เล่ห์กลรักเงาอสูร

เล่ห์กลรักเงาอสูร

บทที่ 1  แรงแค้น

เธอเติบโต อยู่ยังต่างประเทศกับมารดาตั้งแต่ยังเล็ก เธอรับรู้เรื่องราวเกี่ยวกับบิดาของเธอน้อยมาก

            “แม่ค่ะ พ่อของหนูเป็นใคร” เมื่อเธออายุครบ 10 ขวบและมันตรงกับวันครบรอบวันเกิดของเธอพอดี เธอเริ่มมีความกล้าที่จะสอบถามมารดาเกี่ยวกับเรื่องราวของบิดาเป็นครั้งแรก

            “แม่ขอโทษลูกรัก แม่มันเป็นคนไม่ดี แม่ทำร้ายลูก แม่ขอโทษ” มันคือคำตอบที่ไม่ตรงกับคำถาม แต่อย่างน้อยมารดาของเธอก็ยอมที่จะตอบ ยอมที่จะพูดสิ่งที่กักเก็บเอาไว้ภายในจิตใจ ออกมาให้เธอได้ยินได้ฟังบ้าง แม้มันจะไม่ได้เกี่ยวข้องกับเรื่องราวของบิดาของเธอเลยก็ตาม มารดากอดเธอเอาไว้ในวงแขนอย่างอบอุ่นด้วยความรัก พร้อมทั้งร้องไห้น้ำตาไหลรินอาบสองข้างแก้ม ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา เธอก็ไม่เคยคิดอยากที่จะสอบถามถึงเรื่องราวของบิดาของเธออีกเลย จนกระทั้ง...

16 ปี ต่อมา ประเทศไทย กรุงเทพฯ

            มินตรา คือนักโปรแกรมเมอร์มือหนึ่งของบริษัทยักษ์ใหญ่ข้ามชาติ เธอเพิ่งถูกส่งตัวมาจากบริษัทแม่ที่อยู่ยังต่างประเทศ  ให้มาประจำอยู่ยังประเทศไทยเป็นการชั่วคราว และบริษัทแม่สามารถจะเรียกตัวเธอกลับคืนไปเมื่อไรก็ได้ หากมินตรามีความประสงค์อยากที่จะกลับคืนไป แต่เหมือนว่าเวลานี้มินตราจะรู้สึกพึงพอใจ ที่จะประจำอยู่ยังบริษัทสาขาในประเทศเมืองไทยมากกว่า อาจจะเป็นไปได้ที่มินตรามีวัตถุประสงค์อันแอบแฝงบางอย่าง ที่ต้องการอยากจะจัดการให้มันแล้วเสร็จ ตามคำสั่งเสียสุดท้ายของผู้เป็นมารดาก่อนที่จะตายจากไป

            “พวกมันทำร้ายแม่ พวกมันโกงแม่ มินตรา พวกมันทุกคนทำร้ายแม่” เมื่อมารดาของมินตราอยู่ในอาการโคมา ไม่สามารถที่จะควบคุมสติได้เต็มหนึ่งร้อยเปอร์เซ็นต์ ท่านได้ตะโกนออกมาเสียงดังอย่างรู้สึกเจ็บปวด พร้อมกับน้ำตาที่ไหลรินออกมาอาบสองข้างแก้มอย่างที่เธอเคยเห็นอยู่เป็นประจำตั้งแต่ยังเด็ก

           “ใครมันทำร้ายแม่ ใครเป็นคนโกงแม่ค่ะ” เธอตั้งคำถามกับมารดาออกไปด้วยต้องการอยากจะให้มารดาของเธอสงบสติอารมณ์ลงบ้าง โดยไม่ได้คิดต้องการอยากที่จะรับฟังคำตอบอะไรจากมารดาเลยแม้แต่น้อยแต่สุดท้าย สิ่งที่เธอเฝ้าต้องการอยากจะรับรู้ อยากรับฟังคำตอบมายาวนานหลายสิบปี ก็ได้รับรู้ ได้รับฟังในวันนี้เสียที

            “ไอ้พวกตระกูลเกียรติภูมินต์  ลูกชายของมันบอกว่ามันรักแม่ มันฆ่าพ่อของลูก แม่ไม่น่าจะไปหลงเชื่อมันเลย” คำพูดของมารดาที่กำลังเพ้อเจ้อจากพิษไข้ อันเกิดจากโรคร้ายหรือจากฤทธิ์ของยาต้านมะเร็ง ทำให้คำพูดของมารดาของเธอ ขาดหายออกเป็นท่อนๆ แต่พอจะจับใจความสำคัญได้ หากนำเอาคำพูดมาจัดเรียงประโยคใหม่ที่สมบูรณ์กว่าประโยคแรก

          "ลูกชายของตระกูลเกียรติภูมินต์ หลอกให้มารดาของเธอหลงรัก แล้วทรยศหักหลังมารดาของเธอ พร้อมฆ่าบิดาของเธอตายอีกด้วย” หลังจากจัดงานศพให้แก่มารดาของเธอจนแล้วเสร็จเรียบร้อย เธอถือโอกาสเดินทางกลับมายังประเทศไทย เพื่อค้นหาคำตอบ เป้าหมายของเธอก็คือ บริษัทเกียรติภูมินต์ จำกัด มหาชน อันเป็นบริษัทไอทียักษ์ใหญ่ของเมืองไทย ครอบครัวตระกูลเกียรภูมินต์ประกอบด้วย นายศักดิ์ดา เกียรติภูมินตร์ เป็นประธานอาวุโสด้วยวัย 72 ปี และมีบุตรชายอีกสองคน อันได้แก่ นายสรยุทธ เป็นประธานบริษัท นายกษิณ เป็นประธานฝ่ายขายและฝ่ายผลิต ด้วยอายุ 51 และ 50 ปี

นายสรยุทธมีบุตรชายหนึ่งคน และบุตรสาวหนึ่งคน ส่วน นายกษิณ มีบุตรชายเพียงคนเดียว

ธเนศ คือชายหนุ่มในวัยอายุ 30 ปีเป็นลูกชายของ นายสรยุทธ ธเนศเป็นนักเรียนนอกเพิ่งจบมาใหม่ๆ จากประเทศอังกฤษและเพิ่งจะได้เข้าทำงานในบริษัทเพียงแค่ปีเดียว ธเนศเป็นชายหนุ่มรูปหล่อและเป็นคนดังในแวดวงสังคมหรือในหน้าข่าวซุบซิบไฮโซคนดัง หรือ จำพวกข่าวดาราคนดัง  ธเนศมีน้องสาวชื่อว่า

วรนุช เธอเป็นสาวสังคมชั้นสูง เธอจะชอบคบหาและควงคู่กับเฉพาะหนุ่มรูปหล่อ ลูกคนรวย หรือดาราคนดังเท่านั้น วรนุชมีพี่ชายสองคน คนแรกคือธเนศ เป็นพี่ชายแท้ๆ ส่วนคนที่สองคือ ภูผา

ภูผา คือชายหนุ่มรูปหล่อในวัย 29 ปีเป็นบุตรชายของนาย กษิณ ภูผาเองก็เป็นนักเรียนนอกและเพิ่งจะเรียนจบมาใหม่ๆ เช่นเดียวกันกับธเนศ แต่ภูผายังไม่ได้คิดจะเริ่มทำงานอย่างจริงๆ จังๆ อย่างเช่นธเนศพี่ชาย  ภูผา เป็นเป็นดาวเด่นในแวดวงสังคมเช่นเดียวกันกับธเนศและวรนุช  ภูผาชอบที่จะออกเที่ยวเล่นตามสถานเริงรมย์ และถ่ายแบบลงนิตยสารรายปักษ์ทั่วไป เพื่อหารายได้เสริมเป็นค่าใช้จ่าย ในขณะที่ยังไม่ได้คิดจะหางานประจำทำอย่างเช่นธเนศพี่ชาย

...........................

“สวัสดีค่ะ ฉันมินตรา” ธเนศจับจ้องมองหญิงสาวสวยชาวต่างชาติ ในแวบแรกที่จับจ้องมองเห็น ธเนศไม่ได้คาดคิดมาก่อนว่าจะต้องมาพบปะเจอะเจอกับหญิงสาวชาวไทย และไม่ได้คาดคิดมาก่อนว่าหญิงสาวที่เขานัดขอเข้าพบในวันนี้ จะยังเป็นแค่หญิงสาวอายุไม่น่าจะเกิน 25 หรือ 26 ปี เธอมีตำแหน่งใหญ่โตในบริษัทยักษ์ใหญ่ข้ามชาติ และเธอยังเป็นตัวแทนผู้ถือหุ้น 30 เปอร์เซ็นต์ในบริษัทของบิดาของเขาอีกด้วย นี่มันกำลังเกิดอะไรกันขึ้นกันแน่

“สวัสดีครับ ผมธเนศ” ธเนศแนะนำตัวด้วยแววตาแห่งความสงสัย

“คุณมีธุระอะไรกับฉันมิทราบค่ะ คุณธเนศ”

“นั่นสิเขามีธุระอะไรกับเธอกันแน่ ออ...นึกออกแล้ว”

“ผมต้องการจะซื้อหุ้น 30 เปอร์เซ็นต์ กลับคืนครับ” เขาไม่คิดจะพูดอ้อมค้อม เขาพูดตรงเข้าประเด็นในทันที

“ฉันยังไม่คิดจะขาย” เธอตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงที่ดังฟังชัด อย่างไม่ต้องแปลความหมายเป็นอย่างอื่นเลย หากเธอไม่คิดต้องการอยากจะขายหุ้นกลับคืนให้กับเขา ตัวเขาเองหรือครอบครัวของเขาก็ไม่สามารถจะบีบบังคับขู่เข็ญสิ่งใดกับเธอได้ แต่ในยามนี้หุ้น 30 เปอร์เซ็นต์ในกำมือของเธอมันมีความสำคัญเกี่ยวกับการบริหารงานในบริษัทของเขาจริงๆ

“เป็นไปได้ไหม ที่คุณจะยินยอมขายกลับคืนให้กับเราบ้างสัก 5 เปอร์เซ็นต์ หรือ 10 เปอร์เซ็นต์” เมื่อไม่สามารถขอซื้อกลับคืนได้เต็มจำนวนอย่างน้อยก็ได้กลับคืนเพียงบางส่วนก็ยังดี มันเป็นความหวังในครั้งสุดท้ายของเขาแล้วจริงๆ เขาหวังอยากให้เธอตอบตกลงยินยอมขายหุ้นกลับคืนให้กับเขาจริงๆ แต่

“ฉันเสียใจด้วยค่ะ คุณธเนศ ฉันขายหุ้นกลับคืนให้กับคุณในเวลานี้ไม่ได้ แต่หากหลังจากนี้อีกสักหนึ่งปี ฉันอาจจะเปลี่ยนใจก็ได้” เขารู้สึกหมดหวังและสิ้นหวังจริงๆ เขาคงต้องรอคอยอย่างไม่มีกำหนดเวลาที่แน่นอน เป็นเวลาอีกหนึ่งปีเต็ม เธอกำลังเล่นเล่ห์กลอะไรกับเขาอยู่หรือเปล่านะ

“ผมคิดว่ามันนานเกินไป คุณลองคิดดูใหม่อีกสักครั้งได้ไหมครับ” ถึงเขาไม่คิดอยากจะต่อลองสิ่งใดกับเธอต่อไปแล้วก็ตาม แต่เมื่อพอจะมองเห็นความหวังอยู่บ้างแม้เพียงจะเล็กน้อย เขาจึงลองตัดสินใจสอบถามกลับคืนไปอีกครั้ง แล้วเขาก็ตั้งหน้าตั้งตารอคอยความหวังอันริบหรี่ในคำตอบของเธอที่กำลังจะตอบกลับคืนมาอีกครั้งอย่างวุ่นวายใจ

“เอาเป็นว่าฉันมีเรื่องให้คุณธเนศ ลองเอากลับไปคิดเป็นการบ้าน ก่อนที่คุณจะกลับมาขอร้องฉันอีกสักครั้งดีไหมค่ะ คุณธเนศ” สุดท้ายก็ยังคงพอมีความหวังอยู่บ้าง

“อะไรหรือครับ คุณมินตรา” เขาสอบถามกลับคืนไปด้วยอาการตื่นเต้นดีใจ แม้เขาจะยังไม่ได้รับฟังข้อเสนอจากเธอเลยก็ตาม

“ฉันจะขายหุ้นคืนให้กับคุณ 5 เปอร์เซ็นต์จากหุ้นของฉันจำนวนสามสิบเปอร์เซ็นต์ แต่มีข้อแม้ว่าฉันจะต้องได้เข้าไปมีส่วนร่วมในการบริหารงาน ในบริษัทของคุณด้วย” จากความดีใจเมื่อวินาทีที่แล้วมา เขากับรู้สึกแปลกใจและสงสัยมากยิ่งขึ้น และมั่นใจว่าเธอกำลังเล่นเล่ห์เหลี่ยมกับเขาอยู่อย่างแน่นอน ด้วยจุดประสงค์แอบแฝงจากอะไรบางอย่าง

“ผมไม่มีสิทธิให้คำตอบกับคุณในเวลานี้ แต่ข้อเสนอของคุณ ก็เป็นข้อเสนอที่ดีมาก แล้วผมจะเอากลับไปคิดและจะกลับมาให้คำตอบกับคุณในเร็วๆ วันนี้”

“ฉันจะรอคอยคำตอบค่ะ คุณธเนศ” คำพูดทุกๆ คำของหญิงสาวแสนสวยมันช่างเย็นชาไร้ความรู้สึกเสียจริงๆ ผิดกับรูปร่างหน้าตาที่สะสวยงดงาม หากเขาไม่ได้มีคู่หมั้นอยู่ก่อนหน้านี้แล้วล่ะก็ เขาก็ต้องการอยากจะทำความรู้จักหรือลองคบหากับเธอดูอยู่บ้างเหมือนกัน เธอมีเสน่ห์อันแปลกๆ ของอะไรบางอย่างที่ดึงดูดผู้ชายเช่นเขาได้ดีเลยทีเดียว

“อย่างนั้น วันนี้ผมคงต้องขอตัวกลับไปก่อน แล้วผมจะกลับมาให้คำตอบกับคุณอีกครั้ง”

“แน่นอนว่ามันจะเร็วกว่าที่คิดเอาไว้อย่างแน่นอน” เขาจับจ้องมองหญิงสาวตรงหน้า และคิดมันเงียบๆ อยู่ในจิตใจ

“ฉันไม่ออกไปส่งนะค่ะ” มันยังคงเป็นคำพูดอันเย็นชาและไร้ความรู้สึกอยู่เช่นเดิม

“ไม่เป็นไรครับ ผมชอบความเป็นกันเองมากกว่า ผมลาล่ะครับ” เมื่อพูดจบประโยค เขาก็ลุกขึ้นยืนตัวตรงพร้อมที่จะก้าวเดินออกจากโซฟาหนังสี เขาก็หันวงหน้าไปจับจ้องมองป้ายชื่อแก้วคริสตัลเหมือนกระจกเนื้อบางใสบนโต๊ะทำงานของเธออย่างตรงๆ ใหม่อีกครั้ง

“มินตรา เจ.คลาส รองประธานบริษัท” เธอมีชื่อเป็นแบบไทยๆ การพูดจา และการสนทนาก็เป็นภาษาไทย อย่างกับคนไทยโดยทั่วๆ ไป แต่นามสกุลของเธอกับเป็นอย่างชาวต่างชาติ เธอคงจะต้องเป็นลูกครึ่งไทย แล้วบิดาของเธอเป็นคนชนชาติไหนกันแน่ เขาคงต้องกลับไปสืบเสาะและค้นหาคำตอบให้ได้ก่อนที่จะกลับคืนมาพบปะเจอะเจอกับเธอใหม่อีกครั้ง

มินตราจับจ้องมองผ่านกระจกในห้องสี่เหลี่ยม รถยนต์ของชายหนุ่มเพิ่งจะขับออกไปจนเกือบจะมองไม่เห็นอีกต่อไป  เธอจึงหันหลังกลับแล้วก้าวเดินกลับคืนมานั่งลงยังที่เก้าอี้ทำงานของเธอตามเดิม และเริ่มคิดถึงชายชราที่ให้ความช่วยเหลือเธอ เป็นอย่างดีอย่างกับเป็นคุณพ่อขายาวในการ์ตูนวัยน่ารักของญี่ปุ่น ตลอดระยะเวลายาวนานหลายปี ก่อนที่เธอจะเดินทางกลับมายังประเทศไทยเลยก็ว่าได้

....................................

“คุณลุงค่ะเม อยากจะกลับเมืองไทย คุณลุงช่วยเหลืออะไร เมบางอย่างได้ไหมค่ะ” ชายชราในวัย 60 กว่าปี เป็นผู้กว้างขวางในตลาดการค้าหุ้น ทั้งในประเทศและต่างประเทศ และยังเป็นนักปั่นหุ้นอย่างผิดกฎหมายและอย่างถูกต้องกฎหมายเพื่อคอยจะเข้าเทคโอเวอร์ แม้เธอจะไม่ค่อยชื่นชอบลักษณะการทำงานหรือการใช้ชีวิตอย่างดีๆ ร้ายๆ ของชายชรา แต่ชายสูงอายุก็คอยช่วยเหลือเธอและมารดามาโดยตลอด แม้แต่ค่าใช้จ่ายในการศึกษาเล่าเรียนและตำแหน่งหน้าที่การงานใหญ่โตในบริษัทยักษ์ใหญ่ข้ามชาติ

จนสุดท้าย ชายชราผู้ลึกลับก็ได้มอบของขวัญให้กับเธอเป็นหุ้น 30 เปอร์เซ็นต์ ของบริษัทไอทียักษ์ใหญ่ของเมืองไทย เหมือนกับชายชราจะรับรู้ว่าวันนี้มันจะต้องมาถึงเข้าสักวัน ชายชราไม่เคยตั้งคำถาม หรือถามคำถามสิ่งใดกับเธอเลย ว่าเธอต้องการอยากจะเอาหุ้นไปทำอะไร หรือเธอต้องการอยากจะทำสิ่งใดต่อไปในอนาคต สิ่งใดที่เธอขอร้อง หากชายชราสามารถจะจัดหาจัดทำให้ได้ เขาก็พร้อมจะจัดหาจัดทำให้ เธอเคยนึกสงสัยอยู่เสมอว่าชายชราเป็นใครมาจากไหนกันแน่ ทำไมถึงต้องคอยติดตามช่วยเหลือเธอและมารดามาโดยตลอดเวลาหลายปี สักวันเธอจะต้องสืบค้นหาคำตอบให้จงได้ อย่างเช่นเดียวกันกับเรื่องราวของมารดา และบิดาของเธอเองด้วย