Sharmy Doll!!! >ศึกตุ๊กตาเวทย์<

Chapter1: + Dolly World?!? +

“อย่ามาอำฉันเล่นนะยะ! โลกของตุ๊กตางั้นเรอะ..เชื่อก็เข้าโรงพยาบาลบ้าได้แล้ว!!!”

       คุโรเขย่าตัวบุซ ตุ๊กตาหนุ่มรูปร่างคล้ายคนทำได้เพียงกลอกตาไปมาอย่างเบื่อหน่าย เขาเล่าให้เธอฟังเป็นสิบๆรอบและผลก็ยังเป็นเหมือนเดิม คือเธอยิ่งกว่าไม่เชื่อซะอีก!!

“แล้วเธอคิดว่าฉันเป็นตัวอะไรล่ะ? ก็เห็นอยู่ว่าเป็นตุ๊กตา...”

“ตุ๊กตาพูดได้มันมีได้หลายกรณีหรอกย่ะ! แกเป็นผีใช่มั้ย? นี่สินะที่เขาเรียกว่าโดนผีหลอก...”

       หญิงสาวกุมขมับทันทีที่พูดจบประโยค ต่อให้ตุ๊กตาพูดได้ตรงหน้ามันไปลากเพื่อนพ้องมาร่วมยืนยันความจริงเธอก็ยังไม่เชื่ออยู่ดี มีอย่างที่ไหน เล่าสิบหกครั้งก็เล่าเหมือนกันทั้งสิบหกครั้งอย่างกับไปท่องจำมางั้นแหละ ‘โลกมนุษย์เรามีมิติซ้อนทับอยู่ ที่แห่งนั้นช่างน่าพิศวงเหลือเกิน อาา..ใช่แล้วล่ะ! ที่แห่งนั้นก็คือโลกตุ๊กตา โลกซึ่งเต็มไปด้วยเหล่าตุ๊กตาที่มีชีวิต อันที่จริง...ตุ๊กตาที่ถูกสร้างขึ้นบนโลกมนุษย์ถูกสร้างหลังจากตุ๊กตาทางโลกนี้เสียอีกแนะ! พูดง่ายๆก็คือ ตุ๊กตาทุกตัวที่มนุษย์สร้างต่างก็ได้รับแรงบันดาลใจจากการสังการจิตให้สำนึกที่เป็นไปตามโลกตุ๊กตาแห่งนี้นี่เอง ชื่อของโลกที่เต็มไปด้วยตุ๊กตาที่มีชีวิตนี้คือ... Dolly World’  ...ไอ้เรื่องที่ชอบคิดว่าโลกนี้มีมิติซ้อนทับบ้าบออะไรนั่นเลิกทีเถอะ!!! ฟังแล้วอยากจะอ้วกเป็นภาษาต่างดาว!

“ฉันบอกกี่ครั้งแล้วว่าไม่ใช่ผี..เอางี้เดี๋ยวจะพาตุ๊กตาหมีตัวใหญ่บนเตียงของเธอในโลกนู้นมาให้ดู!”

       ยังไม่ทันจะเอ่ยทักท้วงอะไรตุ๊กตาหนุ่มตรงหน้าก็ร่ายคาถาอะไรสักอย่างใส่ตุ๊กตาหมีตัวใหญ่ชื่อโยโกะสุดรักของเธอ รอไม่นานตุ๊กตาหมีตัวยักษ์ก็ขยับได้!!

“อ้าวโซซัง...ตามฉันมามีอะไรรึเปล่าจ๊ะ?”

       ตุ๊กตาหมีตัวนั้นยิ้มหวานให้เธอแล้วเดินเข้าไปหาเธออย่างกระฉับกระเฉง

“โยโกะ!! เธอ..พูดได้ด้วยเหรอ??”

“อ้าว! ฉันก็นึกว่าคุณบุซเล่าเรื่องโลกซ้อนทับให้เธอฟังแล้วซะอีก!!”

       บุซยักไหล่แล้วตอบตุ๊กตาหมีสีน้ำตาลร่างยักษ์อย่างเซ็งๆ

“ก็เล่าให้ฟังแล้ว...แต่ยัยนี่เชื่อซะที่ไหนล่ะ! เสียเวลาชะมัด เดี๋ยวทางพวกบาซูก็รวบรวมคนได้ก่อนพอดี...”

“เดี๋ยวก่อน! นายยังไม่เห็นเล่าถึงสาเหตุที่มาที่นี่เลย แล้วบาซูคือใครเหรอ?”

       คุโรวางบุซลงบนเตียงแล้วเอียงคอถามด้วยความสงสัย..มาถึงขั้นนี้แล้วก็ถามมันให้หมดเลยละกัน! เรื่องเชื่อไม่เชื่อเอาไว้อีกเรื่องนึง

“ที่โลกทางนู้นมีการกบฏ พวกมันก่อการจลาจลทุกพื้นที่จนตุ๊กตาทุกตัวที่ถูกสร้างบนโลกมนุษย์แล้วต่างก็ต้องหลบหนีมาอยู่ที่นี่กันเกือบหมด ก่อนหน้านี้ไม่นานพวกมันประกาศให้ทำสงครามโดยใช้โลกมนุษย์เป็นสื่อกลาง ตุ๊กตาที่มีเวทย์หนึ่งตัวจะมีคู่หูได้แค่คนเดียว พวกเราจึงต้องกระจายกำลังกันมาบนโลกมนุษย์ก็เพื่อตามหาคู่หูสำหรับสู้กับพวกบาซู..นี่คือสาเหตุที่ฉัน และตุ๊กตาที่มีเวทย์ที่เหลือต่างก็ต้องมาที่โลกมนุษย์ยังไงล่ะ!”

       เมื่อเห็นคุโรตั้งใจฟังโดยไม่เขย่าตัวเขาเหมือนก่อนหน้านี้เขาก็เล่าต่อไป โดยมีโยโกะพยักหน้ายืนยันตามที่เขาพูด

“บาซูมันก็คือตุ๊กตาแบบพวกเรานั่นแหละ เพียงแต่มีความคิดที่ชั่วร้าย หยิ่งยโสกว่าตุ๊กตาปกติทั่วไป..ก็แค่นั้น ความคิดเลวๆของมันกำลังจะทำให้โลกทั้งโลกพินาศ เพราะถ้าโลกตุ๊กตาถูกพวกมันยึดครอง โลกนั้นก็จะยิ่งเสื่อมโทรมกันเรื่อยๆ เมื่อเหล่าตุ๊กตาตายหมด ก็จะเหลือแต่พวกพ้องของมัน ทีนี้ตุ๊กตาที่ถูกสร้างบนโลกมนุษย์ก็จะทำให้โลกมนุษย์ย่อยยับง่ายๆเลยล่ะ..ยิ่งถ้าเป็นตุ๊กตาที่มีเวทย์ด้วยแล้ว สามารถเดินทางข้ามมิติโดยไม่ต้องอาศัยการเชื่อมต่อจากการสร้างตุ๊กตาบนโลกมนุษย์ มันจะใช้พลังเวทย์ของพวกมันทำลายมนุษย์และยึดครองโลกนี้!!!”

       หญิงสาวอ้าปากค้าง แค่การกบฏนิดเดียวของพวกตุ๊กตาถึงกับทำให้โลกมนุษย์โดนยึดครองเลยทีเดียว!!! ‘เริ่มจะปักใจเชื่อแล้วแฮะเรา...’

“แล้วฉันต้องทำยังไงล่ะ?”

“เธอก็แค่มาเป็นคู่หูให้ฉันเท่านั้นแหละ!!”

       คุโรหันไปขอความเห็นโยโกะ ตุ๊กตาหมีร่างยักษ์ยิ้มให้พร้อมกับพยักหน้าสนับสนุน เพราะคนที่มีพลังเวทย์ในตัวรุนแรงอย่างคุโรชินั้น...หายากยิ่งนัก!!

“คู่หูงั้นเหรอ...ต้องทำยังไงบ้างล่ะ?”

“เธอจะต้องอยู่ใกล้ฉันตลอดเวลา เพราะไม่รู้ว่าพวกบาซูมันจะโผล่มาเล่นงานตอนไหน ยังไงซะก็ทำพันธสัญญาก่อนละกัน!!”

“เฮ้ย!!!”

       แสงสว่างวาบรอบตัวเธอทำให้คุโรชิตัวลอยเหนือพื้นห้องนอน รอบกายมีอักขระรูปร่างแปลกประหลาดพันอยู่รอบตัวเธอ ก่อนที่เธอจะหมดสติเสียงของบุซก็ดังแว่วมา

“พูดตามฉัน..ข้า คุโรชิ โซซัง ขอประกาศตัวเป็นเจ้าของตุ๊กตาตัวนี้..”

“ขะ..ข้า คุโรชิ โซซัง ขอประกาศตัวเป็นเจ้าของตุ๊กตาตัวนี้”

       พูดจบก็มีควันสีเขียวลอยฟุ้งทั่วห้อง บุซร่ายคาถาเป็นภาษาที่เธอยากจะเข้าใจ แล้วเธอก็สลบไป...

“โซซัง..โซซัง ถ้าลูกยังไม่ตื่นแม่จะสาดน้ำใส่แล้วนะ!!”

       คุโรลืมตาขึ้นมาก่อนจะเอ่ยถามแม่เสียงอ่อน

“แม่คะ..หนูรู้สึกไม่ดีเลย ปวดหัวยังไงก็ไม่รู้”

       ผู้เป็นแม่เดินมาแล้วลูบใบหน้ารูปไข่ของลูกสาวคนเดียวอย่างใจเย็น แล้วก็ต้องสะดุ้งตกใจ เพราะมีอุณหภูมิที่เย็นจัดเกินคนปกติ!!

“งั้นก็นอนพักเถอะ..เดี๋ยวแม่จะเอายามาให้กินนะ”

       คุโรพยักหน้าแล้วหลับตาลง เรื่องที่เหมือนเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวานเป็นเพียงแค่ความฝันสินะ...

“โย่ว! สงสัยเธอคงจะปรับสภาพร่างกายได้ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ วันนี้ก็นอนพักมากๆละกัน ฉันคิดว่าร่างกายแข็งแรงแบบเธอน่ะ ไม่น่าจะปรับสภาพเกินสามวันหรอก~!”

       บุซโผล่พรวดออกมาจากลิ้นชักตรงหัวนอน ทำเอาเธอเกือยบจะกรี๊ดลั่นห้องแล้วเชียว ดีนะที่ปิดปากไว้ได้ทัน

“แล้วโยโกะล่ะ?”

“ยัยนั่นกลับไปแล้ว...เห็นบอกว่าต้องไปคอยดูแลความปลอดภัยให้องค์ชายน่ะ เธอนี่ดีนะ ตุ๊กตารอบตัวถึงแม้จะไม่ใช่ตุ๊กตาเวทยืนอกจากฉัน นอกนั้นก็เป็นตุ๊กตาในพระราชวังทั้งนั้น อย่างโยโกะเนี่ย ก็เป็นองครักษ์คนสนิทขององค์ชาย ตุ๊กตาสุนัขตรงนั้นก็เป็นมหาดเล็กคนสนิทของราชา...ส่วนตุ๊กตาเด็กผู้หญิงของเธอก็เป็นพระสหายสนิทขององค์หญิง! เธอเป็นมนุษย์ที่โชคดีที่สุดเลยนะรู้ม้า~!..”

       บุซจ้ออีกสารพัดก่อนจะหุบปากลงเมื่อได้ยินเสียงคนเดินมา

“แม่เธอมาแล้ว..ฉันขอแอบในกระเป๋าเธอนะ!”

       ไม่ทันให้คุโรชิอนุญาตบุซก็คลานเข้าไปหลบในกระเป๋าใบเก่งของเธออย่างรวดเร็ว ทันเวลาแม่เอาข้าวต้มกับยามาให้พอดี

“กินเยอะๆนะโซซัง แม่ไปทำงานก่อน..แล้วเจอกันตอนเย็นจ้ะ”

       คุโรชิยิ้มแป้นพร้อมกับชูสองนิ้วสู้ตาย แต่ความจริงแล้วเธอสู้ไม่ไหวเลย..ทำไมเธอถึงจะรู้สึกไม่ได้ล่ะ ว่าอุณหภูมิร่างกายมันต่ำกว่าปกติมากเกินไป เธอฝืนตัวเองให้ลุกขึ้นนั่งแล้วรีบทานข้าวต้มให้หมดจะได้ทานยาแล้วนอนต่อ..นอนเยอะๆตามคำแนะนำของตุ๊กตาพูดมากในกระเป๋านั่นแหละ...

•-------------------•

PS.1 ก๊ากกกกกกก บุซซี่อย่างซึน>,.<

PS.2 ยืดเยื้อมากตอนนี้ เครี้ยกกกกก

PS.3 ถึงจะยืดเยื้อแต่แมร่-งคอดสั้น!

PS.4 ตุ๊กตาหมาตกตึกน่ารัก*0*

PS.5 คอมเม้นกันหน่อยน้า~

PS.6 ตุ๊กตาหมาตกตึกน่ารักจริงๆนะ*0*~~!!!