คดีจำเป็น ตอน คดีปลาซิวซิ่วปลาแดก

"ฮว๊ากกกกกกกกกกกกกกกก สายแล้ววววววววว"  ผมต้องรีบตื่นขึ้นมาโดยฉับพลันเพราะ ผมจำได้ว่าผมมีนัดไปงานแต่งของไอ้เก้าวันนี้ เมื่อวานผมดวดหนักมาก หลังจากที่ยัยคาร่าอ้อนผมให้ดวด 100 pipers แข่งกะไอ้โต๊ะ ปรากฏว่า ผมเมาก่อนไอ้โต๊ะ ตอนนี้ผมกำลังโทรศัพท์หาไอ้โต๊ะที่บ้านมันอยู่

"ฮัลโหล ไอ้โต๊ะ" มันงัวเงียรับโทรศัพท์

"ไรวะ ไอ้ภีม นี่มันยังไม่เช้าเลยนะ เมิงโทรมาทำไม"

"ไอ้อิไต อิไต ไม่เช้าบ้าอะไรล่ะ ไม่เช้าแล้วโว้ยยย สายแล้ววว" ไอ้โต๊ะ ลุกขึ้นฉับพลัน

"ห๊ะ จอร์จเจ็ดเมีย สายแล้วเหรอวะ"

"ก็เออสิวะ ตื่นเร็วๆเข้า ไอ้..." ไม่ขาดคำ ไอ้ป้อมบีบแตรรถลั่นบ้านผม "ไอ้ป้อมมารับแล้ว เร็วๆ"

"เออๆ" และมันวางสายไป

         ผมแต่งตัวให้ดูพิธีการเสร็จ วันเสาร์-อาทิตย์ ผมไม่ทำงานที่ออฟฟิศผมนะ ผมทำงานเฉพาะจันทร์-ศุกร์ อิ๋วหอบงานกลับบ้านทุกวันครับ 

         ผมรีบกินข้าวเช้า และชงกาแฟดื่ม ก็ออกจากบ้านไปงานแต่งไอ้เก้า รถยังบีบแตรลั่นซอยอยู่เลย

"เออๆ ไปเดี๋ยวนี้แหละ" ที่เหลือ คนใช้ของผมก็เก็บทำความสะอาดครับ

         บ้านของผมเป็นบ้านเดี่ยว 3 ชั้น เป็นเอนทีเรียที่ดูโมเดิร์น พ่อแม่ผมตั้งใจซื้อไว้ให้ผมครับ ช่วงปีใหม่ ผมจะไม่อยู่บ้าน ผมจะกลับบ้านไปหาพ่อแม่ของผม ที่นครศรีธรรมราชครับ

         ผมรีบกุลีกุจอเปิดรถไอ้ป้อมที่จอดหน้าบ้านผม ไอ้ป้อมมันเลยสังคายนาผมก่อน

"สมน้ำหน้า ไง อยากเชื่อเขานัก ดูซิ เมาจนน็อคไปเลย ไอ้โต๊ะก็อีกคน"

"เออ เดี๋ยวกรูโทรให้ไอ้โต๊ะไม่ต้องมาออฟฟิศกรู ให้เมิงไปรับมันถึงบ้าน"

"อ๊ะ แน่นอน แบบเนี้ย กรูคงทนรอมันไม่ได้นาน งานจะเริ่มแล้ว" ไอ้ป้อมพูดจบ มันก็ขับรถออกซอยบ้านผมไปเรียบร้อยแล้ว

         ถึงบ้านมันไม่กี่ชั่วโมง ไอ้โต๊ะนอนสัปหงกหน้าบ้าน ไอ้ป้อมจอดรถเสร็จ หันมาปลุกไอ้โต๊ะ     

"ไอ้โต๊ะๆๆๆๆ"

"อื้มม" มันก็ปัดแขนไอ้ป้อม

"ไอ้โต๊ะ!" มันสะดุ้งโหยงหลังจากที่ไอ้ป้อมตะโกน

"เออๆ" และก็ลุกขึ้นไปนั่งที่รถ นอนต่อ ดีจริงๆ

         ผม ป้อม โต๊ะ ผ่านแยกอนุเสาวรีย์ชัยฯ มาที่โรงแรมแถวๆ สุขุมวิท สวยหรูเวอร์ ตรงกลางมีน้ำแข็งรูปหงส์คู่กัน จะงอยปากชิดกันเป็นรูปหัวใจ โอ้โห ช่างงามดีแท้น่อ พอพวกผมเดินไปถึงโต๊ะจีนต่างๆ 2 ข้างกำแพงนั้น ติดรูปไอ้เก้ากะเมียมัน ท่าซะหวานแหววเชียวววว สักพัก ผมเห็นแขกมากันเยอะแล้ว ผมกับเพื่อนๆ จึงจัดแจงนั่งที่ให้เรียบร้อย

        พองานเริ่ม เจ้าบ่าวขึ้นเวทีมาก่อน เจ้าสาวแต่งชุดสวยมาก ชุดราตรีเกาะอกสีขาว เข้าชุดกันกับสร้อยเส้นเล็กจี้คริสตัลตัวจ้อย เธอยิ้มอย่างไร้เดียงสา แต่ผมกับเพื่อนๆ น้ำตาไหล ไม่ได้ซึ้งนะ แต่สงสาร สงสารเมียไอ้เก้า

"ผมดีใจครับ ที่มีน้องกู๊ดเป็นคู่แท้ ผมสัญญาครับ สัญญาว่า ต่อไปนี้ ผมจะดูแลเธอให้ดีที่สุด" เมียไอ้เก้าก็ยิ้มไม่หุบ หารู้ไหมว่า เธอจะหนักใจในเบื้องหน้านะ อะฮือๆๆๆๆๆๆๆๆ ผมร้องไห้ จนนังหยินที่กำลังดวด สเมอร์นอร์ฟอยู่ก็ตกใจ

"เอ๊า อีภีม เมิงร้องไห้ทำไม ไม่ดีใจรึไงที่เพื่อนแต่งงานน่ะ"

"ดีใจก็ดีใจอยู่หรอก..." เสียงปรบมือดังขึ้น จนซาลง "แต่นี่มัน ไอ้เก้านะเว้ย" นังหยินพยักหน้าเหมือนรู้ดี เพราะประวัติเพื่อนคนนี้ โชกโชนเรื่องผู้หญิงมว๊ากกกกกกกกก  เห็นผู้หญิงที่ออฟชั่นเพียบไม่ได้ ต้องแทะโลม (ประมาณว่าอึ๋มอ่ะ) นั่นแหละครับ ก่อนหน้าที่จะมีน้องคนนี้นะ มันมีมาหลายคน อีนางเอ๊ยยย นู๋ยังไม่รู้พิษสงไอ้หัวงูนี่หรอก แต่งงานไปซักพัก น้องจะหนาวววว  และแล้ว กล่าวจบ ไอ้เก้ากะเมียมันก็ลงไปสวัสดีญาติผู้ใหญ่ แล้วแวบไปทักทายพวกผมที่กำลังซึม เอ้ย ซึ้งกะมันอยู่

"เฮ้ย ว่าไง ไอ้เพื่อนเลิฟ" ไอ้เก้ามันเข้ามาทักพวกผม

"เออ ไอ้เก้า แล้วนึกยังไงอยากแต่งงานวะ" ไอ้ป้อมยิงคำถามแทนพวกเราทุกคน ไอ้เก้าถึงกับจุก แถมจุ๊ปากอีก

"เบาๆสิวะ ไอ้ป้อม เดี๋ยวเมียกรูว่า" เมียมันกำลังวุ่นกะตรงนั้น มันเลยถอนหายใจเฮือก

"คือว่า พ่อแม่เขาขู่บังคับกรูเว้ย ไม่งั้น กรูคงไม่ต่งไม่แต่งมันหรอกกก" ให้กรูเชื่อเมิงดีมั้ย

            หลังจากที่ได้คำตอบที่แน่นอน (รึเปล่า) ในตอนส่งตัวเข้าหอเนี่ย รู้สึกว่ามีห้อมล้อมมันไว้มากมาย และแล้ว คนที่ทำงานพัง อีหยินเนี่ยแหละ ดันร้องเพลงนี้ออกมา

"เอื้ออาทร ฉันที คนจะมีรักใยกลางกั้น จะทำฉันใด เมื่อใจรักจริง สองเรา หากเธอเป็นของใคร ดังถูกไฟเผา ใจเป็นเถ้า แอบรักผัวชาวบ้านเขา เมามัว" น้องกู๊ดหันขวับมาเลยดีกว่า ตะลึงง่ะ ร้องได้ยังไง และแล้ว ไปกอดจูบไอ้เก้า

"เฮ้ย อีหยิน ไม่เกรงใจกรู เกรงใจเมียกรูสิ" ไม่ทันได้ฟัง อีหยินเอาอีก

"ผัวจ๋าาาาาาาาาา" ชัดเจน "ให้เสร็จเมียแกก่อน ส่วนชั้น ค่อยไปเสร็จที่หลัง" กริ๊ดดดดดดดดด นังหยิน หล่อนรู้มั้ยว่าหล่อนพูดอะไรออกมา ไม่ทันขาดคำ น้องกู๊ดดึงหูไอ้เก้าครับ

"ไอ้พี่เก้า ยังไงเนี่ย"

"โอ๊ย ว๊ากกกก ไม่ใช่จะน้องกู๊ด เพื่อนพี่มันอำเล่นอ่ะ" และลากไป ห้องหอ

ตุบตับๆ สลับกับเสียงโอ๊ยอ๊าก ดังเป็นระยะๆ ผมเลยต่อว่าหยิน

"อีหยินเมิงประสาทกลับปะเนี่ย เมิงบ้ารึไง" ไม่ทันขาดคำ อีหยินอ้วกกกออกมา เดินซัดโซเซไปห้องน้ำ

ผมรู้แล้ว ที่งานแต่งเป็นงานศพ เพราะนังสเมอร์นอร์ฟนี่เอง

โปรดติดตามตอนต่อไปนะน้องนะ - -