คดีจำเป็น ตอน คดีไข่มุกคาบสมุทร

         หลังจากที่พวกเราพลาดโอกาสชิงเื่พื่อนกลับมา ผมนั่งคิดนอนคิดถึงรุ่งเช้า จนไอ้กล้วยท่าทางเป็นห่วงผม มันพาผมไปกินข้าว ผมกินไปได้ไม่กี่คำ อยากนอนมากกว่าว่ะ เอื้อกกก  ระหว่างนั้น ผมให้ไอ้เก้าไปสืบเรื่องคุณแพงมาแล้วครับ มันบอกว่า คุณแพงไม่บอกหร่าอะไรเลย ขอให้มันอึ๊บอยู่ท่าเดียว 

"เฮ้ย ไอ้ภีม กรูขอโทษเว้ย คุณแพงขอกรูอึ๊บอย่างเดียว" 

"เง้ออออ"  รับไม่ได้ ฟุบกลางโต๊ะอาหาร 

"พี่ภีมครับ ไม่กินอีกหน่อยเหรอฮะ"  เอื้อกกกก

"พี่ภีม..." มันก็เขย่าผม ผมก็ยืนยัน นั่งยัน นอนยัน หมอบยัน กระโดดยัน โอ๊ยยย เหนื่อย  ว่า.... รู้นะ เข้าใจนะ มันก็หายไปเลย 

           ไม่กี่นาที ผมถูกใครไม่รู้กระชากแขนผมมา และไปดูว่ามันเรื่องอะไรกัน

"มานี่เลย ไอ้ภีม มานี่เลย"

"เบาๆสิวะ ไอ้โต๊ะ" เออ ไอ้โต๊ะมันลากผมมา ที่ๆมีรูปภาพติดเยอะเวอร์ และเจอไอ้ป้อมกับไอ้กล้วย เอ๋ ไม่สิ นั่นมัน....

"แดดดี๊" เธอเรียกไอ้ป้อมเบาๆ

"นิล คุณทำแบบนี้ทำไม คุณหนีหน้าผม คุณใจร้ายอ่ะ" ยาวครับ ไอ้นี่มันยาวเป็นบ้าครับ คุณนิล ตอนนี้เป็นสาวผมยาวสลวย เธอร้องไห้ เพราะบอกความจริงไม่ได้ ไอ้ป้อมก็ดุเกิ๊นนน เขย่าตัวอยู่นั่นแหละ

"บอกมาสิ บอกมา บอกมาซี่" ไอ้ป้อมก็จะร้องแล้ว ผมปรามแทบไม่ทัน

"เฮ้ย ป้อม เมิงเลิกเหอะ เค้าไม่ได้มีอารมณ์มาบอกเมิงตอนนี้หรอก"

"หุบปากไปไอ้ห่านเป็ดภีม" อ้าว  กรูผิดซะงั้น ไปสูบบุหรี่ดีกว่า

"พี่ภีม" น้องนิลมากอดผมเฉย

"เฮ้ย" ผมก็ทำอะไรไม่ได้

"แดดดี๊ใจร้าย พี่ภีมคะ พี่ช่วยนิลหน่อย นิลจะพูดทุกอย่างค่ะ ว่ามันเกิดอะไรขึ้น" เออๆๆ

           น้องนิลเธอเล่าให้ฟังว่า ตั้งแต่วันที่พวกผมกลับไป บริษัทมีปัญหาตลอด ทั้งปัญหาโกงกันภายในภายนอก และแม้กระทั่งใส่ร้ายป้ายสีถึงแก่ชีวิต บังเอิญวันนั้นโชคดีหรือร้ายไม่ทราบ น้องเค้าเจอคนในบริษัททำลับๆล่อๆ แล้วไอ้คนนั้นกลัวว่าจะรู้ จึงรีบปิดหลักฐาน และโยนหลักฐานไว้ที่นิล และใส่ร้ายป้ายสีจนเธอต้องลาออกจากที่นั่น แถม คนนั้น ส่งคนมาฆ่าเธออีกด้วย ทำให้เธอไม่สามารถติดต่อใครเพราะกลัวว่าใครที่พูดคุยกับเธอจะได้รับอันตราย ไอ้ป้อมได้ยินดังนั้น จึงคว้าเธอมากอด

"นิล ทำไม เรื่องแค่นี้ไม่ให้แดดดี๊ช่วยล่ะ" ไอ้ป้อมน้ำตาพร่างพรู เธอรับร่างเค้าไว้ แต่ผมสังเกตใครคนหนึ่งวิ่งไป ผมจึงวิ่งตามไป จนถึงชายหาด เห็นผู้หญิงคนหนึ่งร้องไห้ พอเธอหันมา

"พี่ภีม" เธอโอบกอดผม

"ใจเย็นๆนะ น้องอิ๋ว อย่าร้อง" ผมก็ปลอบไป ผมไม่รู้ว่าอิ๋วคิดอะไรกับป้อม แต่ที่แน่ๆ จะรักข้างเดียว ก็เปล่าทั้งเพ

"ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร พี่ป้อมกอดเขาทำไม อิ๋วไม่เข้าใจ อิ๋วไม่เข้าใจเลย" เออ พี่ก็ไม่เข้าใจอิ๋ว ได้แต่คิด แต่ไม่กล้าพูดออกมา เดี๋ยวน้องเสียใจไปกว่านี้

           ไอ้ป้อมครับ ถ้าเมิงลูกผู้ชายพอ กรุณาเคลียร์ผู้หญิง 2 คนที่กรูต้องร้องเพลง มีไหล่เอาไว้ให้ซบ มีอกให้เธอได้พัก มีตักให้เธอหนุนนอน ถ้าเธอเหน็ดเหนื่อยใจด้วยนะครับ เพราะไม่เช่นนั้นแล้ว เวลาที่กรูมีปัญหาอะไรกับผู้หญิง กรูจะลากผู้หญิงคนนั้นมากอดเมิงให้ได้นะครับ กรูไม่ใช่ผู้ชายใจพระนะครับ เพราะฉะนั้น เมิงเคลียร์ด่วน หน้าอย่างกรู เป็นพระเอกไม่ได้เลยนะครับ เ็ป็นตัวประกอบก็หรูแล้ว

นี่คือข้อความบนเฟซบุ๊คของผม หลังจากที่ไม่มีอารมณ์เขียนในวอลล์นับแรมปี เมิงเม้นไรมากรูไม่สนใจ แต่ที่แน่ๆ กรูจะตัดโอกาสผู้หญิงทุกคน เพราะกรูจะไม่ร้องเพลงนี้ให้เจ็บใจอีกต่อไปแล้ว

"ไอ้เลว" มันด่าผม

"ทำไม" ผมนอนหนุนหมอน กลุ้มกะมันว่ะกลุ้ม

"เมิงนี่ หาว่ากรูหลายใจ ไอ้เพื่อนชั่ว"

"ใครชั่วครับ งานนี้" ตอกกลับไอ้ป้อม สะใจว่ะ

"ตุ๊ย" อิอิ เถียงไม่ได้อะเดะ "ไอ้ภีมครับ ฝากไว้ก่อนนะครับ"

"ไม่รับฝากครับผม" โทรศัพท์ดัง ผัวพี่เด้อน้อง ใครโทรมาวะ 

"เมื่อไหร่จะเปลี่ยนริงโทนวะเมิง" 

"ฮัลโหลครับ ผมทนาย..."

"ไอ้ภีม หล่อนทำหร่าอะไรอยู่..."

"อ้าว นังขวัญว่าไง" ยังจะ...

"หล่อนรู้มั้ย ว่าชั้นกับนังแป้งถูกติดเกาะอยู่เนี่ยยยยยยย"

"รู้แล้วย่ะ เกาะไหนล่ะ เกาะผัวกิน"

"อีนี่ยังจะมาเล่นกะกรูอีก เกาะไรไม่รู้อ่ะ เฮ้ย เอามานี่ อีบ้า เอามานี่" เฮ้ย.....

"สวัสดีค่ะ คุณภีม หวังว่าคงจำกันได้นะคะ" ง่ะ

            ผมกับหมวดอู๊ดต้องจำใจไปกัน 2 คน และต้องพาคุณนิลไปด้วย แต่บังเอิญว่า คุณแก้วแกไม่ยอมขอไปด้วย และทีนี้หยินกับเก้าก็ขอไปด้วย  ไอ้ป้อมไม่ยอมจึงตามมาด้วย ไอ้โต๊ะแน่นอน ไม่มีใครอยู่กับมัน มันต้องไปด้วย แถมน้องอิ๋วจะตามไอ้ป้อมไปอีก โอ๊ยยย ไอ้ป้อม ไอ้หล่อเลือกได้ แบ่งให้กรูซ๊ากกกคนได้ป่ะ

"กรูน่ะ ใจดีเสมอ แต่สาวๆน่ะ ใจดีกะเมิงป่ะล่ะ" ไอ้นี่ ย้อน

            ผมกับพรรคพวกมาถึงแล้ว ผมกับหมวดมาก่อน และเอาตัวคุณนิลมาด้วย แต่ทว่า ไอ้ป้อมจะจูงหาสวรรค์อาร๊ายยยย ผมมองหน้ามันอย่างงงๆ  และมันก็บอกกับผู้หญิงในเงามืดนั้นว่า

"ผมเอาดวงใจของผม มาส่งคุณแล้ว" ง่ะ ดวงใจของผม อีป้อมมมม กรูเล็งเค้า้้ก่อนนร๊าาาาา

"ถึงกับเรียกมันว่า ดวงใจเลยเหรอคะพี่ป้อม" น้องอิ๋วหลุดปากมาได้ไงคะ

"อิ๋ว เฮ้ย" ไอ้โต๊ะอุทานเลยครับ 

"อิ๋ว ทำไมพูดจากับคุณนิลเค้าแบบนี้ ไม่น่ารักเลยนะ" ง่ะๆๆๆๆ

"ถ้าน่ารักแล้ว พี่ป้อมจะมารักหนูเหรอคะ" หนักใจๆๆๆ

"อิ๋ว จึ๊" จึ๊ปากไม่พอใจซะแล้ว พี่ป้อม อิ๋วมองผู้หญิงคนนั้นด้วยสีหน้าเจ็บใจอ่ะ ตอนนี้ดึกมากแล้วด้วย ผู้หญิงคนนั้นยักไหล่

"ฮึ ดวงใจ ขำตายล่ะ คุณป้อม" เธอก็ถามคุณนิลว่า "ผัวตามมาถึงนี่แล้ว หล่อนจะไม่พูดอะไรถึงผัวหน่อยเหรอ" น้องอิ๋วสวนทันควัน

"พี่ป้อมไม่ใช่ผัวของคุณนิลนะ คุณมั่วแล้ว" ไอ้ป้อมครับ จะไม่พูดอะไรหน่อยเหรอ

"โอ๊ะๆ ไม่ใช่เหรอ โถ น่าสงสาร ดีแล้ว ที่หล่อนมาที่นี่ เพราะที่นี่...." เธอปรากฏตัวขึ้นมาแล้วครับ

"คุณแพง" พวกเราตาถลน

"ที่ตายของหล่อน" คุณแพงถือปืนกะยิงน้องนิล ไอ้ป้อมขวางเลยครับ

'ปัง ปัง'

        ทุกคนตกใจกันหมด แน่นอน ไอ้ป้อมล้มลงท่าบี น้ำทิพย์เลยครับ มันเคยดูเมียไม่ใช่เมีย แล้วอยากล้มท่าบี น้ำทิพย์มว๊ากกกกกกกกก มันได้ล้มสมใจมันแล้ว ด้วยกระสุนสองนัดที่หน้าอก

"แดดดี๊ แดดดี๊" น้องนิลรีบประคองครับ ตามติดมาด้วย

"พี่ป้อม" แทบช่วยกันประคอง กรูอยากโดนยิงจัง ฝ่ายคุณแพงอึ้งกิมกี่ครับ และวิ่งหนีไป งานนี้หมูฉึกๆ ลุยเดี่ยว

"หยุดนะ คุณ หยุดนะ" วิ่งตามไป

         ไอ้ป้อมถูกยิง 2 นัด แทบหมดลม แต่ผมหมดลม เพราะอิจฉาม๊านนนนนนนน

โปรดติดตามตอนต่อไป นะน้องนะ - -