4 สหายพจญเเดนออเคมิสต์ ( FMA BBI )

ฉันเดินเลียบทางเดินไปยังสวนหลังศูนย์บัญชาการ  อะไรกันเนี้ย ทำไมทางเดินมันยังมัวไม่หายล่ะ

'โคร้ม!'

ฉันเซล้มลงไปเป็นครั้งที่สอง โอ๊ย! ทำไมมัน...รู้สึกเหนื่อยๆไม่มีเเรงอย่างนี้น้า

ฉันยันตัวเกาะพนังเอาไว้เเละพยายามเดินให้มันเป็นปกติที่สุด มัว..จนมองไม่เห็นอะไรเเล้ว

"อุ้บ!"

ฉันรีบวิ่งไปยังห้องน้ำอีกทีเเละอาเจียนออกมา เฮ้ย!

"เลือด!"

ฉันใช้ผ้าเช็ดหน้าเช็ดคราบเลือดที่เปื้อนมือ เเต่พอฉันเช็ดไว้ไม่นานมันก็เปลี่ยนเป็นสีดำ

"มีพิษ งั้นหรอ ฝีมือป้าลัสต์สินะ" ฉันซักผ้าเช็ดหน้าเเละรีบขจัดคราบเลือด เเต่ก็ไม่ทันที่ใครบางคนจะมาเห็น

"คุณเอ็ดเวิร์ด!" ฉันหันไปยังต้นเสียง

"อัลฟอนซ์" 

'โคร้มม!' ฉันล้มลงหน้าอ่างล้างมือ อัลฟอนซ์ก็รีบมาดูอาการ

"เกิดอะไรขึ้นครับ ล...เเล้วทำไม"

ฉันรีบยันตัวเองขึ้นเเละรีบวิ่งออกจากห้องน้ำ ในหัวของฉันสั่งว่าต้องรีบวิ่งให้เร็วที่สุด

"คุณเอ็ดเวิร์ด!"

.

ฉันวิ่งมายังที่สวน..

"อุ้บ!" ฉันเอามือป้องกันไม่ให้เลือดหยดลงพื้น เลือดสีเเดงค่อยๆหยดลงบนพื้นหญ้าทีละหยด

"อะไรกันล่ะเนี้ย" ฉันหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาเช็ดคราบเลือดที่มือซ้ายของตนเอง

"ให้ตายสิ ฉันคงจะไม่มีเวลางีบเเล้วล่ะมั้ง" ฉันหัวเราะเบาๆกับตัวเอง ทั้งๆที่ต้องมีหน้าที่สำคัญอยู่เเท้ๆ

เอ๊ะ! นั้น หมอนี่ไม่ไปประชุมหรอกหรอ

ฉันเห็นเจ้าหัวลูกชิ้นงีบหลับอยู่ใต้ต้นไม้ หนอยๆ นี่มันที่ประจำของฉันนะ เเล้วในมือถือหนังสืออะไรอยู่น่ะ

ฉันเดินไปยังใต้ต้นไม้ที่เจ้าหัวลูกชิ้นนอนอยู่

"หนังสือเล่มนี้ นึกว่าใครยืมไป ที่เเท้เจ้าหัวลูกชิ้นนี่เอง"

ฉันเขยิบเข้าไปใกล้ๆเพื่อหยิบหนังสือเล่มนั้น ฮ...เฮ้ย มันใกล้มากไปเเล้วนะ!

ฉันตอนนี้อยู่ใกล้กับใบหน้าของเจ้าหัวลูกชิ้นพอที่จะรู้สึกถึงลมหายใจได้เลย จะว่าไปหมอนี่กรนดังชะมัด

"เอ่อ...ถึงว่าสิสาวๆถึงโดนหมอนี่หลีได้อยู่ทุกวัน" ฉันรำพึงเมื่อเห็นใบหน้าของหมอนี่ใกล้ๆ

"เจ้าเหล็กไหล"

"เหวอออ!!!!?!" ฉันรีบหยิบหนังสือเล่มนั้นมาเเละรีบวิ่งเข้าตึกทันที

"อ้าว เอ็ดเวิร์ดคุง เห็นพลเอกมั้ยจ้ะ"

"อยู่ตรงนั้นครับ" ฉันตอบร้อยโทเเละรีบวิ่งเข้าไปในห้องทำงาน

"อุ้บ!"

เลือดไหลออกมาเป็นจำนวนมาก ฉันเอามือป้องปากตัวเองไว้ ตาฉันพร่ามัวลง เเละฉันก็เห็นคนๆหนึ่งที่อยู่ในมโนภาพของเอ็ด

"อัล"