รักลับ ๆ ของนักศึกษาทุน

"เรนโบว์ เธอดูเกรดแล้วยัง"เจสสิก้าตะโกนถามเรนโบว์ อย่างตื่นเต้น

"ฮือ ฮือ" เฮ้ยแกยังไม่หยุดร้องไห้อีกเหรอ นี้มันผ่านมาเดือนนึงแล้วนะ ไหนแกบอกว่าลืม พี่ต้าร์ได้แล้วว่ะ แล้วแกมานั่งร้องไห้ทำไม

"แกฉันไม่ได้เสียใจแต่ฉันเจ็บใจน่ะ ที่พี่ต้าร์เค้ารอฉันแค่สองเดื่อนที่ฉันไปฝีกงานที่ประเทศมาเลนี่ ไม่ได้แถมแฟนใหม่ พี่ต้าร์ก็ดันเป็นยัย เคโกะที่เป็นเพื่อนฉัน แกไม่ให้ฉันเจ็บใจได้ยังไงกัน"

"ว่าแต่แก ฉันเองก็เพิ่งโดนทิ้งมาเมื่อกี้เอง" เจสสิก้าบอกเพื่อนสาวพร้อมด้วยหน้าตาที่แสนเศร้า

"อะไรนะ สิก้า แกอย่าบอกนะ ว่าพี่เอกเค้าทิ้งแกมาเหมือนกัน" หนอยแน่ะ!!! เรนโบว์ทุบโต๊ะอย่างแรง และเดินไปหยิบไม้หน้าสามคู่กายออกมาจากตู้

"เฮ้ยไอ้โบว์ใจเย็น ๆ แกจะทำอะไร"

"ฉันก็จะไปสั่งสอน พี่เอกน่ะสิ บังอาจทำร้ายจิตใจเพื่อนฉัน แกอย่ามาห้ามนะ แกปล่อยฉันนะไอ้สิก้า ปล่อย"

"ฉันไม่ได้อยากห้ามแกหรอกนะ แต่ตอนนี้พี่เอกก็ไม่รู้หายหัวไปไหนแล้ว"

"หนอยไอ้ผู้ชายขี้ขลาดคงรู้ตัวว่าตัวเองจะตายสินะ ถึงหนีไปก่อน"

"ช่างเถอะปล่อยพวกเค้าไปเถอะ ผู้ชายอย่างพี่เอกพี่ต้าร์สักวันเค้าก็คงได้รับสิ่งที่เค้าทำไว้แน่ ๆ

แกเชื่อฉันสิเรนโบว์"

"แกดูนี้สิ"

"อะไรอีกล่ะ"

"ก็เกรดของเทอมนี้ไง"

ฉันมองเกรด แล้ว แทบจะเป็นลม "อะไรเนี่ย สิก้า แกบอกหน่อยสิ ว่ามันไม่จริง"

"จริงที่สุดแล้วว่ะแก นี้มันเป็นเกรดของเราสองคน ที่แย่ที่สุดเท่าที่เคยผ่านมา"

"ทำไมว่ะ ต้องมีอะไรผิดพลาดแน่เลย ไม่ได้นะ นี่มันปีสุดท้ายแล้วเราจะปล่อยให้เกรดเป็นแบบนี้ไม่ได้นะ นอกจากเรื่องรัก เรื่องเรียน ฉันก็แย่อีกเหรอนี้ ทำไมฉันถึงโชคร้ายอย่างนี้สิก้า ฉันทนไม่ไหวแล้ว ฉันต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว"

"ฉันก็เหมือนกัน แต่เราทำไงกันดี หนีไปต่างประเทศดีไหม"

"แต่ฉันไม่มีเงินเก็บนะ"

"ไม่เห็นยากก็หาอะไรที่มันฟรีดิ"

ถ้างั้นก็....ทั้งสองครุ่นคิดอย่างจริงจังก่อนจะหันมามองหน้ากัน "ทุน" ทั้งสองมองหน้าและพูดออกมาพร้อมกัน

แต่เราจะไปประเทศไหนดีล่ะ ถ้างั้นเราสุ่มเอาจากแผนที่เลยดีไหม

หลังจากนั้นทั้งสองก็ได้หลับตา ภาวนา แล้วสุ่มเลือกประเทศ ตามจำนวนลูกเต๋าที่ทอยได้ ทั้งสองลืมตาขึ้น และประเทศที่พวกเค้า พบก็คือ ประเทศ......... "อินโดน่า"

"แล้วเราต้องไปมหาวิทยาลัยไหนกันดีล่ะ ยัยโบว์"

"ถ้างั้นเราสุ่มอีกทีดีกว่า"

"อืม โอเค" ทั้งสองทำการสุ่มอีกครัั้ง และผลออกมาคือ "มหาวิทยาลัยเคลิน" ก่อนอื่นเรามารู้จักมหาวิทยาลัยเคลินกันก่อนดีกว่า มหาวิทยาลัยเก่าแก่ในประเทศ รับนักศึกษาต่างชาติเข้ามามากที่สุด มีการสอนภาษาอังกฤษที่ดีเยี่ยม แต่ที่ตั้งนี้สิ กันดาลมากมาย

ทั้งสองมองหน้ากัน ก่อนที่เรนโบว์จะหันไปบอกสิก้าอย่างจริงจัง "เราเลือกกันใหม่ดีไหม สิก้า"

"ไม่ได้นะแก โชคชะตากำหนดมาแล้ว ไม่ว่ายังไงเราก็ต้องไปที่นั้นให้ได้"

"แกแน่ใจเหรอสิก้า"

"แน่ใจสิ "

"โอเคถ้านั้นเราลุยกันเลย "ทั้งสองเอามือประสานกันพร้อมแววตาที่ฉายแสงมุ่งมั่น "สู้โว็ย"