ความรักของยัยบ๊องกับนายใจดี

หลังจากปฏิบัติภารกิจเรียบร้อยแล้ว ฟ้าฟาดก็แอบย่องเข้าไปดูหนิหน่า ฟ้าฟาดเดินผ่านไปเห็นคนเฝ้ายามหลับอยู่หน้าห้องพยาบาลและพยาบาลทุกคนก็ต่างหลับกันหมด

ฟ้าฟาดค่อยๆเดินเข้าไปในห้องที่หนิหน่านอนอยู่หวังจะแกล้งหญิงสาวสักหน่อย

สาวน้อยกำลังนอนหลับบนเตียงสีขาวด้วยความกลัว

"ทำไมบรรยากาศมันวังเวงแบบนี้นะ" สาวน้อยคิด

ข้างนอกบรรยากาศมืดมิด พระอาทิตย์ได้ลับขอบฟ้าไปนาน คืนข้างแรมช่างมีแสงจันทร์ที่สาดแสงมาเล็กน้อยยิ่งนัก แถมห้องนี้ยังมีเธอนอนอยู่บนเตียงเพียงคนเดียว ทั้งๆที่มีเตียงเรียงรายอยู่ถึง 7 เตียง อีกทั้งบรรยากาศก็ไม่คุ้นเคยเหมือนกับบ้านหลังน้อยของเธอแม้แต่น้อย

เวลา 22.00 น.

ฟ้าฟาดค่อยเปิดประตู

แอด

แอบเข้าไปยืนหลังหนิหน่า

"ฮึฮึฮึ"

"ฮึฮึฮึ" ฟ้าฟาดทำเสียงเลียนเสียงปีศาจอันหน้ากลัว

เขาหัวเราะเสียงดังพร้อมกับอ้าปากกว้างสุดที่จะกว้างได้

"ฮึฮึฮึฮึ"

ปีศาจจะกินตับเด็ก

"ฮึฮึฮึฮึฮึฮึ"

กรี๊ด! อ๊ายใครน่ะใครมาแกล้งหนู อ๊าย!

หนิหน่านอนคลุมโปงด้วยความกลัว

"555 ฉันคือปีศาจจะมากินตับเด็ก"

"อ๊าย ฉันไม่ใช่เด็กแล้วนะ"

"หรอ ฮึฮึฮึ"

ฟ้าฟาดค่อยเดินเข้าไปใกล้เตียงของหนิหน่าทีละนิดแล้วก็จับตัวหนิหน่าไว้

อ๊าย! มือของฟ้าฟาดจับเอวอันนุ่มนิ่มของหนิหน่าไว้ในอุ้มมือของเขา

"นิ่มจัง ตัวคุณนุ่มนิ่มน่าสัมผัสเหลือเกินนะคร้าบ" เขาคิด

ฟ้าฟาดก้มลงกอดหนิหน่าทำให้เค้าเกิดความรู้สึกถึงความอบอุ่น

ขอกอดหน่อยนะ ยัยนิ 555

ใครน่ะ

ฟ้าฟาดเอาไฟฉายส่องหน้าตัวเอง

ฮึฮึฮึฮึ

"อ๊าย ผี ผี ฉันกลัวแล้ว อย่าทำไรฉันเลย"

หนิหน่ายกมือไหว้

"555 ฉันคือปีศาจจะมากินตับเด็ก"

หนิหน่ายกมือไหว้ท่วมหัว

"ฉันไม่เชื่อหรอกนายต้องเป็นผีแน่ๆเลย"

แต่แล้วหญิงสาวเกิดความสงสัยจึงค่อยๆยกตัวขึ้นเปิดไฟเล็กๆที่อยู่ใกล้ๆที่นอนของเธอ

หนิหน่าจ้องหน้าฟ้าฟาด

"เอ๋ทำไมหน้าตาคุ้นๆนะ"

เธอจ้องใกล้กว่าเดิม ตาคู่นี้คุ้นๆ จมูก ปากก็ด้วย เธอเอามือไปจิ้มตา จมูก ปากของฟ้าฟาด

"นายนั่นเอง นายฟ้าฟาด"

"นี่นายเล่นบ้าไรเนี่ยนายทำเอาฉันตกใจหมดแล้วรู้มั้ย ถ้าฉันช้อคไปแล้วนายจะว่าไงเหอ"

"ฮึฮึฮึ ก็เรื่องของคุณสิครับ"

"ไม่เอาหล่ะนายอย่าเล่นแบบนี้สิ บรรยากาศยิ่งน่ากลัวอยู่"

"แกล้งฉันดีนักใช่ไหมนายฟ้าฟาด"

"อะไรอยู่ข้างหลังนายน่ะ ผีเกาะหลังนายอยู่"

"ไหนๆ"

"ฮึฮึฮึฮึ"  หนิหน่าแกล้งทำเสียงบ้าง

"ผีสาวแม่ลูกอ่อนกำลังเกาะหลังนายอยู่น่ะ เลือดเปอะหลังนายเต็มเลยสงสัยจะมาขอส่วนบุญ"

ฟ้าฟาดทำท่าหันหลังไปดู

หนิหน่าหัวเราะชอบใจ

"555 นายนี่เชื่อคนง่ายจริงๆ"

"ก็เหมือนเธอแหล่ะ" ฟ้าฟาดว่า

"โอ๊ยไม่เอาแล้วเธอเล่นอะไรก็ไม่รู้ ฉันขนลุกหมดแระ"

"555 เห็นมั้ยหล่ะว่าแกล้งคนน่ะมันจะสะท้อนเข้าหาตัวเอง 555" หนิหน่าหัวเราะกลับ

"นั่นหน่ะ เตียงทุกเตียงมีคนเคยตายนะ" หนิหน่ายังเล่น

"โอ๊ยเธอนี่ บอกให้พอไง"

"5555 นายฟ้าฟาด นายนี่ขี้กลัวจริง 555"

"แต่เค้าว่ากันว่า ที่นี่เคยมีคนตาย หนิหน่าย้ำ"

"โอ๊ยพอแล้ว ยัยตัวจุ้น เธอนี่มันจุ้นจริงๆ"

ฟ้าฟาดเอามือกุมหัว งานนี้เค้าปวดหัวจริงๆ ที่โดนเด็กน้อยแกล้งซะได้

"แล้วนี่นายทำกิจกรรมเสร็จหมดแล้วหรอ" หนิหน่าเปลี่ยนเรื่อง

"อ๋อ อืม ฉันเก่งอยู่แล้วแหล่ะ" ฟ้าฟาดคุยโม้

"แล้วก็มาหาฉัน แปลว่า นายเป็นห่วงฉันน่ะสิ"

"เปล่าๆ เปล่าสักหน่อย แค่มาดูเฉยๆน่ะ" ฟ้าฟาดส่ายหัว

"อ๋อ หรอ จริงดิ"

555 หนิหน่าทำตาพองใส่ แบบไม่เชื่อที่ฟ้าฟาดพูด

"เอาเป็นว่าพรุ่งนี้ถ้าเธอหายดีแล้วก็ไปร่วมกิจกรรมกับเพื่อนๆด้วยละกัน

ทุกคนเป็นห่วงอยู่นะ"

"เหอ แต่ฉันไม่อยากไปนี่นา เห็นไหมว่าฉันยังเจ็บแผลอยู่นะ"

"ไปเถอะน่า ยัยหนิหน่า ถ้าเธอเจ็บแผลเดี๋ยวฉันจะช่วยเธอเอง"

"อืมๆ ไปก็ได้" หนิหน่าทำท่าพยักหน้าด้วยความเซ็ง

"ขอบใจนะ ฟ้าฟาด" หญิงสาวพูดพร้อมกับยิ้มให้เห็นลักยิ้ม

"งั้นฉันไปนอนก่อนหล่ะ"

"อย่าเพิ่งไปสิ นายมานี่ก่อนสิ ฉันมีอะไรจะให้นายดู เข้ามาใกล้ๆสิ เข้ามาอีก ๆ"

"ทำไมหล่ะ"

หนิหน่าหันหน้าไปหาฟ้าฟาด แล้ว "จ๊วฟ"

หนิหน่าเอาปากประกบฟ้าฟาดเบาๆ จูบที่นุ่มบางเบาทำให้ฟ้าฟาดถึงกับสยิว

"ขอบคุณนะนายน่ารัก ที่เป็นห่วงฉัน นายเป็นของฉันแล้วนะ"

"ใครก็ห้ามเอานายไปจากฉันนะจำไว้"

"โอ๊ยนี่เธอเธอทำอะไรช้าน"

จูบรสสตอเบอรี่ทำเอาฟ้าฟาดตาค้างด้วยความตกใจ

"อ๊าย! จูบแรกของผม"

"ผมเสียความบริสุทธิ์ซะแล้ว"

ลมพัดกระโปรงยัยหนิหน่าเปิดเล็กๆเผยความเซ็กซี่

ฟ้าฟาดยิ้มตาค้างเดินกลับไปยังห้องพัก

"นี่ยัยนิทำอะไรกับฉันนี่ ฉันตัวแข็งไปหมดแล้ว เหมือนร่างกายจะขยับไม่ได้เลย"

ขณะที่เขากำลังเดินไปที่ห้องพักก็เห็นวิมาลา

กำลังรอเค้าอยู่ด้วยความเป็นห่วง

"ฟ้าฟาดคะ ทำไมยังไม่ไปนอนอีกหล่ะคะ"

"อ๋อผม คือว่า ผม"

ฟ้าฟาดยังตกใจไม่หายกับจูบแรกจูบนั้นที่เขาเพิ่งได้รับ

"อ๊าย! จูบแรกของผม"

"ว๊ายผมเสียความบริสุทธิ์แล้ว"

"และกระโปรงเปิด"

"ฮึๆ" ฟ้าฟาดหัวเราะเล็กๆ

"เซ็กซี่จริงๆนะครับ"

"คือว่าผมขอตัวไปนอนก่อนหล่ะครับ"

ฟ้าฟาดมองที่กระจกแล้วนึกถึงจูบแรกของเขาอย่างมีความสุข

 "อ๊าย! ฟ้าฟาดร้องที่กระจกและนึกถึงวินาทีที่ยัยนิจูบเขา