ฝากหัวใจไว้ที่...ฮานอย

ชายหนุ่มพาหญิงสาวขี่จักรยานเล่นรอบๆ ทะเลสาบจนฟ้าเริ่มสลัว เนื่องจากเป็นเวลาเย็นมากแล้ว

“นี่คุณ จะขี่กินลมอีกนานมั๊ย จะขี่จนอิ่มเลยใช่ป่ะ มันเลยเวลากินอาหารเย็นฉันมานานมากแล้วนะ นายไม่หิวแต่ฉันหิว คิดจะกินข้าวเย็นหรือยัง ฉันหิว ฉันหิว” หญิงสาวร้องประท้วงชายหนุ่ม

“อีกครู่หนึ่งนะคุณ ผมกำลังชมวิวเพลินๆ เลย คุณดูสิ แล้วจะเห็นว่ามีอะไรให้ทำตั้งเยอะ” พูดเสร็จชายหนุ่มหัวเราะเจ้าเล่ห์

หญิงสาวมัวแต่หิวจนลืมสังเกตสิ่งรอบข้าง เมื่อชายหนุ่มบอกให้หญิงสาวชมวิว เธอเงยหน้ามองไปยังทิศทางที่สายตาชายหนุ่มมอง “อุ๊ย!  ไม่มีมารยาทนายนี่มันลามกจริงๆ ในสมองมีแต่เรื่องแบบนี้เหรอ ไอ้หื่น ไอ้โรคจิต” สิ่งที่หญิงสาวมองเห็นหลังจากที่มองตามชายหนุ่มก็คือ เธอเห็นหนุ่มสาวชาวเวียดนามหลายคู่ ที่นั่งเก้าอี้นั่งเล่นริมทะเลสาบ หรือบางคู่ยืนอยู่นั้น ส่วนใหญ่กอดจูบกันอย่างไม่อายสายตาคนเดินผ่านไปผ่านมา

“หึ หึ… คุณ คนเรานะ ถ้าเขาอาย เขาไม่มาทำกันในที่สาธารณะหรอก วัฒนธรรมและขนบธรรมเนียมของคนที่นี่ อาจจะแตกต่างจากเรา เนื่องจากรับอิทธิพลจากตะวันตกมาเยอะก็ได้ จะว่าไปเวียดนามเองก็เคยเป็นเมืองขึ้นของประเทศฝรั่งเศสก่อน ว่าแต่คุณไปอยู่ที่ไหนมา อย่าว่าแต่ที่นี่เลย ประเทศไทยเอง โดยเฉพาะแหล่งท่องเที่ยว เช่น เธค ผับ หรือ สถานที่ ที่รวมพวกวัยรุ่น หรือ นักท่องเที่ยวเอง คุณไม่เคยเห็นเหรอ บางทียืนกอด จูบ กันอย่างไม่แคร์สายตาชาวบ้าน คุ๊ณณณ เดี๋ยวนี้โลกเขาเปลี่ยนไปแล้ว แม่สาวโบราณ ขึ้นคานแน่ๆ” ชายหนุ่มพูด พร้อมหัวเราะเยาะหญิงสาว

“ไอ้บ้า ปากเสีย ฉันบอกไว้เลยนะคนอย่างฉันไม่ขึ้นคานแน่ๆ ว่าแต่นายเหอะ ปากเสียแบบนี้ ระวังขึ้นคานนะคุณ เอ๊ หรือปากแบบนี้จะเป็น……” หญิงสาวพูดเสร็จแล้วหัวเราะเยาะใส่ตาชายหนุ่ม

“เป็นอะไร พูดดีๆ นะคุณ คุณจะว่าผมเป็นเกย์เหรอ พูดอย่างนี้ อยากพิสูจน์มั๊ยล่ะ ผมว่างนะคุณ ช่วงนี้ยิ่งเปลี่ยวๆ อยู่ เอามั๊ยคุณ ผมไม่คิดค่าตัว” ชายหนุ่มพูดกับหญิงสาวโดยก้มลงไปกระซิบข้างหูเพื่อแกล้งยั่วหญิงสาว

“ไอ้บ้า ไอ้ทุเรศ พูดออกมาได้ ยี๊” หญิงสาวพูดพร้อมยักไหล่แบบรังเกียจชายหนุ่ม

“นายเคยได้ยินมะ หากแผ่นดินสิ้นชายที่พึงเชย อย่ามีคู่เสียเลยจะดีกว่า ถ้าโลกนี้เหลือแค่นาย ฉันยอมตายบนคานดีกว่า ไอ้หื่นนนนนน” หญิงสาวตะโกนเสียงดัง ว่าชายหนุ่ม

ชายหนุ่มรีบเอามือปิดปากหญิงสาว โดยที่หญิงสาวส่ายหน้าไปมาเพื่อหนีมือชายหนุ่ม

“ผมก็เหมือนคุณน่ะ ถ้าโลกนี้เหลือผู้หญิงอย่างคุณคนเดียวนะ ผมยอมเป็นขันที ไม่ต้องใช้งานดีกว่า ต้องมา…….กับผู้หญิงติงต๊อง ผู้หญิงปากเสีย อย่างเธอ”

หญิงสาวสะบัดหน้าออกจากมือชายหนุ่มได้ก็พูดว่า “เอามือสกปรกของนายออกไป ไอ้คนสกปรก ไอ้……” หญิงสาวกำลังจะตะโกนว่าชายหนุ่มอีกแต่ชายหนุ่มชิงพูดมาก่อนว่า

“นี่ ถ้าคุณยังไม่เลิกตะโกนว่าให้ผมเสียหาย หรือเลิกเรียกผมหยาบคายละก้อ คืนนี้ผมไม่รับรองความปลอดภัยนะ หรือ คุณจะยอมไปนอนข้างถนน ผมก็โอเค๊” ชายหนุ่มพูดเสียงสูงพรัอมยักไหล่

หญิงสาวเงียบเพราะไม่อยากต่อปากต่อคำกับชายหนุ่ม และเธอเองก็คิดว่า ทางทีดีไม่ยั่วชายหนุ่มให้โกรธดีกว่า ถึงแม้หญิงสาวจะคิดว่าชายหนุ่มคงไม่พิศวาสหญิงสาว แต่เพื่อความปลอดภัย อยู่ห่างๆ เลิกต่อปากต่อคำกับชายหนุ่มดีกว่า

เมื่อหนุ่มสาวสงบศึกกันชั่วครู่ ชายหนุ่มแปลกใจ เมื่อหญิงสาวเงียบเสียงไป จึงเอ่ยขึ้นว่า “ทำไมเงียบไป หรือว่าแอบมองหนุ่มสาวเวียดนามริมทะเลสาบอยู่เหรอ”

“คุณนี่ก็แปลก พอฉันพูดคุณก็ว่าฉันพูดมาก ปากเสีย พอฉันไม่พูดคุณก็ถามอีกทำไมฉันไม่พูด ประสาท จะให้ทำยังไง ฉันเอาใจนายไม่ถูก” หญิงสาวพูดพร้อมถอนหายใจเสียงดัง

“เฮ้อ ผมเบื่อที่จะต่อปากต่อคำกับผู้หญิงดื้อด้านอย่างคุณ เอาเป็นว่า คุณอยากกินอะไร”

“ฉันมีสิทธิ์คิด ด้วยเหรอ ในเมื่อฉันเป็นทาสคุณอยู่ตอนนี้” หญิงสาวกล่าวประชด

“ทำไม คุณนี่จะพูดดีๆ เลิกประชด ประชันเป็นมั๊ย”

“ไม่รู้ ฉันกินง่าย ตามใจเจ้านาย” หญิงสาวพูดโดยไม่ลืมที่จะประชดชายหนุ่มทิ้งท้าย

ชายหนุ่มส่ายศีรษะเอือมระอาให้กับความดื้อรั้นของหญิงสาว