแล้วเนอะ^^"ฉันพูดอย่างเจ็บหนืบ

"เลสเพื่อนอย่างมี่จะให้อะไรมันคงหมดปัญญาแล้วละ"ฉันพูดต่อเนื่อง

"มี่อย่าไปเลยนะ"เลสพูด

"ไม่ได้มี่ต้องไปมี่ให้แหวนนั้นแล้วอย่าทำให้มันแตกสลายนะ^^"ฉันพูดแล้วส่งยิ้มหวานไปให้

"มี่"เลสพูด

(บอกหตุการ์ณจากเลส)

ผมเห็นมี่ลอยไปบนท้องฟ้าอันสีเทาที่ไม่สวยไม่หวานเหมือนเธอไม่ใจดีเหมือนเธอตั้งแต่ผมเป็นเพื่อนเธอเธอไม่คนที่ใจดีมากๆนิสัยดีอ่อนโยนเป็นตัวของตัวเองเธอเป็นคนมีเหตุผลแต่เธอได้จากผมไปแล้วผมเห็นแหวนที่เธอให้กลายเป็นสีดำนั้นคือมันแปลว่าเธอตายแล้วใช่ไหม...