ยิ่งรัก ยิ่งเหนื่อย

ออนเเละอามร์กับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้ง

คนบางคนเริ่มทำตัวงี่เง่า เจ้าอารมณ์ ขี้งุดหงิด กับแฟนตัวเองเพราะหาเหตุผลให้กับความสัมพันธ์ระหว่างตัวเองกับคนรักไม่ได้ว่า"ตกลง เราสองคนจะเลิก หรือคบกันต่อไปดี" ก็เลยทำนิสัยเสียซะเลย ถ้าทนได้ก็ทนไป ถ้าทนไม่ได้ก็เลิกกันไป

"วันนี้ไปกินข้าวร้านไหนดีตัวเอง?"

ออนถามอามร์ อามร์อารมไม่ค่อยดีนัก

"หัดคิดเองซะบ้างสิ" ถามอยู่นั้นเเหละ!

"..............."

ออนไม่เห็นตัวเองอยู่ในสายตาของเขาเลย....

ออนเเละอามร์ออกไปไหนก็ไม่ค่อยจับมือกันเหมื่อนเมื่อก่อนอีกเเล้ว

ออนรู้สึกว่ายิ่งคบก็เริ่ม"เบื่อ" เบื่อที่ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงเบื่อได้ ทั้งๆที่ก่อนน้านี้ คนที่กำลังถูก"เบื่อ" เป็นคนเดียวกับคนที่เคย"รัก"มากๆเเต่ใครๆก็รู้ว่าในโลกนี้มันไม่เคยมีอะไรเเน่นอน รักได้ ก็เบื่อได้

เเละเเล้ววันหนึ่งออนเเละอามร์ไปเจอเเฟนเก่าของออน

เเฟนเก่ารู้ปัญหาของทั้งคู่เเละอยากจะกับมาหาออนใหม่

แฟนเก่าเดินเข้ามา

 ออนเดินตามอามร์ไปเรื่อยๆอย่างห่างๆ

แฟนเก่าตามทันเเล้วรีบบอกกับออนโดนไม่สนใจเลยว่าข้างหน้าจะมี

อามร์อยู่ก็ตาม

"เปลี่ยนเเฟนดีกว่ามั้ย?ดูเขาไม่สนใจออนเลยนะ"

อามร์หันมาโกธมาก

"อย่ามายุ่งนะเว้ย"

"โธ่ ทำมาเป็นหวงก้าง...."

อามร์โกธมากเเล้วรีบจูงมือ ออน ออกไป

"เดินให้มันเร็วๆหน่อย..." น่าเบื่อจริง

"เจ็บนะ"

สองคนเดินกลับบ้าน โดยไม่พูดอะไรกันสักคำ

ออนเดินเข้าห้องปิดประตูดัง "ตรั้งๆๆๆ"

ออนนั้งคิดอยู่คนเดียวว่า ฉันเห็นหลายคน โดยเฉพาะเพื่อนๆกันนี่

เเหละ มาเล่าให้ฟังว่า ตอนเเรกที่คบกันใหม่ๆมันเหมือนกับอะไรก็ดูดีไปหมด ทำอะไรก็มีความสุข สามารถยิ้มหรือหัวเราะไปกับทุกเรื่องได้

อามร์ทำกับข้าวเสร็จเรียกออน

"กับข้าวเสร็จเเล้วออกมากินได้เเล้ว"

"อืมออกไปตอนนี้เเหละ"

ทานข้าวก็นั่งคนละฝั่ง ทั้งที่ทุกทีจะนั้งติดกันตรอด

ออนพูดขึ้นว่า

"เธอไม่น่าค้นหา เธอน่าเบื่อ"

" อ่อ  ผมมันคนไม่ดี"

ออนลุกขึ้นตบโต็ะดัง "ปั้งๆ"

"ฉันทนไม่ไหวเเล้วนะเลิกกดดันซะทีฉันขอเลิก"

ที่จริงอามร์อยากเลิกกับออนมาตั่งนานเเล้ว

"คำนี้ที่รอมานาน"

"คนเลว"

เเล้วออนก็เก็บของออกจากบ้านไป

ฉันคิดว่าตอนรักหรือตอนเลิก เหตุผลมันก็คล้ายๆกันนั่นเเหละ คนจะรักกันได้ ก็เพราะ"มี"คามรักให้กัน คนจะเลิกกันก็เพราะ"หมดรัก" กันเเล้ว เพราะฉะนั้น ไม่ว่าจะ "รัก"หรือ"เลิก"ไม่ต้องไปหาเหตุผลให้มันหรอกการกระทำเเละความรู้สึกของตัวเองจะบ่งชี้ได้ชัดเจนที่สุดว่ามันคืออะไร ขอเเค่อย่าไปทำร้ายจิตใจของใครด้วยคำว่า"รัก" ก็พอแล้ว หากวันหนึ่งรู้สึกว่าความรักที่ครอบครองอยู่นั้น มันไม่ใช่เเบบที่ต้องการ ก็ต้อง"กล้าหาญ"ที่จะบอกให้อีกฝ่ายรู้ แม้จะต้องมีคนเสียใจ เเต่มันก็เป็นเเค่ช่วงระยะเวลาเเค่สั้นๆ ดีกว่าไปทรมานเขาด้วยวิธีการเลวร้ายต่างๆนานา เพื่อหาเหตุผลให้เขาต้องตัดสินใจเดินจากไปเอง..........

เเบบนั้นมันเจ็บปวดยาวนาน เเละคงไม่มีวันลบเลือนไปจากใจได้เลย