หัวใจใส่ถุง

เมื่อถึงโรงพยาบาล เจ้าหน้าที่โรงพยาบาลนำเปลนอนเข้ามารับคนไข้ไปยังห้องฉุกเฉินอย่างรวดเร็ว พร้อมกับสอบถามอาการเบื้องต้นของคนไข้ไปด้วย

ร่างไร้สติของพัสรียาถูกเข็นเข้าไปในห้องฉุกเฉินทันที โดยพยาบาลกันญาติและผู้ไม่เกี่ยวข้องให้รอด้านนอก เพื่อไม่ให้กีดขวางการทำงานของแพทย์และพยาบาลในการดูแลรักษาผู้ป่วยฉุกเฉิน

ก้องเกียรติเดินวนไปมาหลายรอบหน้าห้องฉุกเฉินด้วยความกังวลใจ โดยมีคนขับรถคอยสังเกตการณ์เจ้านายตนเองอยู่ห่างๆ

เวลาผ่านไปนานนับชั่วโมง แต่ในความรู้สึกของทายาทมหาเศรษฐีเขากลับรู้สึกเหมือนรอนานเป็นชาติ

ในที่สุดประตูห้องฉุกเฉินก็ถูกผลักออกมา พร้อมด้วยร่างของแพทย์หนุ่มใหญ่ในชุดสีขาวสะอาดตาก้าวออกมา ยังไม่ทันที่เขาจะทันได้เอ่ยอะไรออกมา

ร่างของก้องเกียรติก็รีบแทรกตัวเข้าไปในห้องนั้นอย่างรวดเร็ว ก่อนสอดส่ายสายตามองหาบุคคลผู้ที่เขารอคอยอย่างใจจดจ่อ เพียงครู่เดียว เขาก็พุ่งตัวไปยังเตียงที่มีร่างของพัสรียานอนให้น้ำเกลืออยู่ทันที

"พัส...พัสรียา เธอเป็นไงบ้าง"

ผู้ถูกเรียกชื่อค่อยๆ ปรือตาขึ้นมามองเจ้าของเสียงเรียก หล่อนดูสะลึมสะลือเพราะพิษไข้

"คุณก้องเหรอคะ...โอ๊ย!"

ชายหนุ่มฉวยข้อมือหล่อนขึ้นมาบีบเต็มแรงอย่างลืมตัว จนหญิงสาวร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด

เขารีบปล่อยมือพัสรียาทันที แต่ยังไม่วายถูกเจ้าของมือมองตามด้วยความสงสัย

"เอ่อ! โทษที พอดีว่าฉันจะจับตัวเธอดูว่ายังตัวร้อนอยู่หรือเปล่า"

หญิงสาวพยักหน้าช้าๆ ก่อนฝืนยิ้มด้วยริมฝีปากซีดๆ แล้วพูดว่า

"ขอบคุณนะคะคุณก้อง ที่พาฉันมาส่งโรงพยาบาล คุณหมอฉีดยาให้แล้ว ถ้าน้ำเกลือขวดนี้หมด ก็คงจะกลับบ้านได้แล้วล่ะค่ะ"

"ไม่ได้!"

อดีตเพลย์บอยหนุ่มสั่งเสียงดังอย่างเฉียบขาด

"ฉันไม่ให้เธอไปไหนทั้งนั้น จนกว่าเธอจะหายดี ดูเธอสิ หน้าซีดเป็นไก่ต้ม แล้วยังจะอวดเก่งว่าตัวเองดีขึ้นแล้วอีกเหรอ ยังไงซะ ฉันก็ไม่เชื่อเธอหรอก"

พอชายหนุ่มพูดจบเท่านั้น น้ำตาของหญิงสาวก็ไหลออกมาอาบแก้มแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย

"นี่เธอ บ่อน้ำตาตื้นขนาดนี้เลยเหรอ พูดแค่นี้ก็ร้องไห้ซะแล้ว"

พัสรียาไม่ได้โต้ตอบอะไร หล่อนเอาแต่นอนร้องไห้เงียบๆ บนเตียงผู้ป่วย จนชายหนุ่มทำอะไรไม่ถูก เขารู้สึกผิดที่เป็นสาเหตุให้หญิงสาวร้องไห้

หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็ใช้สองมือคว้าตัวหญิงสาวเข้ามาซบที่อกและกอดเจ้าหล่อนเอาไว้เพื่อปลอบโยนด้วยความทะนุถนอม

สักพักใหญ่ๆ หญิงสาวในอ้อมกอดของเขาก็เผลอหลับไป เขาค่อยๆ พยุงหล่อนให้นอนลงบนเตียงผู้ป่วยอย่างเบามือที่สุด ก่อนจะเรียกพยาบาลนางหนึ่งเข้ามาหา แล้วออกคำสั่งว่า

"หาหมอและพยาบาลที่เก่งที่สุดในโรงพยาบาลนี้มาดูแลพัสรียาตลอด 24 ชั่วโมง จนกว่าเธอจะหายดี ผมจะจ่ายให้พวกคุณไม่อั้น แต่ถ้าเธอเป็นอะไรไป ผมจะเล่นงานพวกคุณให้หนักเลย คอยดู"

พยาบาลพยักหน้ารับคำแบบเสียไม่ได้ แล้วผละออกไป ปล่อยให้ก้องเกียรติมองร่างคนไข้บนเตียงที่นอนหันหลังให้ด้วยสายตาสุดแสนจะห่วงใยอย่างปิดไม่มิด

ในขณะที่อีกด้านหนึ่งของเตียงผู้ป่วย พัสรียาค่อยๆ ลืมตาขึ้นมาช้าๆ หล่อนแอบยิ้มกับตัวเอง พร้อมกับนึกในใจว่า

"น้ำตา คือ มารยาที่ผู้หญิงใช้ได้ผลดีจริงๆ สินะเนี่ย"

( โปรดติดตามตอนต่อไป )