Zassy สะดุดรักของยัยนางร้าย

ขณะที่ฉันกำลังนั่งเซ็งในชีวิตอย่างหาที่เปรียบไม่ได้อยู่นั้น เสียงเจ้าน้องสาวตัวดีก็ดังมาจากห้องน้ำ - -^^  "พี่เนหยิบผ้าเช็ดตัวให้เรหน่อย >O<" ยัยเรเร่ตะโกนออกมาจากห้องน้ำ  ฉันเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วก็เดินไปที่ห้องน้ำพร้อมกับบ่นไปด้วย "นี่!เรแกโตจนมดกัดตูดแกไม่ถึงแล้วนะ!อายุเท่าไรแล้วแค่ผ้าเช็ดตัวยังลืมถ้าไม่ติดว่ามันเป็นผ้าผืนใหญ่(มากๆ)นะฉันคงได้เจาะรูห้อยคอแกไปแล้ว!" ฉันพูดพลางเคาะประตูหน้าห้องน้ำให้รูว่าฉันหยิบผ้าเช็ดตัวมาให้แล้ว - -^ ">P< โธ่! พี่ก็แค่เรใช้ให้ช่วยหยิบผ้าให้หน่อยเองทำเป็นบ่นเป็ฯอีแก่ไปได้ อีกอย่างยังไงมดมันก็กัดก้นเรได้อยู๋ดีเพราะมันมีขาและมัน เดินได้ >P< แบร่ๆ!" ยัยนั่นทิ้งม้ายไว้ก่อนจะปิดประตูห้องน้ำ ดัง ปัง! ดูมันปิดปิดซะยมบาลข้างล่างเปิดบัญชีหนังหมาผิดหน้าเลย - -; แล้วดู๊ดูมันเถียงพี่สาวคนเน้~~~! >O< ฉันอุตสาห์ยอมสละเวลา 1นาทีกับอีก2วินาทีไปหยิบผ้าเช็ดตัวให้แกนะยะ ยัยน้องบ้า >O<!!!

เอาล่ะ!นี่ไม่ใช่เวลามานั่งบ่น(เพิ่งรู้เหรอ!:Soe) ตอนนี้ฉันมีหน้าที่ต้องไปล้างจาน ณ บัดนี้ - -;; ฉันค่อยเดินไปห้องครัวอย่างขี้เกียจ ก่อนจะหยิบสกอตไบท์บีบซันไลต์ใส่แล้วก็ล้างๆ อย่างเซ็งๆ ไอ้น้องบ้าก็12แหละ มือก็มีเท้าก็ครบ ล้างจานง่ายๆดั๊นทำไม่เป็น - -!!

พอฉันล้างจานเสร็จฉันก็เดินไปเปิดตู้เย็นจะหยิบน้ำมาดื่มซะหน่อย แต่ในตู้เย็นกับ...- -!

"นี่!!ยัยเร!แกมีกรอกน้ำบ้างรึเปล่าหะทำไมน้ำเหลืออยู๋แค่ครึ่งขวดแถมยังมีแค่ขวดเดียวอีก แน่ะ!ยังจะเดินไปเล่นคอมอีก เรพี่บอกให้มากรอกน้ำ !" ฉันพูดเสียงแข็งเพราะอะไรน่ะหรอ เพราะฉันอยากจะดัดนิสัยยัยเรเร่ยังไงล่ะ "โห่~พี่เนก็ -3-~" เรทิ้งคำพูดไว้แค่นั้นก่อนจะต้องเดินมาห้องครัวเพราะฉันได้ปล่องรังสีพิฆาตออกทางสายตา วิ้งๆๆ - -+++ใส่มัน เหอะ!~

วันรุ่งขึ้นของวันอาทิตย์

"พี่เนว่า!!นี่พี่มายุ่งอะไรกับกระปุกน้องหมูอู๊ดๆของเรรึเปล่า!!?" ยัยเรลงมาถึงข้างล่างก็โวยวาย นี่แกมีตารึเปล่ายะ ตาเขาไว้ดูนะคุณเธอไม่ได้มีไว้ประดับหน้า มองไม่เห็นรึไงว่าพี่แกแปรงฟันอยู่น่ะหะ?! - -^^ "พี่จะไปยุ่งทำไม!แล้วทำไมล่ะเกิดอะไรอีก" ฉันบ้วนปากแล้วก็เช็ดปากก่อนจะหันไปพูด "ก็อู๊ดๆอ่ะเป็นไรไม่รู้เรว่าเรหยอดเหรียญ10ไป 2 เหรียญนะแต่ทำไมเอาออกมามันถึงไม่มีเหรียญ 10 TT^TT" ยัยนั่นพูดก่นจะทำหน้าเบ้ - -+แล้วฉันจะไปรูไหมพี่แกไม่ใช่ โคนัน นะจ้ะถึงจะได้รู้ทุกเรื่องอยากรู้มากก็ไปถามโดเรม่อนไป๊!(บ้าพอๆกัน - -!) "จะไปรู้แกเรอะ! เออเรเฝ้าบ้านด้วยเดี๋ยวพี่จะออกไปตลาดสักหน่อย"ฉันหันไปพูดกับยัยเรที่กำลังทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ - -; "เร!"ฉันตะโกนอีกที "อืมๆๆๆรีบไปรีบมาอ่ะ" ยัยนั่นรีบพูดก่อนจะดันหลังฉันออกไปแล้วล็อคประตูบ้านทันที - -

เอ.......แต่เดี๋ยวนะ...เหมือนจะลืมอะไรไปอย่างนา...

...

...

...

... อ่อ!

"เฮ้ย!!ยัยเรเปิดประตูพี่ลืมกุญแจบ้าน!!!TTOTT" ฉันตะโกนเสียง 3 บ้านแปดบ้านวัดความสั่นได้9.8 ริกเตอร์(เว่อร์!) ก็ไม่มีวี่แววของยัยเรจะออกมาเปิดประตูให้ แย้กกกกกกก!!! วันซวยอะไรของฉันเนี่ย จะโทรศัพท์ก็ลืมเอาออกมาอี๊กกก~

ทางด้าน เรเร่

"ฮือ...น้องหมูน้อยที่น่าสงสารเดี๋ยวพอพี่เนกลับมาฉันจะให้พี่เนว่าไปวัดนะหาพื้นที่สำหรับสวดศพหมูให้แก แงๆๆ!!!!!!!"

"ยัยเร!!!!!!!!!!!"

เสียงใครจะดังจนกระทะของคนข้างบ้านต้องตกลงมาสู่พื้นฟุตบาทข้างล่าง อาเมน -/l\-