The accident of Love

บทที่ 1

ณ โรงอาหาร(พักกลางวัน)

~ โครมมมมมมมมมม ~

"นี่ยัยบ้า เดินยังไงว่ะ" นายเองไม่ใช่หรอที่เป็นคนเดินชนฉันเอง นะห่ะ เชอะ ทำมาตะโกนใส่ฉันเหมือนว่าฉันผิดอย่างนั้นแหละ โถ่ ลูกผู้ชายจริงป่ะเนี่ย

"นี่นาย มาเดินชนชั้น แบบนี้ แล้วยังมาโทษฉันอีก หรอห่ะ" ไอ่ตุ๊ดเอ้ย ถึงแม้ว่านายจะหล่อเหลา สักแค่ไหน ฉันก็อยากเตะนายอยู่ดี เชอะ!

"เธฮรู้ไหม๊ ว่าฉันเป็นใคร???" แล้วฉันจะไปรู้หรอเนี่ย เฮ้อออออ

" ไม่รู้ และไม่อยากจะรู้ด้วย" เชอะ ทำยังกะฉันอยากรู้จักนายมากขนาดนั้น นะแหละ เชอะๆๆๆ

" เฮ้ยยยยย ยัยใบตอง มานี่เลย"อะไรของมันนะยัยไอย์ อยู่เฉยๆก็ลากฉันออกมาจากตาขี้เก๊ก นั่น

" อะไร แล้วนี่ลากฉันออกมาเนี่ย ลากออกมาทำไม" ถ้าฉันเป็นคนเดินหนี ก็แปลว่าฉันแพ้นะซิ

"แกรู้มั้ยว่าแกกำลังมีเรื่องกับใครอยู่ห่ะ" แล้วใครจะไปตรัสรู้กันละคะ ว่าเค้าคือใคร เหอะ

"ใครล่ะ" ถามๆไปงั้นแหละ เผื่อจะมีประโยชน์ในการแก้แค้นครั้งหน้า(น่านนนน นางเอกเรา ยังไม่หยุดอีก)

" ก็นายเคท นายเคที่ ของยัยตุ๊บป่องยังไงละ" ห่ะ นายนี้เนี่ยนะ นายเคท นายเคที่

"จริงเหรอ" อธิบายก่อนว่า ยัยตุ๊บป่อง เพื่อนในห้องของฉันมันเป็นพวกที่บ้าคนหล่อมากๆ พูดว่าคนนั้น เป็นแฟนมันบ้างละ คนนี้เป็นแฟนมันบ้าละ อันที่จริง เจ้าตัวเค้ายังไม่เคย รู้จัมักจี่ แม้แต่เห็นหน้าไอ้ป่อง ยังไม่เคยเห็นเลย น่าสงสารคนที่ยัยตุ๊บป่องชอบจริงเลย แต่....นายเคทเนี่ย ยัยตุ๊บป่องมันชอบมานานมากๆๆๆๆ แล้ว ก็เลยไม่ค่อยมีเพื่อนคนไหนในห้อง อยากจะยุ่งกับ นายเคที่ นั่น เท่าไหร่ ถ้าไปยุ่งมีหวัง ซี้แหง แก๋ ชัวร์ป้าป เหอะๆ แต่อย่างฉันหรอจะสน เหอะๆๆๆ ฉันจะแก้แค้น เชอะๆๆๆ!

"ก็เออนะซิ แล้วนี่แกนิ่งไปทำไมเนี่ย" เอ่อ....จะไม่ให้นิ่งได้ไงละ ดะ.....ดู นั่นซิ

"เคท ไอ้ไลต์ แบงค์ แบล๊ค แฟรงค์"ยัยไอย์ พูดขึ้นเบาๆ  

"ใครว่ะ เดินเป็นกลุ่ม ได้กวนตีนมากๆๆ เอ๊ะ!....เดี๋ยวเหมือนเค้าจะเดินเข้ามาหาเราสองคนนะ" แต่ไอ้คนที่เดินรั้งท้ายเค้าเนี่ย หน้าตาคุ้นๆ นะ(สงสัยนางเอกเราหูบอด)

"นี่แกเป็นอัลไซเมอร์ รึไง ก็เพิ่งบอกไปว่า กลุ่มนายเคท เฮ้ย นายไลต์" บอกตอนไหนว่ะ แต่ยังไม่ทันที่ยัยไอย์จะเทศนาที่ฉันที่ความจำเสื่อม นายหนึ่งในกลุ่มนั้น ก็เดินเข้ามาถึง ตัวพวกเราสองคนซะก่อน ครั้นจะหนี ก็ม่ายยยยทันแล่วววว(ไหนบอกจะแก้แค้นไง)

"ไง ยัย ผีตองเหลือง" นาย ไลต์ รึเปล่านะ เออ น่าจะใช่ โอ๊ะ ชั่งเหอะ ทักพวกฉันสองคนขึ้น

"คงจะทักผิดคนแล้วละนะ"ฉันตองด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยจะใส่ใจมากเท่าไหร่

" ไม่นิ อ้าว ไอ้เคทคนนี้หรอว่ะ" เคท เคท เคท เฮอะ โลกนี้มีแต่คนชื่อ เคทรึไงนะ

"นี่ ฉันบอกพวกแก กี่ครั้งแล้วว่าไม่ต้องมา แล้วนี่ใครเป็นคนต้นคิด ที่จพามานะห่ะ" ไอ้เสียงนี้ก็คุ้นอีกแล้วแหะ