สงครามมรณะ

         ภายในแสงไฟที่ริบรี่มีเพียงดวงตาคู่หนึ่งที่เม่อมองไปด้านนอกอย่างหาจุดหมายก่อนจะเผยรอยยิ้มมุมปากออกมาอย่างร้ายกาจ...

          งานคืนสู่เย้า...เวทีใหญ่ถูกจัดขึ้นอย่างสวยงามโต๊ะจีนมากมายถูกจัดไว้อย่างลงตัวเพื่อให้เข้ากับบรรยากาศยามราตรี  อาหารหลากชนิดถูกยกออกมาเสิร์ฟเมื่อมีบรรดาแขกมากมายเข้ามาในงาน  แสงสีเสียงเปิดขึ้นเป็นการเพิ่มบรรยากาศในงานให้ดูดียิ่งขึ้น

          “สวัสดีครับเพื่อนๆที่น่ารักทุกคน ขอต้อนรับสู่งานเลี้ยงคืนสู่เย้านะครับ...ในโอกาสนี้หลังจากที่เพื่อนๆ นั่งรอมาเป็นเวลานาน ก็ขอให้เพื่อนๆพบกับนางเอกชื่อดังในตอนนี้..กับการแสดงชุด  มงกุฏสะท้อนเงาครับผม”

          เสียงปรบมือดังกึกก้องไปทั่วงานก่อนที่นางเอกสวยหน้าใสจะออกมาแสดงพร้อมกับพระเอกสุดหล่อ

        “คนมางานเยอะเหมือนกันนิหว่า...งานนี้โรงเรียนก็คงได้เงินเพียบ” สกุลพูดขึ้นหลังจากที่นั่งลงในโต๊ะของตัวเอง ตลอดเวลาเขาเดินผ่านคนจนแทบจะเบียดออกไม่ได้

       “ก็มันกี่ปีเข้าไปแล้วที่โรงเรียนไม่ยอมจัดงานเลี้ยงรุ่น จะไม่ให้เยอะได้ยังไง” ดนุพลหรือโก้พูดพลางหยิบเครื่องดื่มบนโต๊ะขึ้นมาจิบ “แล้วนี่เพื่อนห้องหกมาครบรึเปล่า”

         “ไม่หมดหรอกไอโก้..ก็รู้ๆกันอยู่ว่าห้องเราเป็นยังไง  งานนี้ก็คงมีแต่พวกเราเท่านั้นแหละที่มา” ปทิตตา หัวหน้าห้องหกเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าปลงๆ

         “ให้ตายเห๊อะ...ห้องเราแม่งไม่รักกันเอาซะเลย  จะต่างคนต่างอยู่เลยรึไง ”

         “เออ..นัท เมื่อวานเครนได้ใบอะไรก็ไม่รู้ จำได้ว่ามันเขียนว่า สงครามมรณะเริ่มแล้ว  เครนอ่านแล้วงงซิบหาย” ฐิติพงษ์หันมาถามหัวหน้าเพราะอยากรู้ว่าปทิตตาได้รับใบแปลกๆเหมือนเขารึเปล่า

        “อ๋อ!...นัทก็ได้เหมือนกัน”

       “แปลก...ใครแม่งเล่นอะไรว่ะ  ไร้สาระจริงๆ” เครนว่าพลางส่ายหัวไปมา

       “เห้ย!...รึว่าจะเป็นอาจารย์เชาว์ว่ะ” สกุลร้องขึ้นก่อนที่ทุกคนจะหันมามองสกุลเป็นตาเดียว “ไม่แน่นะเว้ยอาจารย์อาจจะส่งไปแกล้งพวกเราก็ได้ใครจะไปรู้”

        “บ้า...อย่ามาปัญญาอ่อนให้มากไอกุล...อาจารย์เค้าไม่มาแกล้งพวกเราหรอกเค้าแก่จนลูกโตแล้วนะโว้ยไม่ใช่ยังหนุ่มๆเหมือนตอนที่สอนเรา” นัทว่าพลางจิ้มหมูยอขึ้นมากิน

       “เออ...วู้!!ไอกุลมึงนี่ไร้สาระจิงๆเลย”เครนพูดด้วยใบหน้าที่ไม่ค่อยสบอารมณ์ก่อนที่จะเอามือล้วงเข้าไปในกางเกงเพื่อหยิบโทรศัพท์ แต่แล้วเครนก็นิ่วหน้าด้วยความงงเมื่อมือสัมผัสเข้ากับบางอย่าง

      “ใบห่าอะไรอีกล่ะเนี่ย...เลขที่11 วู้ไร้สา....”

        โครม!!!

       รถบรรทุกขนาดใหญ่วิ่งกำแพงทะลุเข้ามาในงานก่อนที่จะชนร่างของเครนและลากร่างของเครนไปตามทางจนเกิดรอยเลือดเป็นทางยาว

       “ไอเครน!!!!”สกุลร้องเรียกชื่อเพื่อนด้วยความตกใจเมื่อเห็นเพื่อนลูกลากไปต่อหน้าต่อตา