นายแตงโมสุดpopกับยัยหมูหวานสุดเชย

6.2

เขียนโดย ployNks

วันที่ 3 มีนาคม พ.ศ. 2554 เวลา 12.30 น.

  2 ตอน
  8 วิจารณ์
  6,570 อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) สุดซึ้งงง!!!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

ตื่นเต้นจังเลย ฉันจะได้คู่กับใครเนี้ย เฮ้อ!!!!!!ตื่นเต้นที่สุดเลย(หมูหวาน)

"นักเรียนค่ะ เรามาดูกันนะค่ะ ที่นักเรียนจับไปนั้นได้ชื่อของใครขอให้นักเรียนเดินไปหาคนนั้นนะค่ะ ส่วนนักเรียนอีกห้องก้นั้งรอคู่ของตัวเองนะค่ะ เอาค่ะเรามาเปิด กระดาษพร้อมกันนะค่ะ ขอให้นักเรียนโชคดีนะค่ะ"

o.O" (หมูหวาน)

"ยัยหมูหวานแกได้ใคร แกๆๆๆๆเป็นอะไรไป ยัยหวาน เฮ้ย!!!!!!!"

"เออ ปะป่ะ ป่าวว ฉันได้นายแตงโม!!!!!!!!!"^^

"เฮ้อออดีจัยด้วยฉันนึกว่าแกเปนอะไรซะอีก แกนี่ชอบทำให้ตกใจยู่เรื่อยเลย ไปหาเค้าสิ แกไม่ไปชั้นไปเองนะ"

"อะอะอ่ะเออไปก้ได้ ชั้นไปเอง"

"ก้เเค่นี้"

"อ่ะอ่ะเอ่อ นายกิติกร ใช่ไหมคร่ะ"

"อืมใช่ครับ คุณ??"

"เอ่อ ชื่อหมูหวานจร้ะ ชื่อจริงว่า ชลิตา ชญานาบริบูญณครานันท์"

"เราชื่อ กิติกร มาญานษานานนท์ หรือเรียกเราว่าแตงโมนะ"

"จร้ะ เรียกเราว่า หมูหวานนะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะ"

"อืมจร้ะ เช่นกันนะ"

มาดูคู่ของยัยฟ้ากันดีกว่า

คัยว่ะชื่อโคตรเชยเลย ชาติชาย ชะนะญาณานุกลู ฮ่าๆๆๆๆๆ(ฟ้า)

ยัยบ้านั่นใครว่ะ ยังกะคนบ้า ขำอะไรก้ไม่รุ้ ใครคู่กะยัยนั้นโชคร้ายสุดๆๆอ่ะ(ชาย)

"ขอโทษนะค่ะ ใครชื่อ นายชาติชาย สุรชัยโชคดี" ยัยฟ้าตะโกน

"เฮ้ย!!นั้นมันชื่อเรานี่หว่า เฮ้ยๆๆอยู่นี่ๆๆ มีไร ตะโกนซะลั่นเลย"

"นายเองหรอ หาตั้งนาน ฮ่าๆๆชื่อนายบ้าน๊อกบ้านนอก เชยสุดๆๆอ่ะ ฮ่าๆๆๆไ

"นี่เธอหยุดขำเดี๋ยวนี้นะ นี่บอกให้หยุดไง ทำไมไม่หยุด"

"หยุด หยุด หยุด ก้ได้ ฮ่ะ.. อืมๆๆเราจับได้นายนะ"

ฉันคือผู้ชายที่โชคร้ายสุดๆๆเลย(ชาย)

"อืมๆๆเธอชื่อไรอ่ะ"

"เราชื่อ มณีฟ้า รัตนไพศาล"

"ฮ่าๆๆ ชื่อเธอก้เชยเหมือนกันนั้นแหละ ยัยบ๊อง "

"หยุดขำนะ นายบ้า"

"ทำไม มีปัญหาอะไรไม่ทราบครับคุนมณีฟ้า"

"เรียกฟ้าเฉยๆๆก้ได้ย่ะ"

"ฮ่าๆๆ อืมๆๆ"

ส่วนน้ามเปนหัวหน้าห้องไม่มีคู่เพราะว่าคนในห้องไม่มีคู่เลยต้องสละสิทธิ์

"นักเรียนทุกคนค่ะเมื่อได้คู่เรียบร้อยเเล้วกลับบ้านได้จร้ะ แต่ภารกิจที่1 เริ่มขึ้นเเล้วนะไปส่งและรับนักเรียนหญิงที่บ้านทุกวันจนกว่าจะจบการศึกษา ตกลงนะจร้ะ ส่วนน้ามช่วยครูทำงานนะ กลับบ้านได้จร้ะ"

"แปบนะเดี๋ยวเรามา"

"อืม"

"ฮัลโหลพี่แม็ควันนี้ไม่ต้องมารับนะ พอดีที่ รร มีกิจกรรมน่ะ เดี๋ยวกลับบ้านเเล้วจะเล่าให้ฟัง รักนะค่ะ^^"

"มาเเล้ว เราไปกันเลยนะ"

"หมูหวานเราถือให้นะ "

ไม่เปนไร ขอบใจจร่ะ"

"มาเดี๋ยวเราถือให้เอง"

"อ่ะเออ ขอบจัยนะ^^"

"อืม"

"นี่ชายจะไปยัง"

"อืมๆๆก้ไปดิ ยัยมณีฟ้า ฮ่าๆๆ"

"นี่นายอยากตายใช่ไหม"

"ยัยบ้าหยุดวิ่งไล่ฉันเดี๋ยวนี้นะ"

"หยุดก้ได้ ไปกลับบ้านกัน ฉันเบื่อขี้หน้านายเต็มทนเเล้ว"

"เออๆๆ"

"ถึงแล้ว ขอบจัยนะ ^^"

"อืมไม่เปนไร นี่บ้านฟ้าหรอ "

"ใช่จร้ะ เข้ามาข้างในก่อนไหม"

"ไม่เปนไรเรารีบกลับน่ะ เราไปก่อนนะ"

"อืมจร้ะ บาย นะ โชคดีจร้ะ"

"อืม พรุ่งนี้เดี๋ยวเรามารับนะ 6;30น."

"จร้ะ"

นี่บ้านฟ้าหรอทำไมมันเก่าแบบนี้หละ ไม่ได้เเล้วฟ้า ผมจะให้คุณอยู่แบบนี้ไม่ได้ ผมจะช่วยคุณเอง หมูหวานผมชักชอบคุณแล้วสิ เฮ้ย ลืมคืนกระเป๋าให้หมูหวาน ต้องรีบเอาไปคืนเเล้ว(แตงโม)

เฮ้อ!!^^ วันนี้มีความสุขที่สุดเลย แตงโมนี่คือความจริงใช่ไหม เกือบไปแล้ว นายแตงโมเกือบรุ้จักบ้านเราซะเเล้วเฮ้ออ!!ไม่งั้นแย่แน่ๆๆ เลย (หมูหวาน)

ก๊อกๆๆๆ!!!

"หมูหวาน หมูหวาน"

"มาหาคัยรึพ่อหนุ่ม"

"มาหาหมูหวานครับ พอดีลืมคืนกระเป๋าเธออ่ะครับ"

"มาผิดบ้านเเล้วหละ พ่อหนุ่ม มาๆๆเดี๋ยวลุงไปส่ง"

"คะคะครับ"

เอะหมูหวานเธอจะปิดบังทำไม คอยดูนะฉันจะเอาคืน

"อ่ะถึงเเล้วลุงไปก่อนนะพ่อหนุ่ม"

"ขอบคุณครับ"

ฮึ รวยไม่เบานะหมูหวาน เธอคนโกหก ฉันเกลียดเธอ ฉันไม่น่าตกหลุมรักเทอง่ายๆๆเลย(แตงโม)

ติ้งต๊อง...............

"ค่ะมาเเล้วค่ะ "

"มาหาใครค่ะ"

"มาหา หมูหวานครับ"

"มาหาคุณหนูหรอคร่ะ เชิญคร่ะ "

"ครับขอบคุณครับ"

"คัยมาหรอค่ะป้า"

"เพื่อนคุณหนูอ่ะค่ะ"

"ยัยฟ้าหรือยัยน้ามคร่ะ"

"ไม่ใช่ทั้งสองค่ะ เออ คุณหนูค่ะป้าต้องกลับเเล้วนะค่ะ ป้าเอาน้ามให้เเขกคุณหนูเเล้วป้ากลับก่อนนะค่ะ"

"ค่ะเด๋วหนูจะลงไปแล้วค่ะ"

คัยมาน๊าาา

"หวัดดีหมูหวาน"

"นะนะนายแตงโม มาได้ไงอ่ะ"

"เธอลืมกระเป๋าอ่ะ เลยเอามาคืนให้ ยัยลวงโลก เธอโกหกฉันทำไม"

"อะอะเออ ขอโทษนะ เรากลัวว่านายรุจักบ้านเราเเล้วนายจะไม่คบกับเราอ่ะ ฮึก ฮึก"

"นี่เธอไม่ว่าเธอจะเปนยังไงเราก้รับได้ เธอไม่ต้องร้องเลยนะ ร้องทำไม เราควรต้องโกธรเธอนะ"

"เราขอโทษ ฮือๆๆ"

นายแตงโมแพ้น้ำตาผู้หญิงเลยดึงยัยหมูหวานมากอด

ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆฮือ

"เงียบซะนะ โอ๋ๆๆ"

"นายอย่าโกดเรานะ เราขอโทษ"

ฉันจะเอายังไงกับเทอนี่ยัยหมูหวานเฮ้ออ ฉันรักเธอเข้าให้เเล้วหละ รักตั้งแต่เเรกเจอ รักมาก เเล้วเธอหละจะรักฉันบ้างไหม(แตงโม)

นะหน้าบ้านยัยฟ้า

"นี่นายถึงบ้านฉันเเล้วขอบจัยนะที่มาส่ง"

"ไม่ได้อยากมาส่งสักหน่อย เปนภารกิจหลอก ไม่ทำมีหวังโดนรุ่นพี่ลงโทษแน่ๆ"

"เออ ใช่สิ กลับไปเลยไป"

"เออ กลับก็ได้ พรุ่งนี้มารับ 6:30 น.นะ"

"อืมๆๆ"

"กลับมาเเล้ววววคร๊าปปปปปปปปป"

"ทำไมกลับเย็นจังชาย"

"มีภารกิจของ รร น่ะเเม่ ขอตัวอาบน้ำก่อนนะแม่"

"จร้ะๆๆ"

ชายเดินไปหอมแม่เเล้วก้เดินเข้าห้องไปอาบน้้ำ

"หมูหวานพี่กลับมาละแล้ว"

"นี่หมูหวานอัยนี้มันเปนใครทำไมมากอดน้องสาวพี่ได้ไง ออกมานี่เลยหมูหวาน"

"เค้าเปนเพื่อนหนูค่ะ คือนายแตงโมกลับไปก่อนนะ"

"นายชื่อแตงโมหรอ ฮ่าๆๆ"

"พี่เธอขำไรอ่ะหมูหวาน "

"ไม่มีอะไรจร้ะนายกลับไปเถอะ"

"อืมๆเราไปนะบาย"

"ไม่เบานะน้องเราที่ไม่ยอมให้พี่ไปรับเพราะเเบบนี้นี่เอง ฮ่าๆๆ"

"พี่อ่ะ "

"ไปกินข้าวกัน"

"จร้ะ พี่ชาย"

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา