Stop! รักวุ่นๆกับยัยหน้าหวานสุดโหด
1) แจกันพาซวย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
วันรุ่งขึ้น
ฉันแหกขี้ตาตื่นมาตอนตีห้า - -^^ เพื่อที่จะมาจัดสัมภาระให้เรียบร้อย พอจัดห้องเสร็จก็รีบอาบน้ำแต่งตัวเตรียมตัวไปโรงเรียน ชุดนักเรียนโรงเรียนนี้ก็สวยนะ ^^ เสื้อแขนยาวสีขาวติดกระดุมหน้า พร้อมเสื้อโค้ตสีกรมท่าที่เป็น สีเดียวกับเน็คไทต์ กระโปรงลายสก๊อตสีน้ำเงินเข้มทา เอาล่ะเตรียมพร้อมไปโรงเรียนวันแรกแล้วค่า ^o^
สิบนาทีต่อมา (ผ่านไปอย่างรวดเร็ว)
ฮู่วว~ เหลือเวลาอีกยี่สิบนาทีก็จะแปดโมงตรงแล้ว >< ฉันเดินไปหยิบกระเป๋า Miu Miu ที่โซฟา และเดินออกมาจากห้อง พร้อมลงกลอนประตูอย่างแน่นหนา
ฉันเดินมาหยุดที่หน้าอพาร์ตเม้นต์ เซ้นท์นีว่าอยู่ตรงหน้าฉันเองค่ะ ^^ต้องเดินข้ามไปที่ฝั่งตรงข้ามสินะ หันซ้าย ไม่มีรถ( - -) หันขวา (- - ) ไม่มีรถเช่นกัน งั้นไปโลดค่า ^[]^
ในที่สุดฉันก็มาหยุดอยู่ที่รั้วประตูของเซ้นท์นีว่าจนได้สิ = =;; เด็กนักเรียนที่เดินผ่านไปมาต่างมองฉันกันเป็นตาเดียว ทำไมไม่แบกฉันกลับบ้านไปเลยล่ะ? จะได้ดูทั้งวันทั้งคืน - -++ แต่ฉันไม่สนใจหรอกนะ เพราะเวลาฉันไปไหนมาไหนก็โดนมองอยู่แล้ว...ชิน - -; (จะบอกว่าตัวเองสวยว่างั้น?) โหะๆๆ –v- มันก็ต้อมีบ้างอ่ะค่ะฮิๆ ขอให้วันนี้ผ่านไปด้วยดีด้วยเถิ้ดดด (-/\-)~~
“เฮ้ย! เด็กใหม่หรอวะ สวยว่ะ >o<”
“แกดูผู้หญิงคนนั้นสิ”
“New student?”
โอ้โห...โรงเรียนนี้มันใหญ่มากเลยนะเนี่ย ทุกอย่างที่อยู่ในรั้วโรงเรียนดูหรูหราและไฮโซไปหมดทุกอย่าง ไม่เว้นแม้แต่เด็กนักเรียน ทุกอย่างดูไฮโซจริงๆ แต่ว่าตอนนี้ฉันต้องเดินไปทางไหนล่ะเนี่ย T_T
เอ๊ะ! เมื่ออาทิตย์ที่แล้วดีลักซ์ให้กระดาษอะไรสักอย่างมานี่หน่า เอ...อยู่ไหนนะ? เจอแล้วๆๆๆ ฉันคลี่มันออกมาอย่างรวดเร็ว พร้อมกับอ่านเนื้อหา
“ห้องรายงานตัวนักเรียนใหม่ ชั้น 2 ตึก A O_O” ฉันห้องไปที่นี่สินะ? งั้นจะรออะไรอยู่! ไปห้องรายงานตัวนักเรียนใหม่กันเลยค่า ^o^ ฉันเงยหน้าขึ้นมองตึกสีส้มที่อยู่ข้างหน้า มีตัวอักษร ‘B’ อยู่ด้วย งั้นแปลว่าตึกสีเหลืองที่เดินผ่านมาเมื่อกี้คือตึก A สินะ = =; ฉันต้องเดินย้อนกลับไปอีกเหรอเนี่ย T_T
แฮกๆๆ
ทำไมที่นี่มันถึงได้กว้างแบบนี้นะ -_- ฉันยกนาฬิกาข้อมือสีขาวของ CHANEL ขึ้นมาดูเวลา ตายแล้ว~ นี่มันจะ 8 โมงแล้วนี่หว่า T[]T!
“ตึก Aๆๆๆ” ในระหว่างที่กำลังวิ่งหน้าตั้งอยู่นั้น ฉันที่ไม่ทันได้มองทาง เลยชนเข้ากับคนๆหนึ่งอย่างจังจนตัวเองล้มลงกับพื้น
ตุบ! เพล้ง!!
“โอ๊ย!” ทำไมมันมีเสียงเพล้งด้วยอ่ะ >< แงๆ แถมความรู้สึกเจ็บๆที่ต้นขามันคืออะไรกัน ฉันก้มหน้าลงมองที่ต้นขาของตนเอง ปรากฏว่ามีเศษกระเบื้องตำขาฉันอยู่ เลือดไหลด้วยอ่ะ O_O!!
“เฮ้ย!” เสียงตะโกนของผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้น ฉันเงยหน้าขึ้นมามองผู้กรณีที่ยืนอยู่ตรงหน้า โอ้แม่เจ้า...หล่อ *o* ใบหน้าเรียวคม ปากเล็กๆ ผมซอยประบ่าสีน้ำตาล บวกกับ สายตาคมๆ
“เธอเดินประสาอะไรวะ!” เสียงตะโกนของเขาดังไปทั่วบริเวณ
“ขะ...ขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจ พอดีฉันรีบ” ฉันกล่าวบอกเขา ตอนนี้หน้าเขาดูโกรธมาก เหมือนอยากจะฉีกฉันออกมาเป็นชิ้นๆ
“ว่ายังไงนะ! เธอจะรีบไปตายรึไงวะ!”
“U_U”
“รู้รึเปล่าว่าแจกันใบนั้นราคาเท่าไหร่” เขาถามขึ้นพร้อมๆกับชี้ไปที่เศษกระเบื้องที่อยู่บนพื้น
“มะ...ไม่รู้ T_T”
“สามแสนบาท”
“O_O!” สามแสน! ไปซื้อมาทำม้ายยยย T_T
“เธอจะต้องชดใช้!” เขาตะโกน
“ดะ...ได้ แต่ตอนนี้ นะ...นายช่วยพาฉันไปโรงพยาบาลหน่อยได้มั้ย” ฉันเอ่ยถามเขา เลือดยังไหลออกมาไม่หยุด แถมยังเพิ่มทวีคูณอีกด้วย โรงพยาบาลอยู่หนายยยย ToT ไม่ต้องปงไม่ต้องไปแล้ว ไอ้ห้องรายงานตัวบ้าบออะไรนั่นน่ะ!
“เฮ้ย! เลือด” เขาตะโกนออกมาอย่างตกใจ
“ก็ใช่น่ะสิ! คราวนี้จะรีบพาฉันไปโรงพยาบาลเร็วๆได้รึยัง T[]T”
“........”
“ฮือๆๆ TT_TT”
“สมน้ำหน้า =.=” เขาไม่ได้พูดอะไรอีก และเดินหนีจากไปดื้อๆ ไอ้หมอนี่มันยังไงกันนะกวนประสาทชะมัด! ฉันไม่ง้อหรอกไอ้ผู้ชายเฮงซวยพันธุ์นั้นหรอก ชิ! ไปเองก็ได้ ฮึบ!
ฉันพยุงตัวเองขึ้นมาจากพื้นได้สำเร็จ และเดินกะเผลกๆมายังหน้ารั้วโรงเรียน แถมไม่มีใครอยู่แถวนี้เลยสักคน
โอ๊ยย! ขาฉันรู้สึกอ่อนล้า แถมภาพทุกอย่างก็เบลอไปหมด ไร้เรี่ยวแรงจะเดิน และฉันก็ไม่รู้สึกอะไรอีกเลย
ฟุ่บ!
“เฮ้ย ยัยบ๊องๆ เธอเป็นอะไรน่ะ เลือดไหลเยอะกว่าเดิมอีก โถ่เว้ย!”
(Cross)
เหตุผลที่ผมเดินจากไป ก็เพราะไปเอากระเป๋าต่างหาก แต่พอกลับมาอีกทียัยบ้านั่นก็ไม่อยู่ซะแล้ว ผมจึงวิ่งมาเรื่อยๆ บังเอิญเห็นยัยนั่นล้มลงกับพื้น ผมอุ้มเธอที่นอนฟุบอยู่กับพื้นขึ้นมา และรีบพาเธอไปที่รถของผม ท่าทางจะเสียเลือดเยอะสิท่า ผมวางเธอลงเบาๆที่เบาะข้างคนขับ ให้ตายสิ! เปิดเทอมวันแรกก็มีปัญหาซะแล้วตู T^T
ในขณะที่ผมขับรถอยู่นั้น ผมมองไปดูหน้ายัยเพี้ยที่หลับ (ตาย) อยู่ข้างๆ ยะ...ยัยนี่สวยชะมัด แต่คงถึกน่าดู เพราะยัยนี่ถึงขนาดเดินจากตึก A มาที่หน้าประตูรั้วด้วยขานองเลือดแบบนั้นได้ - - แล้วท่าทางจะเป็นยัยตัวแสบซะด้วยสิ ขนาดผมเดินจากไป ยัยนั่นยังไม่มารั้งผมไว้เลยสักนิด ถ้าเป็นคนอื่นคงจับขาผมเอาไว้ไม่ให้ไปแน่ๆ แต่เธอกลับไม่แยแสผมเลย = = ผมเหลือบมองผู้หญิงที่อยู่ข้างๆอีกที เลือดไหลออกมาแบบไม่มีทีท่าจะหยุด
ยัยนี่จะตายไหมเนี่ย??
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ