sure! my love are you คิดเเล้วว่านายจะรักฉัน

'เฮอะ' ฉันแค่นยิ้มกับผู้อำนวยการ 'ผู้อำนวยการจะให้หนูไปแลกเปลื่ยนโรงเรียนคาร์สิรอลที่มีแต่เด็กถ่อยและเกรียนเนี่ยน้ะ ? ' ' น่าน้ะเวนเลลช่วยผู้อำนวยการสักครั้งน้ะ *O*' เอ่อ ดูสิ่ผู้อำนวยการส่งสายตาวิ้งมาให้ฉันเป็นรอบที่สองแล้วน้ะเนี่ยฉันนั่งเถียงกับผู้อำนวยการมาครึ่งชั่วโมงแล้วอ่ะน้ะ  'เฮื่อย'  ฉันถอนหายใจแรงๆ หนึ่งที 'น๊าๆๆๆ เวนเลลผู้อำนวยการจะไม่ขออะไรจากเธออีกแล้วครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายจริงๆน้ะ  ' ฉันนั่งคิดสักพักก่อนจะบอกว่า  'งั้นก็ได้'  'ขอบใจเธอมากน้ะเวนเลลขอบใจๆงั้นเดี๋ยวเอไปเก็บของเลยน้ะ'  'ห้ะ ? อะไรน้ะผู้อำนวยการให้หนูไปวันนี้เลยหร๋อ ?'   'ใช่'  สุดท้ายฉันก็ออกมาจากห้องผู้อำนวยการที่จิตใจห่อเหี่ยวสุดๆ  'เวนเลลลลลล'  มาแล้วเสียงเล็กๆแหลมของเธอเธอคนนี้คือเพื่อนสนิทของฉันเองละเธอชื่อ 'เบลล่า' (เคยมีคนบอกว่าชื่อเธอเหมือนนางเอกแวมไพร์ทไวไลท์ด้วยหล่ะ ) 'เมื่อกี้ผู้อำนวยการเรียกเธอขึ้นไปทำไมหร๋อ?' 'ก็ผู้อำนวยการเขาให้ฉันไปแลกเปลื่ยนกับคาร์สิรอลน้ะสิ้' ฉันพูดพร้อมกับทำหน้าเบื่อหน่ายและถอนหายใจเบาๆ 'ห๊า ! แกว่าไงน้ะยัยเวน' 'อืมฉันพูดจริง' 'แล้วแกต้องไปเมื่อไหร่หล่ะ ' 'วันนี้แล้วก่ตอนนี้ด้วย' เศร้าอ้ะ TOT 'ก็ไม่รู้อ่ะงั้นเดี๋ยวฉันไปเก็บกระเป๋าก่อนน้ะ' 'อืม' 20 นาทีผ่านไป 'งั้นฉันไปก่อนน้ะ' 'อืม ถ้ามีเรื่องอะไรก็มาปรึกษาฉันได้น้ะ' 'อืมฉันไปแล้วน้ะ บ๊าย' ฉันโบกมือบ๊ายบายเพื่อนก่อนที่จะขึ้นรถที่ผู้อำนวยการเตรียมไว้ให้