คดีจำเป็น ตอน คดีปลาซิวซิ่วปลาแดก

                                                กระดาษบันทึกข้อความ

วันที่......30..มีนาคม..2552.............ฉบับที่......1..............                       

อ่านะ .... ผมมันก็แค่ทนายความต๊อกต๋อยคนนหึ่ง ที่โนเนม ไม่มีชื่อเสียงเรียงนามอะไรเลย อยู่ดีๆจับพลัดจับพลูมาทำงานคู่กับ นายตำรวจนายหนึ่ง เฮ้อ นี่มัน ดราม่า แอคดิกต์ชัดๆ (เออ เว็บนี้ มีดราม่ามาให้ฮากันอีกแล้ว ติ่งเกาหลี เมโสโปเตเมีย เกาหลีเป็นพ่อจีน ญี่ปุ่น พ่องเดะ!) เออ นะ อย่าไปสนใจบรรทัดนี้ดีกว่า ไอ้เกาหลี พูดไปไม่มีทางจบแน่  ความจริง นู๋ชอบหัวหอมมากกว่าง่ะ หัวหอมน่ารักมั้ย (ไอ้ภีม เมิงอย่าอินโน กรูว์จาอ้วกกกกก) จ้า ไอ้โต๊ะ บอกให้เลิกใช้ภาษาแชทบนกระดาษบันทึกข้อความกรูว์ ไอ้นี่  กลิ่นไรวะ แม่ม อย่างอ้วกกกกกกกกกกกกกกกก ไอ้โต๊ะ ไอ้ป้อม มุงได้กลิ่นเปล่า (ระหว่างนั้น ไอ้ป้อมรูปหล่อกับไอ้โต๊ะพ่อรวย ช่วยผมดมกลิ่นอันไม่น่าจะพึงประสงค์) ไอ้ป้อมครับ (โหยยยย แม่มมมม หยั่งกะปลาวาฬสีน้ำเงินตายในรถดูดส้วม) ไอ้ป้อม มุงเปรียบซ้าาาาาาาาาาาาาาา  (เฮ้ย กรูว์รู้สึกว่าเมิงจะเอาหัวหอมมาปู้ยี่ปู้ยำเอกสารราชการอยู่นะ) เออ รู้แล้ว ไอ้โต๊ะ

งั้น.... ผมคิดว่าคงต้องเอกสารรายงานฉบับนี้ เพียงเท่านี้แล้วแหละ ที่เหลือต้องติดตามต่อเองนะ ท่านผู้ชมมม

                                                                                                                              ลงชื่อ

                                                                               ธีรนัยน์ ธีรว่องชาญกุล (ภีมจร้า)

[Pre_me_Preme@hotmail.com]