Vampire White สงครามแวมไพร์สีขาว

6.2

เขียนโดย minmin

วันที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2554 เวลา 17.11 น.

  1 ตอน
  2 วิจารณ์
  5,541 อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

บทนำ

                                  

                                                                                                                    สีขาวโพลน...

                                                                                                            กลิ่นคาวของเลือด...

                                                                                      สีเเดงบนสีขาว.....ช่างน่าดูขยะแขยง...

                                                              อากาศที่หนาวเหน็บ หิมะที่ร่วงโรย ยิ่งตอกย้ำความโดดเดี่ยว

                                                                     สองขาก้าวเดินอย่างไร้เรี่ยวเเรง....เสียงร้องหวยหวน..

                                              ดวงตาสีน้ำเงินวาวโรจน์ดุจดั่งเปลวเพลิง มุมปากเเสยะยิ้มอย่างเลือดเย็น...

                                                                                             จุดเริ่มต้นของวันแห่งความทรงจำ

       

 

                                                 บทนำ

 

   กาลครั้งหนึ่ง...

   

 ในยุคสมัยที่มนุษย์อยุ่ร่วมกับปีศาจแบบไร้สันติ...ในโลกที่ไร้นาม...แผ่นดินถูกแยกออกเป็นสองส่วน 

 

นั้นคือ 'เผ่ามนุษย์' และ 'เผ่าปีศาจ'...ทั้งสองเผ่าต่างก็มี 'เวทมนต์' เป็นตัวแปรสำคัญที่ทำให้เกิดสงคราม

 

แย่งชิงเผ่นดินกันอยู่บ่อยครั้ง  แต่ก็ไม่รุนแรงจนสูญสิ้นเผ่าพันธุ์ใด  มนุษย์หวังกำจัดปีศาจ    ปีศาจหวัง

 

ลบล้างมนุษย์...จนเกิดเหตุการณ์สำคัญครั้งหนึ่ง ที่ประวัติศาสตร์จารึกไว้ว่า 'สงครามสามราตรี'

        

          กาลเวลาบิดผัน..มนุษย์คนหนึ่งหลุดพ้นจากห้วงแห่งชีวิต นั้นคือสิ่งที่เรียกว่า 'ความเป็นอมตะ'

 

สิ่งนั้นทำให้มนุษย์กลายเป็นปีศาจ  และอยู่กึ่งระหว่างสองแผ่นดิน....จึงเป็นเหตุให้เขาคิดที่จะรวมสอง

 

แผ่นดินเป็นหนึ่ง

     

       มนุษย์และปีศาจส่วนหนึ่งเห็นด้วยกับเขา.....แต่ก็มีส่วนหนึ่งที่ไม่คิดแบบนั้น 'สงครามสามราตรี'จึง

 

เกิดขึ้น...เป็นสงครามที่มนุษย์กับปีศาจสู้รบกัน...แต่ก็ไม่ใช่อย่างที่แล้วๆมา  สองเผ่าพันธุ์ที่เห็นด้วยกับ

 

อุดมคตินั้น  รวมตัวเป็นหนึ่งเพื่อเกลี้ยกล่อมคนที่ไม่เห็นด้วย  จนแล้วจนรอด  การเจรจาด้วยวาจาก็ไม่

 

เป็นผล  กลายเป็นว่ามนุษย์และปีศาจที่ไม่เห็นด้วยรวมตัวกัน  มาสู้กับอีกฝั่ง...สงครามครั้งนั้นดำเนิน

 

นานถึงสามวันสามคืน  แผนดิดลุกเป็นไฟ...บ้านเมืองแหลกเหลวไม่มีชิ้นดี ....จนในที่สุด... 'ความสัติ'ก็

 

เป็นฝ่ายชนะ......

     

      และเพื่อเป็นการป้องกัน  ผู้ซึ่งหลุดพ้นจากกาลเวลา หรือ 'เกรท  คิงไนท์ไทม์'จึงส่งคนเหล่านั้นที่คิด

 

ต่อต้านไปยังอีกโลกหนึ่ง  นั้นคือ..'โลกคู่ขนาน'.....หนึ่งในนั้นคือน้องชายของเขา...ผู้ที่หลุดพ้นจาก

 

กาลเวลาเช่นกัน

        

       โลกคู่ขนานถูกปิดลง ด้วย 'กุญแจ'สามดอก  หรืออีกหนึ่งนามคือ 'คทาในตำนาน' ดอกหนึ่งส่งคืน

 

เจ้าของ.... 'วิหควายุ'ที่หญิงสาวสูงศักดิ์แห่งวินฟรอมท์  สร้างขึ้นมา......ดอกหนึ่งคือ...'เทอร์ควอยซ์'

 

คทาแห่งความหนาวเหน็บ   เกรทเป็นคนเก็บไว้   ส่วนดอกสุดท้ายนั้นหาได้อยู่บนพื้นโลก.....เพราะเขา

 

ส่งไปยังที่ๆใครต่าง็คิดไม่ถึง...และไม่มีใครรู้ทั้งนาม  รูปลักษณ์เเละที่อยู่ของมันเลย.....

    

      ความสันติเริ่มชัดเจนขึ้น มนุษย์อยู่ร่วมกับปีศาจอย่างสงบสุข แผ่นดินถูกแบ่งออกเป็นแปดเมืองตาม

 

ธาตุ ดิน  น้ำ ลม ไฟ พฤกษา ความมืด แสงสว่างและความว่างเปล่า...อันความว่างเปล่านั้นคือ โซล   

 

เลนฟาร์...เป็นเมืองที่ไม่มีกษัตริย์ปกครองดั่งเมืองอื่น เป็นเมืองหลวงของโซล..และมีโรงเรียนเวทมนตร์

 

โซลเซอร์แลนด์เป็นจุดศูนย์กลาง...

        

         หลายครั้งที่โซลเกิดความวุ่นวาย   หลายครั้งที่แผ่นดินนี้แทบจะลุกเป็นไฟอีกครั้ง... แต่เจ้าเมือง

 

ทั้งเจ็ดก็สามารถสยบลงได้จนมี ‘หอนาฬิกายักษ์แห่งโซลเลนฟาร์’ ขึ้นมา...

        

         ยุคสมัยแห่งความสันติผ่านพ้นไปยาวนาน จนลืมไปว่าใครคนหนึ่ง เป็นคนที่สร้างความสันตินี้ขึ้น

 

มา...หากรู้แต่ว่าโซลนั้นมีสิ่งมีชีวิตที่เป็นอมตะอาศัยอยู่ด้วย และสิ่งนั้นก็คือ ‘แวมไพร์’

       

        วันคืนยาวนาน... จนคนที่รู้ ‘ที่มาแห่งความสันติ’ นั้นตายจาก ประวัติศาสตร์ก็หาได้จารึกไว้ สิ่งที่ผู้

 

คนจดจำคือ... แวมไพร์คือปีศาจชั่วร้าย ที่สูบเลือดมนุษย์เป็นอาหาร...

         

                นานวันเข้า... เผ่าพันธุ์แห่งรัตติกาลก็ยิ่งแผ่ขยาย เขี้ยวนั้นทำให้มนุษย์กลายเป็นปีศาจไร้ 

 

จิตสำนึก เข่นฆ่าคนราวกับผักปลา แต่อายุขัยสั้นเสียยิ่งกว่าแมลง... มนุษย์เริ่มรังเกลียดแวมไพร์ หวาด

 

กลัวและคิดต่อต้าน หนักเข้าก็กลายเป็นกำจัด

       

       กฎ ‘การล่าแวมไพร์’ จึงเกิดขึ้นในชนมนุษย์ จนเหล่าแวมไพร์เริ่มวิตก สภาอาวุฒิโสแห่งแวมไพร์จึง

 

มีความคิดเห็นที่จะกำจัดแวมไพร์ระดับ E (End) ทิ้ง และหันไปดื่มเลือดที่บ่อโลหิตแทน ทุกชนชั้นต่าง

 

เห็นด้วย และทำตามคำสั่ง...

        

         หากมนุษย์กลับเหิมเกริม!! คิดทำลายชนเผ่าแวมไพร์ให้สิ้นซาก โดยที่ไม่รู้เลยว่าใครกัน... ที่เป็น

 

คนสร้างความสันติ การลบล้างดำเนินขึ้น... จากระดับ E มาจนแวมไพร์ชนชั้นต่ำแต่มนุษย์ก็ไม่ได้หยุดไว้

 

แค่นั้น หนักข้อขึ้นเรื่อยๆ จากชนชั้นกลางมาถึงชนชั้นผู้ดี และสุดท้ายคือแวมไพร์เลือดบริสุทธิ์... เหนือหัว

 

ของแวมไพร์ทั้งปวง

         

         สามตระกูลใหญ่แห่งเผ่าเลือดบริสุทธิ์และชนชั้นผู้ดีเริ่มเสื่อมสลาย ‘ตระกูลวิซาดท์ตระกูลที่เลื่อง

 

ชื่อเรื่องเวทมนตร์ถูกกำจัดเป็นตระกูลแรก... ต่อมาคือ ‘วาร็อค’ แวมไพร์ผู้ใช้ดาบและท้ายสุดคือตระกูลที่

 

รู้จักกันดี นั่นคือ ‘คิงไนท์ไทม์’... ตระกูลของผู้สร้างสันติให้แก่แผ่นดิน...

          

          เมื่อสามตระกูลใหญ่ของแวมไพร์ถูกทำลายลง มนุษย์ก็เริ่มเบาใจและสงบสุข...ประวัติศาสตร์

 

ไม่ได้จารึกคนที่สร้างสันติ แต่กลับจารึกการตายของเขาแทน... ราวกับเป็นโชคชะตาของคนที่หลุดพ้น

 

จากกาลเวลาเช่นเขา...

           

            ไม่มีมนุษย์คนใดรู้ และสัมผัสถึง... ว่าสิ่งที่ทำลงไปนั้นจะมีอะไรย้อนกลับเข้าหาตัว ไม่มีใครรู้

 

เลยว่ามีใคร... ที่คิดจะเปิด ‘ประตู’ นั้น... ประตูที่เชื่อมต่อไปยังโลกคู่ขนาน... โลกที่เต็มไปด้วยความ

โกรธแค้น... โลกที่พร้อมจะกลับมาทวงแผ่นดินคืนเป็นของตัวเองอีกครั้งหนึ่ง...

                  

               ทั้งหมดก็เป็นเพียงแค่เรื่องเล่า... ที่ไม่มีใครคิดจะใส่ใจ.

                                                                            

                

                                                                                 จากหนังสือ VAMPIRE

                                                                                       

                                                                                            โดย ผู้ลึกลับ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา