ผมร้ายผมเลว...ผมเป็นแบบนี้แล้วนายรักป่ะ!

เโรงเรียนแห่งนี้แบ่งแยกออกเป็นสองกลุ่ม… กลุ่มแรก กลุ่ม ‘เจ้าชายอัศวิน’ กลุ่มที่สองเป็น กลุ่ม ‘เจ้าชายแวมไพร์ไนท์’ ซึ่งหัวหน้าของแต่ละกลุ่มจะถูกคัดเลือกโดยเจ้าชายอัศวินและเจ้าชายแวมไพร์ไนท์ที่ได้หมดวาระการเป็นนักเรียนของมัธยมปลายชายเวนต์มาเซน…ทั้งสองกลุ่มนี้แค้นกันมานานเพราะกลุ่มอัศวินจะชอบขัดขว้างการทำเลวของกลุ่มแวมไพร์ไนท์มาตลอด…หรือเรียกง่ายๆว่ากลุ่มอัศวินทำดีแต่กลุ่มแวมไพร์ไนท์ทำเลว! เพราะสาเหตุนี่ทำให้กลุ่มแวมไพร์ไนท์เครียดแค้นกลุ่มอัศวินมากและหาทางกำจัดกลุ่มอัศวินมานานแต่ก็ไม่เป็นผลสำเร็จสักที! โดยสมาชิกของกลุ่มแต่ละกลุ่มพวกเขาไม่ได้บังคับให้เข้ารวมด้วย…ทุกอย่างขึ้นอยู่กับความสมัครใจของนักเรียนทุกคนในโรงเรียนว่าจะอยู่กลุ่มไหนหรือไม่อยู่กลุ่มไหนเลยก็ได้… ซึ่งกลุ่มเจ้าชายอัศวินจะใส่เสื้อสูทสีเทาส่วนกลุ่มเจ้าชายแวมไพร์ไนท์จะใส่เสื้อสูทสีดำเป็นเอกลักษณ์ของแต่ละกลุ่ม… เจ้าชายอัศวินหรือออทัมชายหนุ่มรูปงามอายุ 18ปี อยู่ ม.ปลายปีสาม เจ้าของดวงตาสีดำสนิทเรียวสวยและใบหน้าที่หวานคล้ายผู้หญิง ความสูงของเขาสูงที่ 180 ซ.ม เป็นที่หมายปองของหนุ่มๆและเกย์ในโรงเรียนเป็นอย่างมากเพราะหน้าตาของเขาที่หวานคล้ายๆผู้หญิง ตอนนี้เขากำลังนั่งทำรายงานความประพฤติของกลุ่มแวมไพร์ให้ผู้อำนวยการโรงเรียนอยู่ “เจ้าชายครับ!...พวกกลุ่มแวมไพร์ไนท์มันก่อเรื่องอีกแล้วครับ!” เสียงของลูกน้องคนหนึ่งของกลุ่มอัศวินทำให้ออทัมที่นั่งอยู่นั่งทำงานถึงกับลุกขึ้นยื่น “ฮ่ะ! ไอ้พวกนั้นมันก่อเรื่องอะไรอีก” ออทัมถามออกไป แต่การขึ้นเสียงของเขาไม่เหมาะกับใบหน้าหวานๆของเขาเลย “พวกมันทำร้ายเด็กปีหนึ่งซึ่งอยู่กลุ่มเราครับ!” “พวกมันซักจะมากไปแล้วนะ!” เจ้าชายอัศวินพูดอย่างโมโห ก่อนจะเดินมุ่งหน้าไปตึกของกลุ่มแวมไพร์โดยมีสมาชิกของกลุ่มเดินตามมาอีกห้าคนตามท้ายมาด้วย เจ้าชายแวมไพร์ไนท์หรือ ‘ไนท์’ เจ้าชายสุดหล่อ! เจ้าของรูปร่างที่เซ็กซี่ที่ใครๆเห็นต้องอ้าปากค้างด้วยความตะลึงด้วยซิกแพ็คที่ชวนมองและมัดกล้ามที่ไม่ได้ล่ำมากจนงับแขนไม่ได้! เขาสูง 188 ซ.ม และเขายังเป็นที่หมายปองของผู้ชายหัวใจสาวในโรงเรียนไม่แพ้ออทัมเจ้าชายอัศวินเลยแม้แต่น้อย! และอีกอย่างเขาเป็นลูกเจ้าของโรงเรียนนี้โดยไม่มีใครรู้เลย! ออทัมพรวดพลาดเข้าในห้องของไนท์โยไม่ฟังการฉุดรั้งของสมาชิกกลุ่มแวมไพร์เลย “นี่นาย!” เสียงเรียกของออทัมทำให้ไนท์ที่ตอนนี้กำลังเอาขาพาดโต๊ะพร้อมกับจิบกาแฟอย่างสบายใจ ไนท์เลื่อนแก้วกาแฟวางบนโต๊ะ พร้อมกับมองหน้าออทัมอย่างไม่วางตา “นั่งสิ!” เขาบอก “ไม่เป็นไร! ฉันว่าฉันเข้าเรื่องเลยดีกว่า! นายก่อเรื่องทำไมฮ่ะ!” ออทัมพูดพร้อมกับเดินเข้าไปกระชากคอเสื้อของไนท์ทันที ไนท์มองมือของออทัมแล้วใช้มือของเขากลุ้มมือออทัมไว้ ออทัมสะบัดมืออกอย่างรังเกลียด “อะไรกันคนสวยพูดกันดีๆก็ได้” “เฮอะ! คนอย่างนายฉันดีด้วยไม่ได้หรอก!” “แล้วนายมีเรื่องอะไรกับฉันไม่ทราบ!” “ฉันก็จะมาเอาเรื่องนายไง! นายรู้ไหมว่าลูกน้องกลุ่มนายมันไปทำร้ายรุ่นน้องกลุ่มฉัน! แล้วอีกอย่างพวกนายก็เลิกทำนิสัยๆเลวๆแบบนี้ได้แล้ว!” “มันคงจะยากอยู่หรอกนะที่พวกฉันจะเลิกเลว! ฮ่าๆ” “หน็อย! นายนี้มันเลวจริงๆ” “ครับ! ขอบคุณที่ชม!” ไนท์ยังคงยียวนกวนประสาทต่อไป “เอ๊ะ! นายอย่ามากวนประสาทได้ไหมฮะ!” “แล้วนายต้องการอะไรล่ะ!” ไนท์พูดพร้อมกับลุกพรวด ออทัมผงะนิดหน่อยด้วยความตกใจ “ฉันต้องการให้นายเลิกเลว! แล้วก็เลิกก่อเรื่องวุ่นวายได้แล้ว! แล้วถ้านายทำได้ฉันรับรองโรงเรียนเราต้องเจริญขึ้นมาเป็นกองแน่นอน!” “ไม่! ฉันขอบอกอีกครั้งนะว่าฉันจะไม่เลิกทำเลว! แล้วฉันก็จะยังก่อเรื่องอย่างนี้ต่อไปเรื่อยๆจนกว่าฉันจะพอใจ! แล้วนายก็เลิกมายุ่งวุ่นวายกับฉันได้แล้ว ฉันรำคาญ! แล้วดีไม่ดีนายอาจจะถูกลูกน้องของฉันรุมสะกำนายก็ได้นะถ้านายยังขืนมาขัดขวางการทำเลวของพวกฉัน! ไม่แน่นะพวกนั้นอาจจะไม่แค่ทำร้ายนายอย่างเดียวอาจจะเอานายเป็นเมียเลยก็ได้! สวยๆอย่างนายน่ะอย่างน่ะพวกเราชอบ! ฮ่าๆๆ” ไนท์ยิ้มอย่างพอใจพร้อมกับนิ้วมือเรียวๆของเขาที่ลูบไล้ใบหน้าที่งดงามของออทัม ออทัมปัดมือไนท์ทิ้งพร้อมกับใช้มือของเขาถูหน้าตัวเองอย่างแรงจนหน้าเป็นรอยแดงขึ้นมา “อี๋ๆ ไอ้ทุเรศเอ๊ย! ฝากไว้ก่อนเถอะ!” พูดจบออทัมก็เดินออกไปอย่างหัวเสีย “รีบๆมาเอาคืนนะจ๊ะคนสวย! ฮ่าๆๆ” ไนท์พูดตามไหล่หลังมา ฮ่าๆ คิดจะให้ฉันเลิกเลวมันยังเร็วไปน้อง! ฮ่าๆๆ ออทัมเดินเข้ามานั่งในห้องส่วนตัวของตัวเองอย่างหัวเสีย นี่เขาจะทำยังไงกับตาไนท์ดีเนี่ย! การเป็นเจ้าชายอัศวินนี่มันวุ่นวายจริงๆเล้ย!...ที่จริงแล้วเขาไม่ได้อยากเป็นเจ้าชายอัศวินเลยด้วยซ้ำ…แต่ที่เขาได้เป็นเนี่ยเพราะถูกเจ้าชายอัศวินปีที่แล้วที่จบไปคุกเข่าอ้อนวอนจนเขาใจอ่อนหรอกนะเพราะเจ้าชายที่จบไปแล้วน่ะเขาชอบออทัมมากเลยอยากให้เป็นเจ้าชายต่อก็แค่เนี่ยเองทั้งที่ที่จริงแล้วมีคนอย่างจะเป็นเจ้าชายอัศวินต่อจากเขาตั้งเยอะแต่เขาก็ไม่เลือกดันมาเลือกออทัม…เพราะความใจอ่อนของเขานี่แหละที่เป็นต้นเหตุ! ฮือๆๆ เศร้า มัธยมปลายชายเวนต์มาเซน ณ ห้องของผู้อำนวยการโรงเรียน ตอนนี้ผู้อำนวยการโรงเรียนกำลังปวดตับเป็นที่สุด! เพราะความเลวของลูกชายตัวเองหรือไนท์นั่นเองที่ก่อเรื่องให้เขาปวดหัวไม่เว้นวัน! แล้วตอนนี้เขาก็กำลังหาทางดัดสันดานนิสัยเลวๆของลูกตัวเองด้วยการเรียกเจ้าชายอัศวินหรือออทัมมาพบเพื่อที่จะได้ตกลงอะไรบางอย่าง… ก๊อกๆ เสียงเคาะประตูของคนข้างนอกทำให้ผู้อำนวยการที่นั่งคิดหนักอยู่ถึงกับเรียกสติกลับมาได้ทันที “เข้ามาสิ!” พูดจบคนเคาะประตูก็เดินเข้ามาด้วยท่วงท่าที่สง่างาม “ออทัมนั่นเอง!” ผู้อำนวยการพูดหลังจากที่รู้ว่าใครเข้ามาและคนๆนั้นก็เป็นคนที่เขาอยากพบที่สุด ออทัมโค้งคำนับก่อนที่เขาจะถูกเชิญให้นั่งลง “ไม่ทราบว่าผู้อำนวยการเรียกผมมีธุระอะไรรึเปล่าครับ” “มีสิ! ไม่งั้นฉันไม่เรียกนายมาหรอก” “ครับ” “ฉันต้องการให้นายช่วยดัดนิสัยเลวๆของลูกฉันหน่อย” คำพูดของผู้อำนวยการทำให้ออทัมงุนงงเป็นอย่างมาก เมื่อเห็นอย่างงั้นผู้อำนวยการเลยอิบาย ลูกงั้นเหรอ!? ใครกัน “ลูกฉันก็คือไนท์! เจ้าชายแวมไพร์ไนท์ของโรงเรียนเราไง!” ไนท์!!! เมื่อได้ยินอย่างงั้นเขาถึงกับตะลึงเพราะเขาไม่เคยรู้เลยว่าไนท์เป็นลูกเจ้าของโรงเรียน “ว่าไงนะครับ! ไนท์นี่เหรอครับลูกของ ผอ.” เขาไม่อยากจะเชื่อเลย “ใช่แล้ว! มันเป็นลูกฉันเอง! แล้วตอนนี้มันชอบก่อเรื่องวุ่นวายให้ฉันไม่เว้นวันฉันเลยอยากขอร้องนายที่เป็นเจ้าชายอัศวินของโรงเรียนช่วยคุมนิสัยของลูกฉันด้วยนะ! ฉันขอร้องถือว่าเห็นแก่คนแก่ตาดำๆ เถอะนะ” ผู้อำนวยการทำหน้าบ๊องแบ๋วซึ่งมองกี่ทีก็ไม่ได้เข้ากับใบหน้าแก่ๆ เหี่ยวๆของเขาเล้ย! แอ๊บซะไม่มี! เมื่อถูกขอร้องแบบนี้ออทัมเริ่มคิดหนัก “นะ…ถือว่าฉันขอร้องนายแล้วกันนะ” “เอ่อ!...กะ…ก็ได้ครับ!” ทั้งที่ใจจริงเขาอยากจะปฏิเศษแต่ก็ทำไม่ได้ เฮ้อ! นี่ล่ะน้าความใจอ่อนของเขาใครขอร้องเป็นต้องทำตามหมด “ดีมาก! งั้นฉันจะให้นายเริ่มพรุ่งนี้เลยไปคิดแผนมาแล้วกันนะ! อ้อ! แล้วก็เตรียมเสื้อผ้ามาด้วยแล้วกัน” หือ! เตรียมเสื้อผ้า?? “เตรียมเสื้อผ้าทำไมครับ!” เขาถามออกไปอย่างงงๆ “เอ้า! ก็เตรียมเอาไปนอนที่บ้านฉันไงล่ะ” “นอนบ้าน! หมายความว่าผมจะต้องไปอยู่กับนายไนท์เหรอครับ! ผมไม่เอาด้วยนะครับ!” ออทัมปฏิเศษทันควัน…จะให้เขาไปนอนบ้านเดียวกับคนที่เขาเกลียดเหรอ! เขาไม่มีทางยอมแน่นอน! “นายไม่สิทธิ์ปฏิเสธใดๆทั้งสิ้น! ยังไงนายก็ต้องทำไม่งั้น…ฉันจะไล่นายออกจากโรงเรียนซะ!” ผู้อำนวยการพูดอย่างเอาจริง! แต่ที่จริงแล้วเขาไม่ได้คิดจะไล่ออทัมออกจริงหรอกเขาขู่ไปงั้นแหละ “อย่าไล่ผมออกเลยนะครับ!...ก็ได้ครับผมจะทำตามที่ ผอ. บอก” ออทัมต้องยอมรับอย่างจำใจ ถ้าไม่ทำอย่างนี้เขาก็กลัวถูกไล่ออกน่ะสิ! กว่าจะเข้าเรียนโรงเรียนนี่ได้อยากลำบากจะตาย! แล้วอีกอย่างตำแหน่งเจ้าชายอัศวินก็ตั้งขึ้นมาเพื่อกำราบพวกแวมไพร์ไนท์อยู่แล้วนี่! “ดีมาก! งั้นเตรียมเสื้อผ้ามาได้เลยนะวันพรุ่งนี้ เดี๋ยวฉันจะบอกผู้ปกครองนายเองไม่ต้องห่วง!” ผู้อำนวยการพูดอย่างมีความสุข! โดยไม่ทันเห็นสีหน้าของออทัมที่ตอนนี้เริ่มคิดหนักกับการไปอยู่บ้านเดียวกับนายไนท์ ณ ผับ BADBOY GUY พลั่ก! โผละ! อัก! ตุ้บ! ผัวะ! “โอ๊ยยย! ผมยอมแล้วครับ!” “แกยอมแล้วงั้นเหรอ! แต่ฉันยังไม่ยอมว่ะขออีกหน่อยแล้วกันโทษฐานที่แกบังอาจมาท้าฉัน!” พูดจบไนท์ก็ใช้ขายาวๆของเขาเตะอัดเข้าไปที่หน้าของไอ้พวกนักเลงที่มาท้าทายเขาเข้าอย่างจัง “แล้วที่หลังพวกสวะอย่างพวกแกอย่าคิดมาลองดีกับฉัน! เข้าใจไหม!!!” ไนท์พูดเสียงดัง พวกนักเลงที่มาหาเรื่องเขาพยักหน้ารับอย่างหวาดๆ ก่อนจะรีบหอบเอาร่างที่มีแต่บาดแผลหนีไปอย่างว่องไว “หึ! คิดจะมาเล่นกับฉันไม่รู้ซะแล้วว่าฉันเป็นใคร!!!” ไนท์มาเที่ยวที่ผับแห่งนี้เป็นประจำแล้วเขาก็ต้องมีเรื่องอย่างนี่เป็นประจำ! เพราะถ้าไม่มีเรื่องชกต่อยกันมันก็คงเป็นเรื่องที่ผิดปรกติของผับนี้เป็นแน่!...ใครที่มาเที่ยวผับแห่งนี้ต่างก็รู้ดีว่าไนท์เลวและร้ายกาจแค่ไหน! แล้วก็ไม่มีใครกล้าที่จะยุ่งกับเขาสักเท่าไรแต่มันก็ยังมีจนได้แหละน่า! “เป็นไงวันนี้มีเรื่องอีกแล้วเหรอนายน่ะ!” เสียงของ ‘วินเนอร์’ เจ้าของผับรูปหล่อพูดพร้อมกับมือที่ตบเข้าที่ไหล่ของไนท์จนทำให้ไนท์หันมามอง เมื่อไนท์เห็นว่าเป็นใครเขาก็คลายสีหน้าจากที่หน้าโหดๆตาขวางๆของเขาให้มาเป็นใบหน้าปรกติ “หึ! ก็มันอยากมีเรื่องเองช่วยไม่ได้!” “ฮ่าๆ! ก่อเรื่องไม่เว้นวันจริงจริ๊ง!” ไนท์ยักไหล่ “อ่ะๆ ตามสบายแล้วกันไอ้น้องเดี๋ยวพี่ไปดูแขกด้านนู่นก่อน! ไปล่ะ” ไนท์พยักหน้ารับ ก่อนจะเดินมานั่งสูบบุหรี่ที่โต๊ะของตัวเอง ตอนนี้เขาล่ะเบื่อจริงๆ เมื่อพ่อของเขาบอกว่าจะให้คนมาคอยคุมประพฤติเขา! เหอะ! จะให้มาคุมเขาเหรอ…มันคงจะง่ายหรอกนะ! หึๆ มาเมื่อไรเตรียมตัวร้องไห้กลับบ้านไปได้เลย! ฮ่าๆๆ ขาคิดอย่างชอบใจ