shadow of the dormin จะให้เธอเห็นฉันอีกครั้ง
YaWaN
2) วานด้า...สิ้นชีพ...คืนสู่วิหารDormin!?
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความโฮ้ก!!!~
"ชิ!รู้อยู่แล้วตาบอด2ข้างแกก็ไม่ตายหรอก!?"วานด้าจับจมูกของสัตว์ประหลาดนั่นไว้เพื่อไม่ให้ตนเองตกลงไป
"บัดซบเอ๊ย!~"วานด้าพยายามขึ้นไปบนจมูกอีกครั้ง
ฟุ่บ...
กึก...
"เอาละ!ที่นี้ก็สุดท้ายละนะ!"วานด้าหยิบของในกระเป๋าเป้....
เขาหยิบเชือกยาวที่พอสามารถจะไปถึงสะดือของอสุรกายนั่นได้....
เขาหยิบลูกระเบิดแล้วก็หินมา...
แกร๊กๆ!~
พรึ่บ!~
"ติดแล้วระเบิดติดแล้ว!"วานด้าวิ่งเข้าไปแล้วเอามือที่กำระเบิดไว้ยัดใส่ลูกตาของอสุรกายนั่น! แล้ววานด้าก็ปล่อยระเบิดของเขาลงไปข้างในตาของ อสุรกาย ตนนั่น....
ฟุ่บ!
กึ๊ด!~
วานด้าไม่พูดไม่จารัดเชือกไว้ที่เอวแล้วกระโดดลงไปจากจมูกมันโดยทันควัน!?
"เอาละที่นี้ก็ลงไปเกาะสะดือมัน!~"วานด้าเหวี่ยงตัวกลางอากาศไปที่ สะดือของมัน!
"ที่นี้ก็!~"วานด้าง้างดาบขึ้น!~
"ไม่มีเกราะก็แทงสิเฟ้ย!!~"
ฉึก!!~
ฉูด!!!~
โฮ้ก!!!~
วานด้าแทงไปที่สะดือของอสูรกายนั่นแล้วผ่าท้องทันออก!~
ฉัวะ!!~
"ระเบิด!~"
ตูม!!~
ระเบิดนัดแรกระเบิดกลางสมองของอสุรกายนั่นไปแล้ว!~
"อันต่อไปและอันสุดท้าย!~"
วานด้ายัดระเบิดเข้าไปในท้องของอสุรกาย...แล้วปล่อยตัวห้อยต่องแต่ง
"รอเวลาระเบิด!~"
ตูม!!~
.
.
.
อสุรกายยักษ์ตนนั้นค่อยๆล้มลงอย่างช้าๆถ้าวานด้าไม่ทำอะไรสักอย่างมีหวังเขาแบนแน่ๆ
"ตอนนี้แหละ!!~"
วานด้าวิ่งตามทางลำตัวไปที่หลังอย่างว่งไว!
ทันสิ...
ทัน....
ต้องทันเซ่!!!~...
ตุบ!!~
ตูม!!~
ควันฝุ่งกระจายไปหมด ทำให้มองไม่เห็นอะไรเลยนอกจากเงาของอสุรกายที่นอนหมอบพื้นของยอดภูเขา....
.............
......................
..............................
.......................................
ควันหายไป
แต่...
ไม่มีแม้กระทั่งวี้แววของ...วานด้า...
แกร๊กๆ...
เสียง!!~จากเครื่องประดับของอสุรกายนั่น!!~มาจากรอยร้าว!!~
ตึง!!~
"แฮ่กๆ...นึกว่าจะตายแล้วสิฮุ้ววว...ไอ้ยักษ์นี้จัดการง่ายแฮะ-3-..."วานด้าเช็ดเหงื่อตัวเอง...
"ดาบละ...."วานด้าคลำหาดาบแต่หาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ!?....
ฟู่!!
"เสียงอะไรหนะ!!~"วานด้าหันไปหาเสียง!!~เขาเห็น...สิ่งที่ไม่หน้าเชื่อ...
"ไม่จริง!~"วานด้าล้มลงไปแล้วสั่นอย่างที่สุด...
เขาเห็นดาบของเขาเอง กำลังปักที่กลางหลังของ อสุรกายนั่น และมีความมืดรั่วไหลออกมา ห่อหุ้มร่างกายของอสุรกายนั่นทีละน้อยๆ...
"ต้องรีบไปหยิบดาบ!!~"เขาลุกขึ้นวิ่งไปหยิบดาบ!!~
หมับ!!~
ฉุบ!!~
"หยิบออกมาได้แล้ว!!~"วานด้าหยิบดาบแล้วกระโจนหนีออกไป!?แต่เขาก็เห็นสิ่งที่น่ากลัวกว่า อสุรกาย ...มันคือความมืดในตัวของอสุรกาย!?มันเป็นเส้นสีดำแหลมคม พร้อมจะทิ่มแทง วานด้าทุกเมื่อ!~
ชิ้ง!!~
"ว้าก!!~แกจะบรรยายทำม๊าย!!~มันทิ่มฉันแล้ว!!~"วานด้าวิ่งหนีอย่างสุดชีวิตเพราะคำบรรยายแท้ๆ บัดซบ!!~
"หนอยแน่!!~อย่างงี้เอาระเบิดอีกลูกไปกิน!!~"วานด้าหยิบระเบิดปาใส่ร่างอสุรกายตนนั่นอีกครั้ง!!~
ตูม!!~
.................
.................
.................
.................
"ฮะๆตายๆไปได้ซะทีนะฮะๆ..."วานด้าหัวเราะเบาๆ
"ทำไม...เราต้องมาตายในที่แบบนี้นะ..."
ตุบ...
วานด้าที่โดนแทงทะลุท้อง....
ร่างกายเขาถูกความมืดกลืนกินลงไปหายไปกลับพื้นดิน.......
ติดตามตอนต่อไป
ไฟจะตกครับ โทษทีกะจะเอาให้200words upนะเนี่ย- -
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
