แผนลับ กับ คนอัจฉริยะ ( The secret plan )

              ดิ๊นกลับถึงโกดังร้างอีกครั้ง  เขานั่งรอเจมส์และสมิทกระทั่ง เที่ยงคืน  กระนั้นพวกเขาก็ยังไม่กลับมา  ดิ๊นคิดหลากหลายเรื่องในสิ่งที่เขาจะต้องทำ รวมถึง เรื่องลูกชายเขา  ดิ๊นเริ่มเหนื่อย  เขาเผลอหลับไป   ดิ๊นตื่นมาในตอนเช้าเพราะมีเสียงบางอย่างดังขึ้น  เสียงโทรศัพท์ของดิ๊นดังขึ้นนั่นเอง  ดิ๊นรีบรับทันที  “ไง” ดิ๊นพูดทักทายชัย  “เวลาแกเหลืออีกแค่ 7 วันเท่านั้นนะ  ถ้าฉันยังไม่ได้มัน   ลูกชายของนายจะไม่ได้เห็นหน้านายอีกแน่”  ชัยพูดด้วยน้ำเสียงที่เอาจริงเอาจัง  ชัยต้องการให้ทุกอย่างเป็นไปตามแผน  เขาต้องการได้  ของล้ำค่าสิ่งนั้น  ของที่มีค่ากับบางคน  แต่จะไม่มีค่าเลยกับคนบางคน  “ 7 วัน มันเท่ากับ 168 ชั่วโมง  และมันเท่ากับ  10,080 นาที  มันมากพอที่ฉันจะทำมันสำเร็จแน่  แต่ตอนนี้ฉันมีปัญหาใหญ่กว่านั้น   เจมส์กับสมิทได้แผนการของฉันไปและพวกนั้นหายหัวไปเลย  มักหักหลังฉัน   ฉันอาจต้องทำทุกอย่างคนเดียว  และฉันอาจต้องกลับไปในห้องลับใต้ดินอีกครั้ง”   ดิ๊นตอบไปด้วยเสียงที่แข็ง   เพราะเขาไม่พอใจกับน้ำเสียงที่ชัยข่มขู่เขา   ดิ๊นจำเป็นต้องทำในสิ่งที่เขาไม่อยากจะทำเพราะชัยจับตัวลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของเขาไป  ดิ๊นรู้ว่างานนี้มันยากขึ้นกว่าเดิมเมื่อ  สมิทและเจมส์คงคิดที่จะไปปล้นเอา DAFEL(ดาเฟว)  ด้วย  นิสัยการปล้นมันติดอยู่ในสายเลือดของเจมส์    “ อันนั้นมันปัญหาของแก  ไม่ใช่ของฉัน  ฉันจะรอนายอยู่ที่นั่น  เวลาเดิมที่ฉันบอกนายไปแล้ว  ในอีก 7 วัน”   ชัยพูดด้วยน้ำเสียงที่โกรธจัด

              ชัยวางสายโทรศัพท์ทันทีที่พูดจบ  ดิ๊นรีบเดินทางเพื่อกลับไปยังบ้านของเขา  กลับไปยังห้องใต้ดินนั่นอีกครั้ง  ดิ๊นเข้าใกล้รัศมีของบ้านกระทั่งห่างจากบ้านของเขาไม่ถึง  300  เมตร  ดิ๊นรู้ว่าเขาไม่ควรเข้าไปใกล้รัศมีของบ้านเขามากไปกว่าที่เป็นอยู่   เพราะคงมีตำรวจเฝ้าที่นั่นอยู่เป็นแน่  ทางเดียวที่ดิ๊นจะไปได้คือ  ไปทางแม่น้ำ  ดิ๊นนั่งลงและเริ่มดำน้ำลงไป   โดยเขาใช้ขวดน้ำขนาด 2 ลิตรเป็นถังออกซิเจน  ดิ๊นอมปากขวดน้ำไว้อย่างแน่น  มือข้างหนึ่งก็คอยจับขวดเอาไว้   มืออีกข้างก็คอยยึดจับสิ่งต่างๆเพื่อให้เคลื่อนไปยังท่อที่เขาหนีป๊อปออกมา  ดิ๊นดำน้ำจนกระทั่งไปถึงท่อใต้น้ำที่เชื่อมกับห้องลับใต้ดินที่ดิ๊นสร้างขึ้น   ดิ๊นเปิดมันออกและเริ่มคลานเข้าไปในท่อ  ไม่นานเขาก็เข้าไปจนถึงด้านใน  ข้างในนั้นน้ำท่วมเกือบเต็มพอเหลือที่ไว้ให้เขาหายใจบ้างเล้กน้อย   ดิ๊นดำผุดดำโผล่อยู่นาน  เพื่อท่องจำในทุกสิ่งที่เขาบันทึกไว้  เวลาผ่านไปกว่า ครึ่ง ชั่วโมง  ดิ๊นก็จำทุกอย่างได้อย่างแม่นยำไม่ต่างกับการถ่ายภาพไว้   ดิ๊นคลานออกไปตามท่อเดิม   เมื่อเขาออกมาได้   เขาก็เริ่มลงมือทำงานทันที  เขากลับไปยังโกดังอีกครั้งเพื่อเตรียมอุปกรณ์ต่างๆ  มันเป็นครั้งสุดท้ายที่เขาจะไปที่โกดังนั่น  หลังจากนี้  เขาจะเริ่มงานที่ยากที่สุดในชีวิตเขาแล้ว   ดิ๊นเตรียมอุปกรณ์ที่เขาคิดว่าจำเป็นและออกเดินทางเข้ากรุงเทพทันที