ความรักของเรา

เช้าวันนี้เป็นวันเสาร์ที่มินตื่นสายที่สุดเพราะช่วงนี้ใกล้สอบแล้วเธออ่านหนังสือเตรียมเข้ามหาลัยนานเกินไป เสียงนาฬิกาดังเป็นระยะก่อนที่หยุดส่งเสียงปลุกด้วยมือของมิน สายลมพัดผ่านกระจกม่านทางหน้าต่างอย่างแผ่วเบา  แสงอาทิตย์สาดส่องลงที่ใบหน้าอันเรียวของหญิงสาวก่อนที่จะเป็นคนปลุกเธอเอง และแล้วเธอก็เริ่มลืมตาขึ้นมา ก่อนที่จะกระทืบที่นอนตนเองพับผ้าห่ม และย่างก้าวเข้าห้องน้ำไปอย่างสะลึมสะลือ ก่อนที่จะหยิบแปรงสีฟัน เตรียมตัวอาบน้ำ  เช้าอากาศแจ่มใสวันเสาร์ของใครหลายๆคนคงคิดว่าสนุก แต่สำหรับเธอแล้วคงเป็นเรื่องที่ไม่มีความยินดีของเธอเลยแม้แต่น้อย หลังจากที่มินทำธุระข้างบนเสร็จ เธอก็ลงมาด้านล่างเตรียมต้มมาม่าอย่างที่เธอเคยทำเป็นกิจวัตรประจำวันอยู่แล้ว ก่อนที่จะสะพายกระเป๋าเป้สุดรักของเธอออกไปอย่างเงียบๆ เช่นทุกๆวัน  เธอเดินไปตามทางในเส้นทางที่เธอไม่เคยคิดว่าจะคุ้นเคยกับมันเลย ก่อนที่จะพูดขึ้นกับตัวเองว่า

"ชั้นต้องหาแฟนให้เร็วที่สุด ไม่งั้นเราคงต้องตกในสภาพแบบนี้เป็นแน่ ชั้นต้องหาให้ได้" มินตั้งความหวังให้กับตนเองพลางคิดอะไรไปต่างๆนาๆ ก่อนที่จะเดินเข้าไปในห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่งในกรุงเทพ

เธอเข้าไปเดินในห้างนานนับชั่วโมงเลยว่าได้ มินเดินเข้าไปแล้วหยิบโทรศัพย์ในกระเป๋าเป้ออกมาเพื่อนที่จะโทรหาเพื่อนสนิทสุดแสบของเธอ รดาเป็นเพื่อนสาวที่คอยแนะนำแฟนให้เธอได้ 

"hello จ๊ะ รดา อยู่ไหนอ่ะ" เสียงของมินกำลังพดกับเพื่อนสาวผ่านทางโทรศัพย์อย่างเรียบๆ

"ที่บ้านจร้า มีอะไรหรือเปล่าเสียงดูเศร้าๆหม่นหมอง " 

"อ่อ ไม่มีอะไรจ๊ะ วันนี้ถ้าเธอว่าง มาหาชั้นที่ร้านกาแฟนะจ๊ะ "

สิ้นเสียงเพื่อนรดา มินก็รีบจ้ำเดินออกไปจากห้างอย่างรวดเร็ว มินรีบวิ่งไปที่โรงเรียนของเธอทันที แต่พอไปถึงห้องทับสี่ซึ่งเป็นห้องของเธอเอง แล้วเธอก็พบกับราฟส์ซึ่งเป็นสิ่งที่เธอไม่อยากเห็นเขามากที่สุดในโลก แต่ก็ต้องเจอกัน

"วันนี้แล่ะ นายราฟส์ ชั้นจะทำให้นายต้องหงายหลังไปเลย ฮิฮิ" มินพูดเหมือนมีแผนการที่จะแกล้งราฟส์ที่กำลังนั่งทำงานในห้องอยู่คนเดียวนั้น

มินค่อยๆย่องเข้าไปเพื่อที่จะแกล้งราฟส์

"จ๊ะเอ๋ !" สำเร็จ นายนั่นตกเก้าอี้หงายหลังลงไปแล้ว ก่อนที่ราฟส์จะหันมา

"โอ๊ย! ยัยมินทำอะไรของเธอเนี่ย เจ็บนะเนี่ย ! ย่องมาเงียบๆแบบนี้ทำไม เจ็บ เธอต้องรับผิดชอบชั้นนะเนี่ย" เขาบ่นเสียงดังลั่นห้อง

"ฮิฮิ ดีเหมือนกันตกหงายหลังไปเลย อิอิสนุกดีจัง ว่าแต่นายมาทำอะไรที่นี่ วันหยุดนะยะ ไม่ได้ให้มาทำงานนะ"

"วันหยุดแล้วไงครับ ชั้นจะทำ แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเธอ" ราฟส์พูดทำท่าหมั่นเขี้ยวใสมิน

"ฮึ ไม่ส่งงานอาจารย์วะมากกว่ามั๊ง" เธอพูด

"เอาล่ะ วันนี้ชั้นจะไม่ทะเลาะกับเธอแล้ว แล้วเธอมาวันนี้มาทำอะไรที่นี่" เขาถามกลับ"

"ก็มาถามนายน่ะสิว่าโรงเรียนนี้ใครคนไหนที่หล่อเท่มีเสน่ห์ให้ชั้นบ้างน่ะ พอดีชั้นเหงาเลยจะหาแฟนมาเลี้ยงอ่ะนะ"

เสียงของมินจบลง แล้วกลายเป็นเสียงหัวเราะดังลั่นของราฟส์ขึ้นมาทันที แล้วเขาก็พูดว่า 

"ฮ่า ฮ่า นี่เธอต้องการใครมาเป็นแฟนเหรอ ไม่มีทางหรอก อย่างเธอคงไม่มีใครคนปิดหูปิดตาและมารักคนอย่างเธอหรอก ไม่มีใครเอาล่ะมั๊ง" ว่าแล้วเขาก็หัวเราะต่อ

"ว่าไงนะไอ้บ้า " มินเริ่มโมโห 

"อย่างนายน่ะ ไม่มีใครเอาเหมือนกันแหล่ะน่า ไม่ต้องไปว่าคนอื่นเค้าหรอก อย่างนายเค้าคงคิดว่านายห่วยแตกที่สุด คอยดูชั้นจะต้องทำให้ได้เองล่ะน่า นายคอยดู" มินเริ่มพูดเสียงค่อย เพราะไม่อยากจะทะเลาะกับเขาอีก ก่อนที่ราฟส์ จะพูดขึ้นมาท้า

"ได้ชั้นจะคอยดู ถ้าเธอทำได้ถือว่าเธอเก่ง ถ้าเธอทำไม่ได้เธอต้องยอมเป็นลูกน้องชั้น 1 เดือน เข้าใจใช่ไหม ฮะ " เขาท้า

มินรีบตอบกลับทันที 

"ได้ย่ะ คอยดู  ชั้นต้องทำให้ได้ ต้องหาแฟนให้ได้"  เธอพูดแล้วรีบรับคำท้าอย่างไม่เกรงกลัว ก่อนที่จะเดินจากราฟส์ไปโดยไม่หันมามองอีกเลย