คุณหมอหัวใจแหวว

7.6

เขียนโดย sivach_13

วันที่ 20 เมษายน พ.ศ. 2554 เวลา 18.10 น.

  18 ตอน
  20 วิจารณ์
  36.18K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

8) ครูนิดกับเอวา 1

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

หลังจากงานแต่งของทิพย์ธิดา

แก๊งของหมอตรัยก็มีอันต้องแตกกระสานซ่านกระเซ็นกันอีกครั้ง

เพื่อชดใช้ทุนที่เรียนมา คราวนี้ทุกคนต้องห่างกันถึงสามปี

...และบางคนก็มากกว่านั้น

 

"คุณหมอตรัย"ถูกส่งไปใช้ทุนที่โรงพยาบาลหนองฉางรุ่งเรือง

จังหวัดอุทัยธานี

 

"คุณหมอแอ๊ด"และ"คุณหมอก๊อต"ไม่ต้องทำงานใช้ทุน

เพราะคุณพ่อแต่ละคนควักกระเป๋าจ่ายค่าเรียนให้แบบไม่เสียดาย

 

หมอแอ๊ดนั้นมีเกียรตินิยมการันตีความเก่งโรงพยาบาลเอกชน

ที่ขึ้นชื่อด้านเสริมความงามหลายแห่งจึงอ้าแขนรอรับ

เจ้าตัวก็ไม่รอช้ารีบคว้าโอกาสทองทันที

 

แน่นอนว่าคุณหมอแอ๊ดเลือกโรงพยาบาลที่เด่นดังที่สุดด้าน

เวชกรรมความงามอย่างโรงพยาบาลพญาเย็น ที่ยอมทุ่มจ่ายค่าตัว

ให้หมอแอ๊ดด้วยราคาแพงระยับสมกับที่เจ้าตัวตั้งใจเรียนมาอย่าง

เต็มที่ และไม่ลืมที่จะขยันหาคอร์สอบรมเพิ่มความรู้อยู่เสมอ

 

ส่วนหมอก๊อตก็ตัดสินใจสมัครสอบแข่งขันเข้าบรรจุที่โรงพยาบาล

รัฐชื่อดังเพื่อเตรียมเรียนต่อเป็นอาจารย์หมอในอนาคต แล้วก็สำเร็จ

ซะด้วยสิ

 

"คุณหมอดิว"เป็นอีกคนที่เลือกที่จะเรียนต่อด้านศัลยกรรมความงาม

สองปี ค่าใช้จ่ายตอนต้นทางบ้านยังยอมออกให้ แต่การต่อยอดนี่สิ...

หมอดิวจึงต้องทำสัญญากับโรงพยาบาลเอกชนชื่อดังอย่างโรง

พยาบาลยันชีว่าถ้าเรียนจบต้องกลับมาทำงานชดใช้ถึงสามปี

ทีเดียวเชียวแหละ

 

"คุณหมอริน"เองก็ต้องไปไกลถึงโรงพยาบาลแม่สาย คู่กับ

"คุณหมอเบียร์"ที่ตอนนี้กำลังอินเลิฟอยู่กับทันตแพทย์รุ่นพี่

ที่บังเอิญปิ๊งปั๊งกันตอนไปดูสถานที่ใช้ทุน

 

"คุณหมอปิง"นั้นต้องไปอยู่สายอิสาน ขณะที่คู่หู

"คุณหมอเจ"โดนส่งลงใต้

 

ขณะที่เภสัชกรอั๋นยังเรียนไม่จบจ้ะ

 

คุณหมอตรัยนั้นโชคดีที่ถูกส่งไปไม่ไกลมาก และการเดินทาง

จากจังหวัดอุทัยธานีไปหา"พี่ตฤณ"พี่ชายคนโตกับ"พี่อ๋อ"

พี่สะใภ้ที่ลพบุรีก็แสนสะดวก

 

หลานแฝดสามเองก็กำลังน่ารักหมอหนุ่มหมาดๆของเราจึงขยัน

ขับรถไปหาพี่ชายและพี่สะใภ้ที่ลพบุรีแทบทุกอาทิตย์

และความที่เป็นคนรักเด็ก(แหม น่าประกวดนางงาม)ของคุณหมอ

นี่แหละที่ทำให้เขาเลือกเอกกุมารแพทย์

 

 

วันหนึ่งชายหนุ่มมีเหตุให้ต้องไปรับเจ้าแฝดสามที่โรงเรียน

สอนพิเศษ และได้พบกับ"ครูนิด"หรือ ณิชาภัทร ครูสาวที่

รับผิดชอบสอนพิเศษให้เจ้าตัวดีทั้งสามคน ครูนิดเป็นฝ่ายรุก

เข้ามาจีบหมอตรัยของเราก่อนโดยมีเด็กๆเป็นสื่อ

 

ว่าที่จริงหนุ่มตรัยก็ไม่ได้รังเกียจอะไร แม้ว่ารูปร่างหน้าตาของสาวเจ้า

ออกจะผิดสเปคไปหน่อยก็เถอะ ครูนิดเป็นสาวเล็ก ผมหยิกเป็นลอน

ถึงกลางหลัง ผิวสองสีแต่ติดจะคล้ำเมื่อเทียบกับคุณหมอตรัย

 

นอกจากนี้ยังขยันแต่งตัว และติดหรูชอบใช้ข้าวของราคาสูง

ผิดกับหน้าตาติดจะพื้นๆไปหน่อย  ช็อตเด็ดอยู่ที่ออดอ้อนเก่ง

 ไม้แพ้คุณหมอน้องกวางทีเดียวเชียวแหละ

 

คบกันไม่นานครูสาวก็เปิดทางให้คุณหมอตรัยเข้าถึงเนื้อถึงตัว

แต่ครั้งนี้คุณหมอตรัยไม่ใช่เด็กหนุ่มที่ไม่ประสีประสาอีกต่อไป

คนที่กะจะ"จับ"เลยต้องลงแรงมากหน่อย

 

หมอตรัยคบกับครูนิดได้ไม่กี่เดือนก็มีสัมพันธ์ทางกายกันไป

เรียบร้อยแล้ว ท่าทางคุณครูจะหมายมั่นปั้นมือ"จับ"หมอให้ได้

 

"นิดเป็นของหมอแล้วนะคะ นิดก็อยากให้หมอจัดการให้ถูกต้อง

ตามประเพณี แบบนี้นิดอายคนอื่นเค้า นะคะ นะคะ"

หญิงสาวอ้อนแกมบังคับขึ้นในวันหนึ่งที่ทั้งคู่อยู่ด้วยกัน

บนห้องพักหญิงสาว

 

หมอตรัยเองก็ไม่ใช่จะเอาเปรียบณิชาภัทรฝ่ายเดียว ชายหนุ่ม

ช่วยเหลือด้านการเงินครูสาวหลายต่อหลายครั้งและแต่ละครั้งก็

เป็นจำนวนเงินที่ไม่ใช่น้อย

 

ด้วยเซ้นส์บางอย่างที่ชายหนุ่มสัมผัสได้ ทำให้หมอตรัยรู้สึก

ไม่แน่ใจในตัวครูนิดเขาอยากใช้เวลามากกว่านี้ คบให้นาน

อีกหน่อย เพื่อดูอีกฝ่ายให้ถ่องแท้

 

 

"คุณนิดช่วยรอก่อนนะครับ ตอนนี้ผมยังไม่พร้อม"

หมอตรัยปฏิเสธนิ่มๆเมื่ออีกฝ่ายเริ่มแสดงจุดประสงค์

 

 ทั้งคู่คบกันไม่ได้นานเท่าไร ครูสาวก็ยอมทอดกายให้เสียแล้ว

เรียกว่ายังศึกษานิสัยกันไม่หมดเลยก็ว่าได้ คราวนี้ยังมาเร่งรัด

กลายๆให้รับผิดชอบอีก

...พอหญิงสาวมาเคล้าเคลีย หมอตรัยจึงไม่โอนอ่อน

 

เมื่อถูกปฏิเสธณิชาภัทรก็ได้แต่เงียบไป แต่เป็นความเงียบที่

เหมือนกับทะเลก่อนมีพายุ หล่อนเริ่มกดดันนายแพทย์หนุ่ม

ทุกครั้งที่พบหน้า หนักเข้าก็เข้าทางผู้ใหญ่

 

ซึ่งก็คือพี่ตฤณและพี่อ๋อ พี่ชายกับพี่สะใภ้ของหมอตรัยนั่นเอง

 พี่ตฤณถึงกับเรียกน้องชายมานั่งคุยเลยทีเดียว

 

"ตรัยว่ายังไง ครูนิดเค้ามาร้องห่มร้องไห้กับพี่อ๋อ ว่าเราน่ะได้

เค้าแล้วจะทิ้ง"

 

พี่ตฤณคาดคั้นคำตอบ ลึกๆพี่ชายคนโตก็ไม่สบายใจนักหาก

ณิชาภัทรจะมาเป็นสะใภ้บ้านนี้ ครูสาวดูเป็นคนชอบสังคม ฟุ่มเฟือย

ใช้เงินเก่ง และมีหนี้สินอยู่ไม่น้อยจากค่าใช้จ่ายอันเกินตัว 

 

พี่ตฤณรู้เรื่องนี้จากบรรดาเพื่อนสนิทที่เขาขอให้ช่วยสืบเรื่องราว

ของณิชาภัทรให้ เมื่อเห็นหญิงสาวเข้ามาพัวพันกับน้องชายตนเอง

 

"ผมไม่อยากพลาดเหมือนตอนหมอกวางพี่ตฤณ ถึงมีอะไรกันแล้ว

ก็จริงแต่ผมก็ยังไม่แน่ใจในตัวเค้านัก ผมอยากรออีกสักพัก"

หมอตรัยตอบพี่ชาย ก่อนจะเล่าอุปนิสัยของสาวที่คบคนล่าสุด

ให้พี่ตฤณฟังแบบหมดเปลือก

 

"ตรัยนะ ทำไมแกถึงได้คบแต่ตัวปัญหาจัดแบบนี้เนี่ย

ตอนยัยหมอกวางอะไรนั่นก็คนนึงแล้ว แล้วจะจัดการยังไงเนี่ย"

พี่ตฤณบ่นอุบ

 

"รอสักพักพี่ตฤณ ถ้าเขาดีจริงผมจะให้คุณแม่ไปขอเอง ผมอยาก

ให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์"

หมอตรัยพูดหนักแน่น เขารับผิดชอบครูนิดแน่ถ้าอีกฝ่ายทำตัวดีพอ

 

ข้อนี้แหละที่เป็นจุดเสียของน้องชาย นายทหารหนุ่มทราบดีว่า

หมอตรัยนั้นเป็นคนจริงจังและมีความรับผิดชอบสูงเพียงไร

ถ้าณิชาภัทร"สอบผ่าน"แล้ว น้องชายของเขาต้องแสดงความ

รับผิดชอบตามคำพูดอย่างแน่นอน

 

ซึ่งถ้าเป็นเช่นนั้นจริงมีหวังทั้งคุณแม่และน้องสาวเจ้าระเบียบ

อีกสองคนกรี๊ดไม่หยุดยิ่งกว่าตอนยัยหมอกวางแน่นอน

 

พี่ตฤณจึงปรึกษาภริยาในวันหนึ่ง

"เอาไงดีเนี่ย อ๋อ พี่ไม่อยากคิดเลยนะว่าถ้ายายครูนิดมาเป็น

สะใภ้จะยุ่งขิงกันขนาดไหน ไอ่ตรัยนะไอ่ตรัย ทำอะไรไม่คิด"

 

"หูยยย ไม่เห็นยาก พี่ตฤณอ่ะ แค่นี้ก็ต้องมาซีเรียส ดูดิ้ผมหงอก

บานเลย เดี๋ยวอ๋อจัดการให้ แต่ค่าใช้จ่ายน่ะ...เบิกกับพี่ตฤณนะจ๊ะ"

ภริยาสาวรับปากเป็นมั่นเป็นเหมาะก่อนจะหยิบโทรศัพท์มากดจึ๊กๆ

หาใครสักคน

 

หลายอาทิตย์ต่อมาเมื่อภริยาสาวส่งสัญญาณว่าพร้อมจะลงมือ

จัดการกับว่าที่น้องสะใภ้ที่ไม่พึงปราถนาแล้ว

พี่ตฤณและพี่อ๋อ จึงเรียกหนุ่มสาวทั้งคู่มานั่งคุยพร้อมกับ

ชายแปลกหน้าอีกหนึ่งคน

 

"น้องนิดคะ วันนี้พี่อ๋อมีเรื่องสำคัญจะคุยกับน้อง เรื่องของทั้งคู่น่ะค่ะ"

พี่อ๋อเปิดฉาก ในขณะที่ณิชาภัทรใจเต้นแรง ลอบด้วยความยินดี

หล่อนคิดเข้าข้างตัวเองไปว่าผู้ใหญ่ฝ่ายหมอตรัยเรียกหล่อนและ

ชายหนุ่มมาพบด้วยจะแจ้งถึงพิธีมงคล

 

หญิงสาววาดฝันว่าจะจับหมอตรัยให้ติด การที่ได้สามีที่มีหน้าที่

การงานเป็นถึงนายแพทย์นับเป็นสิ่งที่ทำให้หล่อนสามารถเชิดหน้า

ชูตาในสังคม และอีกประการคือหล่อนต้องการให้มีคนมาค้ำจุนฐานะ

ทางการเงินที่เริ่มมีปัญหาจากความฟุ่มเฟือยส่วนตัว

 

ด้วยฐานะทางบ้านของหมอตรัย ชายหนุ่มสามารถปลดหนี้สิน

และช่วยให้ณิชาภัทรมีชีวิตที่สะดวกสบายได้ดังหวังอย่างแน่นอน

 

"พี่คิดว่า เรื่องของน้องนิดกับตรัยน่ะ เป็นไปไม่ได้จ้ะ"

พี่อ๋อพูดพร้อมกับจ้องหน้าครูสาวด้วยดวงตาอันคมกริบ

 

"ทำไมละคะ!!"

หญิงสาวร้องเสียงแหลม รู้สึกเหมือนถูกฟาดอย่างจังกลางแสกหน้า

 

"หมอตรัยต้องรับผิดชอบนิดนะคะ นิดเป็นฝ่ายเสียหายแท้ๆ

ทั้งชื่อเสียง ทั้งตัวของนิด พวกคุณกำลังจะปัดความรับผิดชอบ"

หญิงสาวเกรี้ยวกราดใส่พี่อ๋อและพี่ตฤณด้วยเสียงบาดหูและพรั่ง

พรูถ้อยคำตัดพ้อต่อว่าไม่หยุด

 

พี่อ๋อจึงยื่นซองเอกสารสีน้ำตาลขนาดใหญ่ที่บรรจุบางอย่างไว้

ให้กับณิชาภัทร หญิงสาวรับไปเกือบจะเป็นกระชาก จากนั้นก็เปิด

ดู ภายในซองสีน้ำตาลมีรูปถ่ายกับเอกสารบางอย่างปึกใหญ่

 

ครูสาวค่อยเงียบเสียงลง เมื่ออ่านเอกสารและดูรูปถ่านจนครบ

ทุกใบ หล่อนทรุดลงนั่งกับเก้าอี้อย่างหมดเรี่ยวหมดแรง

หญิงสาวร่างเล็กนิ่งอึ้งอยู่เป็นเวลานาน จวบจนพี่อ๋อพูดขึ้นอีกครั้ง

 

"พี่คงไม่ต้องพูดอะไรมากนะคะ แล้วก็หลังจากวันนี้พี่อยากให้

ครูนิดเลิกยุ่งกับหมอเสียที..."

พี่อ๋อรุกแบบไม่ให้ฝ่ายตรงข้ามได้ทันตั้งตัว

 

"ทะ...ทำไมละคะ แต่ว่านิดกับคุณหมอ...เรากำลังคบกันอยู่

มันไม่ยุติธรรมกับนิดเลย นิดทุ่มเทให้หมอถึงขนาดนี้.."

ครูสาวเสียงโอดครวญสั่น เริ่มมีน้ำหูน้ำตาเรียกร้องความเห็นใจ

ซึ่งทำให้พี่อ๋อเริ่มเห็นเค้าลางความยุ่งยากที่อาจเกิดขึ้นจากสิ่งที่

ครูสาวกำลัง"แสดง"

 

ถ้าหมอตรัยของเราเกิดใจอ่อนขึ้นมาเรื่องอาจจะยุ่งกว่านี้  

 

"เอกสารกับรูปถ่ายพวกนั้นพี่ยังไม่ได้ให้ใครดูทั้งสิ้น นอกจากพี่

กับครูนิด แต่ถ้าครูนิดยังดื้อดึงไม่ยอมจบเรื่องนี้ง่ายๆ พี่คงต้องให้

ทนายช่วยเคลียร์"

 

พี่อ๋อบุ้ยปากไปยังชายแปลกหน้าอายุราวสี่สิบเศษที่นั่งอยู่ด้วย

มาโดยตลอด ชายร่างสันทัดขยับกรอบแว่นขณะสบตาณิชาภัทร

แว่บหนึ่ง หญิงสาวรู้สึกกดดันจนอยากจะระเบิดอารมณ์ออกมา

 

"คราวนี้คนที่จะได้รู้ได้เห็นเอกสารกับรูปคงไม่ใช่แค่พี่กับเธอ

ที่สำคัญพี่ก็ให้คนสืบเรื่องคนในรูปนั้นมาพอสมควร

ถ้าเค้ารู้เรื่องนี้  พี่ว่ามันก็คงไม่ดีกับครูนิดเท่าไรหรอก ใช่มั้ยคะ

 

พี่สะใภ้คนสวยทิ้งไพ่เด็ด และเป็นไพ่ที่ครูนิดไม่สามารถเอาชนะ

ได้เลย หญิงสาวกัดริมฝีปากอย่างแค้นใจ

 

"ว่าไงคะ จะยอมเลิกยุ่งกับหมอดีๆได้ไหม "

พี่อ๋อเค้นเอาคำตอบจากณิชาภัทร อีกฝ่ายจึงจำต้องพยักหน้าอย่าง

ไม่เต็มใจ ก่อนจะกล่าวทวง

 

"งั้น นิดขอเอกสารพวกนี้ทั้งหมดได้มั้ยคะ ทั้งหมดที่พวกคุณมี"

 

"ยังก่อนค่ะ จนกว่าพี่จะแน่ใจว่าเธอเลิกจะไม่มากวนใจหมอ

อย่างแน่นอนแล้ว พี่จะเอาของพวกนั้นคืนเธอทั้งหมดชัวร์

ไม่ต้องกล้วไปหรอกค่ะ ...พี่ไม่ชอบเก็บของพวกนี้"

พี่อ๋อต่อรอง และอีกฝ่ายก็แบไต๋ออกมา

 

"พี่อ๋อคะ พี่ตฤณคะ นิดกำลังจะถูกพี่ๆบังคับให้เลิกกับหมอนะคะ

นิดต้องเสียทั้งตัว ถูกทำร้ายทั้งจิตใจ แล้วไหนจะชื่อเสียงนิดอีก

อย่างน้อย นิดก็ควรได้อะไรชดเชยสิ่งที่นิดกำลังจะสูญเสียไป

เพราะพวกพี่บ้างนะคะ"

 

คราวนี้พี่อ๋อยิ้มมุมปากแบบชวนสยองก่อนจะใช้วาจาเชือดเฉือน

ครูสาวจนแทบเต้นว่า

 

"ครูนิดจะเอาอะไรอีกคะ พี่เชื่อว่าที่หมอเคยให้คุณไปน่ะน่าจะพอ

ได้แล้ว ทางพี่น่ะเรียกได้ว่าขาดทุนเลยนะคะ อ้อ...แล้วก็ค่าเอกสาร

ค่ารูป ค่าอะไรต่อมิอะไรพวกนี้น่ะพี่ก็หมดไปไม่ใช่น้อย

 

พี่คงไม่มีค่าปลอบขวัญหรือค่าชดเชยอะไรให้กับคุณทั้งนั้นแหละค่ะ

ถ้าอยากได้คุณก็คงต้องฟ้องเอา แต่คงรู้ใช่มั้ยคะว่าผลมันจะเป็นยังไง"

 

พอพี่อ๋อพูดจบณิชาภัทรจึงสวนอย่างลืมตัวแทบจะทันที

 

"ใจดำที่สุด นิดไม่น่าจะเคยไหว้พวกคุณเลยจริงๆ"

ใจจริงครูสาวอยากจะต่อท้ายว่าแถมยังโครตเค็มซะอีกด้วยซ้ำ

 

"งั้นก็ไม่มีอะไรต้องพูดกันแล้วมั้ง เชิญค่ะ...ประตูอยู่โน่น"

พี่อ๋อไล่แบบหมดเยื่อใย เมื่ออีกฝ่ายไม่มีมารยาทหล่อนจึงไม่จำเป็น

ต้องพูดด้วยดีกันต่อไป ณิชาภัทรจึงได้แต่เดินสะบัดสะโพก

อย่างอารมณ์เสียออกจากบ้านพักในค่ายทหาร

 

เรื่องนี้เรียกได้ว่าหนุ่มๆ ทั้งพี่ตฤณและหมอตรัยไม่ได้ออกโรง

ทำอะไรเลย ได้แต่นั่งมองหน้ากันตาปริบๆฟังสาวสวยจัดการ พี่ตฤณ

นั้นทึ่งกับภริยาคนสวยที่จัดการเรื่องนี้ให้จบได้แบบไม่ต้องเสียเวลา

 

"อ่ะ...ทีนี้ก็ถึงเวลาจ่ายตังค์แล้วค่ะสามี เอามาสามหมื่นห้า"

พี่อ๋อทวงค่าใช้จ่าย

 

"ห๊า...ค่าอะไรอ่ะอ๋อ ตั้งสามหมื่นห้า"

พี่ตฤณร้องเสียงหลง สามหมื่นน่ะไม่เท่าไรหรอก แต่พี่แกลูกไม้

ไปงั้นเอง เผื่อภริยาจะลดให้มั่งง่ะ อิอิ

 

"ค่าจ้างนักสืบตามเรื่องพวกนี้ไงคะ ทั้งรูปทั้งไอ้เอกสารเนี่ย

เอามาให้ไวเลยค่ะคุณพี่ อย่าให้คุณน้องต้องมีอารมณ์"

ภริยาคนสวยของพี่ตฤณแบมือขาวๆมารอตรงหน้า นายทหารหนุ่ม

จำต้องควักกระเป๋าจ่ายแต่โดยดี

 

พอพี่อ๋อรับเงินจากมือสามีเสร็จก็เอามานับส่งให้ผู้ชายแปลกหน้า

ที่นั่งฟังเรื่องทั้งหมดมาตลอด

 

"อ่ะ  ของพี่แซ็กสองหมื่นห้า อีกหมื่นนึงนี่ของอ๋อ ยังไงก็ขอบคุณนะคะ

ที่ช่วยตามสืบให้ แล้วคราวหน้าถ้ามีอะไรอ๋อจะเรียกใช้บริการพี่อีก"

 

เมื่อเห็นสายตางงๆของสองหนุ่ม พี่อ๋อจึงแนะนำชายแปลกหน้าให้

ทั้งคู่รู้จัก

 

"พี่ตฤณคะ หมอตรัย นี่พี่แซ็กนักสืบเอกชนที่บรรดาแม่บ้านใน

ค่ายทหารเรียกใช้บริการกันมากที่สุดค่ะ อ๋อขอให้พี่เค้ามาสืบเรื่องนี้"

 

"หวัดดีครับ ไม่รู้เลยนะเนี่ยว่าเมียผมจะรู้เรื่องนักสืบที่จะมาสืบ

เรื่องแบบเนี้ย ยังกับหนังสายลับจับบ้านเล็กเลย"

ตฤณแซว หลังจากคุยกันสักครู่คุณนักสืบก็ลากลับ

 

"แล้วยัยอ๋อก็มาหักค่าหัวคิวเค้าเนี่ยนะ แกดูความเขี้ยวพี่สะใภ้

แกนะตรัย"

พี่ตฤณกระซิบกับน้องชายหลัง

 

"เออ พี่ตฤณ เรื่องเงินน่ะเดี๋ยวเอาคืนที่ผมนะครับ"

หมอตรัยเอ่ยปากอย่างเกรงใจ ก็เงินไม่ใช่น้อยๆนะนั่น

 

"ไม่เป็นไรหรอกตรัย เงินแค่นั้น ...แต่ต่อไปพี่อยากให้เราเลือกคบ

ผู้หญิงหน่อยน่ะ อย่างเรื่องนี้พี่ก็ยอมรับนะว่าที่พี่กับพี่อ๋อเข้ามายุ่ง

ก็เพราะไม่อยากให้เรื่องมันยืดเยื้อ พี่ว่าต่อให้เขาทำตัวไม่ดีแล้วตรัยเกิด

ไม่ยอมรับผิดชอบเขาตอนหลัง พี่คิดว่าเขาก็ต้องมีวิธีทำให้ตรัยรับ

ผิดชอบเขาจนได้แหละน่า แล้วตรัยก็จะยิ่งดูไม่ดีในสายตาคนอื่นนะ รู้มั้ย"

 

นายทหารหนุ่มเดินมาโอบไหล่น้องชายที่สูงไล่เลี่ยกันอย่างปลอบโยน

ในสายตาพี่ตฤณ ยังไงน้องทุกคนก็ยังดูเป็นเด็กน้อยที่เขาต้องปกป้อง

ให้สมกับที่เป็นพี่ใหญ่อยู่เสมอ

 

"เฮ้อ...ผมต้องรบกวนพี่ตฤณตลอดเลย ขอโทษนะครับ"

หมอตรัยถอนใจ รู้สึกผิดต่อพี่ชายมากมายที่พาปัญหามาให้แต่พี่ตฤณ

ก็ไม่ว่าเขาสักคำ

 

"ก็ตรัยเป็นน้องพี่นี่นา จำที่พี่สอนก็แล้วกัน"

 

จบเรื่องครูนิดไปคุณหมอหนุ่มคนใหม่ก็ตั้งอกตั้งใจทำงานไม่วอกแวก

จนบางครั้งชายหนุ่มลืมที่จะให้ความสนใจทั้งกับตัวเองและสาวๆที่เข้า

มาทอดสะพาน ช่วงที่งานยุ่งสุดๆสาวๆพยาบาลจะมีโอกาสเห็นคุณหมอ

ในมาดสุดเซอร์ที่ปล่อยหนวดเคราเขียวครึ้มแสนเซ็กซี่มาทำงานพร้อมกับ

ผมที่เสยลวกๆและขอบตาแพนด้า

 

ช่วงที่คุณหมอตรัยใช้ชีวิตอยู่อุทัยธานี เป็นช่วงที่หมอหนุ่มได้ใช้ชีวิต

แบบชิลด์ๆ ไม่มีทั้งข่าวลือว่าเป็นเกย์ และได้เป็นตัวของตัวเองที่สุดแล้ว

 

ตอนนั้นสาวที่เข้ามาพัวพันกับคุณหมอและทำให้ทางบ้านชายหนุ่ม

พึงพอใจในกิริยามารยาทคือพยาบาลสาวที่ทำงานอยู่ที่เดียวกัน

ชื่อน้องอุ๋ย พยาบาลน้องอุ๋ยเป็นสาวหน้าตาเรียบๆ ท่าทางก็เรียบร้อยติ๋มๆ

เรียกว่าสอบผ่านจากทางบ้านและหมอตรัย แถมครั้งนี้ชายหนุ่มเองก็ไม่ได้

ทำอะไรให้พยาบาลสาวเกิดมลทิน แม้จะมีโอกาสหลายต่อหลายครั้ง

 

 

จนหมอตรัยใกล้จะใช้ทุนหมด ทั้งคู่ก็ยังคงคบกันแบบเงียบๆและ

เรียบง่ายเช่นเดิม จนคุณหมอกะว่าหลังจากนี้จะเก็บเงินสักก้อน

ไปสู่ขอพยาบาลสาวตามประเพณี ก็ทางบ้านคุณหมอเค้าอยากให้

เป็นฝั่งเป็นฝาซะทีน่ะ ไม่ใช่อะไร

 

แต่ทว่าก่อนคุณหมอตรัยจะใช้ทุนหมด ยัยพยาบาลอุ๋ยก็หนีไป

แต่งงานกับนายตำรวจมาดเพลย์บอยซะฉิบ หนำซ้ำตอนแต่งยัง

ตั้งท้องได้เกือบสามเดือน เล่นเอาทั้งหมอตรัย ทางบ้านหมอตรัย

และผองเพื่อน ถึงกับงงเป็นไก่ตาแตก

 

พยาบาลสาวแอบมาเม้าท์ให้เพื่อนๆของหล่อนฟัง แล้วลอยมาเข้าหู

คุณหมอตรัยว่า คุณหมอของเรานั้นจืดชืดขาดความเร้าใจ หล่อนจึง

ต้องหันไปหาความตื่นเต้นทางอารมณ์กับนายตำรวจรูปหล่อแทน

 

ทำเอาหมอตรัยนันเซ็งสุดขีด เพราะต้องเสียหน้าอย่างแรง ก็คบมาตั้งนาน

อุตส่าห์เป็นสุภาพบุรุษมาตลอด มาเสร็จนายตำรวจเพลย์บอยซะได้

 

พอดีกับหมอก็อตที่เรียนต่ออยู่ส่งข้อมูลให้เพื่อนสอบชิงทุนไปเทคคอร์ส

กุมารแพทย์ที่ออสเตรเลียซึ่งมีกำหนดสองปีและฝึกงานอีกสองปี

หมอตรัยจึงไม่ลังเลที่จะสอบชิงทุนไปออสเตรเลียหนีอาย

 

ตอนนั้นเพื่อนๆกังวลกันมากว่าหมอตรัยจะระกำช้ำทรวงแบบสาหัส

เพราะครั้งนี้หมอแกอุตส่าห์ปลูกต้นรักด้วยตัวเอง คุณหมอจึงมาเฉลยก่อน

ไปออสเตรเลียว่า

 

"ไอ้เสียใจน่ะไม่เสียใจหรอก แต่เราเสียความรู้สึกมากกว่าว่ะ"


"เฮ้อ...คนเรานี่ดูกันแต่ภายนอกไม่ได้เลยนะ เห็นท่าทางออกจะเรียบร้อย

ไม่น่าจะเป็นคนแบบนั้น"

หมอแอ๊ดบ่น ก่อนจะหันไปถามเพื่อน

 

"ตรัย แล้วแกไม่เสียใจเลยเหรอ ชั้นเห็นแกดี๊ด๊าได้เร็วเหลือเกิน

ตอนยัยกวางยังซึมเป็นส้วมไปตั้งพักนึง"

 

ชายหนุ่มได้แต่หัวเราะน้อยๆกับเพื่อนสาว ก่อนจะร่ำลาทุกๆคนขึ้นเครื่อง

มุ่งหน้าไปเรียนต่อที่ออสเตรเลีย พร้อมกับทิ้งปริศนาคาใจไว้ในใจเพื่อนๆ

หลายคน

...ว่าคุณหมอตรัยนั้นรู้สึกอะไรบ้างไหมกับคนเคยรักที่ผ่านมาทั้งหลาย

หมอตรัยเคยรักใครไหม แล้วเสียใจบ้างหรือเปล่าที่หญิงสาวเหล่านั้น

ต้องมีอันเลิกราจากเขาไป


 



 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา