ฝากหัวใจไว้ที่...ฮานอย

“เพื่อเห็นแก่เพื่อนมนุษย์ที่เป็นคนไทยด้วยกัน ผมจะช่วยคุณ แต่มีข้อแม้นะ คุณจะยอมรับข้อเสนอหรือเปล่าล่ะ” ชายกลุ่มแกล้งมองหญิงสาวแล้วแกล้งส่งสายตามองหญิงสาวอย่างมีความหมาย

หญิงสาวก้มลงมองตรงหน้าอกตนเอง และเอามือกุมที่หน้าอกเสื้อของเธอ เมื่อเธอมองเหมือนสายตาของชายหนุ่มมองมา พลางสูดหายใจลึกๆ และเอ่ยกับชายหนุ่มว่า “ข้อเสนออะไร พูดให้ดีๆ นะ”

ชายหนุ่มหัวเราะ เพราะนึกขำในท่าทีของหญิงสาว และเอ่ยว่า “ข้อเสนอของผมมี 3 ข้อ”

“ข้อแรก คุณต้องตะโกนดังๆ 10 รอบตรงนี้ว่า “ฉันขอโทษ ฉันผิดไปแล้ว ต่อไปจะไม่ปากร้ายใส่คุณอีกแล้วค่ะ”

“ข้อสอง  คุณต้องทำตามใจผมทุกอย่าง ผมสั่งอะไรคุณต้องทำ ห้ามขัดคำสั่งเป็นอันขาด”

“ข้อสุดท้าย  คุณต้องพักห้องเดียวกับผม เพราะผมไม่มีหน้าที่ที่จะมาจ่ายค่าห้องเพิ่ม ปล. ผมสัญญาว่าคุณจะปลอดภัย 100% (ถ้าคุณไม่ยินยอม) เพราะผู้หญิงอย่างคุณสามารถทำให้ผู้ชายตายด้าน หรือหมดอารมณ์ได้” พลางหัวเราะเยาะเสียงดัง

“งั้นฉันขอตอบคุณทีละข้อ”

“ข้อแรก  ฉันคงไม่สามารถ”

“คุณจะบ้าเหรอให้ผู้หญิงหน้าตาดีๆ อย่างฉันมาทำบ้าอะไร” พร้อมตอบเสียงเบาๆ ว่า “ฉันก็อายเป็นนะ”

“ข้อสอง  คุณนี่คงเป็นโรคจิตนะ ปกติไม่มีใครเชื่อฟัง หรือ สมัยเด็กอยากเป็นหัวหน้าห้องให้คนทำตามแล้วไม่สมหวังหรือเปล่า นายโรคจิต บ้าที่สุด”

“ข้อที่สาม  ให้ฉันนอนห้องเดียวกับนาย ฉันขอนอนริมถนนดีกว่า”

 “เชอะ”

“ใครจะไปไว้ใจคนอย่างนาย”

“ก็ตามใจ เชิญนอนข้างถนน รอหนุ่มเวียดนามมาชวนไปนอนด้วยละกัน” ฮ่า ฮ่า ฮ่า

“ไอ ไอ ไอ้บ้า”

“ผู้หญิงอะไร ไม่สวยแล้วยังไม่สุภาพอีก ไปละ ไปนอนตากแอร์ แล้วก็อาบน้ำให้สบายตัวดีกว่า” พลางผิวปากยั่วหญิงสาว

ปิ่นปัก หันซ้าย หันขวา เมื่อเห็นว่าชายหนุ่มเตรียมตัวข้ามถนนเพื่อเข้าที่พัก แล้วก็สูดหายใจเข้าปอดก่อนพูดกับตัวเองเบาๆ ว่า “เอาก็เอาวะ วันนี้เอาตัวรอดก่อนดีกว่า เหนื่อยก็เหนื่อย ร้อนก็ร้อน อยากอาบน้ำนอนตากแอร์ให้สบายๆ ตัวเหมือนกัน เฮ้ออ! ว่าแต่นอนกับอีตาบ้าเนี่ยนะ จะหายเหนื่อยดีมั๊ยเนี่ย”  แต่ก็เรียกชายหนุ่มและพูดว่า “ฉะ ฉะ ฉันตกลง”