เจ้าหญิงเมี่ยงหยา

ตอนที่ 2

      ทั้งสองคนเดินทางตามข้างลำแม่น้ำปิง มาเรื่อยๆจนกระทั่งถึง เชิงสะพานนวรัฐ ตามที่แม่ค้าในตลาดวโรรสบอก ก็พบกับเรือนไม่สักหลังใหญ่อยู่ภายในอาณาเขตพื้นที่กว้างขวาง ร่มรื่นไปดด้วยต้นไม้นาๆพรรณ ทั้งดอกไม้ต่างๆ หลากหลายสีสัน ที่แข่งกันออกดอกสวยสดงดงาม อวดแก่สายตาผู้ที่เดินผ่านไปผ่านมา ณ คุ้มเจ้านางพิมพา

        ภายในคุ้ม พวกข้าหลวงทั้งหลายต่างวุ่นวายกับการจัดเตรียมงานต้อนรับ การกลับมาของ เจ้าน้อยอิน บุตรชายคนเดียวของเจ้านางพิมพา ที่เดินทางกลับมาจากเรียนต่อต่างประเทศ ในวันพรุ่งนี้ เมี่ยงหยาและจันทร์หอมยืนมองดูความวุ่ยวายภายในคุ้มได้สักพักใหญ่ ก็มีสตีสูงวัยท่าทางเทอะทะเดินมาหา

“เจิญขึ้นตางบนคุ้มก่อนเจ้า วันนี้ยุ่งสักหน่อย เจ้านาง บ่มีเวลามาเจิญเอง เลยหื้อข้าเจ้า มาเจิญเจ้า”

นางข้าหลวงกล่าวเชิญ เมี่ยงหยา ขึ้นไปบนคุ้ม พร้อมกับทำหน้าตาสงสัยว่า นี่หรือเจ้านางน้อยแห่งเมืองเชียงคำ

        ระหว่างทางเดินที่เมี่ยงหยาและพี่เลี้ยงเดินขึ้นไปหา เจ้าพิมพานั้น ข้าหลวง และคนงาน ภายในคุ้ม ต่างก็สะกิดกันมอง ทั้งคู่ เพราะข่าวการเดินทางลี้ภัยทางการเมืองของ เจ้าหญิงเมี่ยงหยา แห่งเมืองเชียงคำ ก็ดังไม่แพ้กับ การเดินทางกลับมาของ เจ้าน้อยอิน และด้วยความงามตามแบบสาวชาวเหนือ นัยน์ตาคม ผิวพรรณผุดผ่อง ขาวนวล ชวนให้สายตาทุกคู่ต่างจับจ้องมองมาที่เมี่ยงหยาเป็นสายตาเดียว ก็ทำให้หลายคนอดวิพากษ์ วิจาร ความงามของนางมิได้

        “โป้ดโทะ นี่ก๋า เจ้านางน้อยของเมืองเจียงคำ งามล้ำงามเหลือ สมคำกล่าวอ้างจาก คนฝั่งนั้นเปื้อนเล่า เปื้อนลือ แต๊ๆ”

ข้าหลวงคุ้มใหญ่ วัยกลางคน กล่าวกับเพื่อน ขณะที่เมี่ยงหยาเดินผ่านหน้าไป

        บนคุ้มหลวง เจ้านางพิมพา นั่งคอยเมี่ยงหยาอยู่แล้ว ในการนี้เจ้านางพิมพาได้ตระเตรียมเสื้อผ้าอาภรณ์ เครื่องเงิน เครื่องทอง ข้าทาสบริพาร พร้อมทั้งคุ้มเล็กเรือนนอก ไว้ให้กับเมื่ยงหยา เพื่อเป็นการรับขวัญเมี่ยงหยา ผู้มีศักดิ์เป็นหลานสาวของตน วันนี้เป็นวันแรกเช่นกันที่ เจ้านางพิมพาได้เห็นหน้าหลานสาวของตัวเองเป็นครั้งแรก ส่วนเมี่ยงหยาก็เช่นกัน นางได้เห็นโฉมหน้าเจ้านางพิมพา ผู้มีศักดิ์เป็นป้าของนางเป็นครั้งแรกเช่นกัน

        วันนี้อากาศเมืองเชียงใหม่ค่อนข้างหนาวเย็น เพราะเป็นช่วงฤดูหนาว ค่ำนี้เจ้านางพิมพา เจ้าป้าผู้อาวุโสของเมี่ยงหยาและเจ้านางผู้เลอโฉมแห่งเมืองเชียงใหม่ บัดนี้นางนั้น อายุได้ 72 ปี แต่ใบหน้าของเจ้านางนั้น หาได้มีริ้วรอยดังเช่น คนชราทั่วไปตามอายุไม่ แต่ผิวพรรณของนางกลับเต่งตึง ขาวนวลเนียน ชวนน่ามอง ใบหน้าตึงเรียบกระชับ ปราศจากริ้วรอยแห่งความชรา ริมฝีปากของเจ้านางอวบอิ่ม ผิวของเจ้านางนั้นเป็นสีชมพูระเรื่อ ดูแล้วช่างงามตานัก ทิ้งความสงสัยให้กับจันทร์หอม ที่ได้ยินเรื่องราวของเจ้านางพิมพาจากเจ้าแสงคำ ว่า เจ้าพิมพา เป็นพี่สาวของเจ้าศรีอโนชา เจ้าพ่อของเจ้าแสงคำ ทำให้จันทร์หอมคำนวณอายุของเจ้านางว่า ตอนนี้ว่าเจ้านางน่าจะเป็นหญิงชราผู้สูงวัย ใจดีคนหนึ่งที่ อยู่ในคุ้มใช้เวลาอยู่กับการนั่งๆนอนๆ แต่เมื่อจันทร์หอมได้พบกับเจ้านางพิมพาก็หาได้เป็นอย่างที่นางคิดหาไม่ ทำให้จันทร์หอมเองก็แปลกใจมากเช่นกัน ที่ตัวเองรับใช้ใกล้ชิดเจ้าศรีอโนชาเกือบทุกวัน ใบหน้าของเจ้าศรีอโนชาก็เปลี่ยนไปตามสภาพของผู้สูงอายุตามธรรมชาติ แต่พอมาเห็นใบหน้าของพี่สาวของเจ้าศรีอโนชา ผู้มีอายุมากกว่าตัวเองเกือบยี่สิบปี กลับหาได้แก่ชราตามสภาพเช่นธรรมชาติไม่ คะเนอายุจากสายตา ใครๆหรือก็คงคิดเช่นกันว่า เจ้านางคงจะมีอายุประมาณ สี่สิบต้นๆเท่านั้น แต่จันทร์หอมไม่กล้าพูดเรืองนี้ให้เมี่ยงหยาฟัง

 ค่ำนี้เป็นเหมือนเช่นวันอื่นๆ เจ้านางพิมพา เสร็จจากรับประทานอาหราเย็น เจ้านางก็มักจะมาเดินเล่น ในสวนหลังบ้านซึ่งเป็นสวนที่เจ้านางและเจ้าราชบุตรวงศ์แก้ว ได้ช่วยกันปลูกไว้เมื่อคราว เจ้านางพิมพาได้เข้ารับการอภิเษกกับเจ้าราชบุตรวงศ์แก้ว และทุกครั้งเจ้านางจะหายเข้าไปในเรือนเล็กที่ปลูกเดี่ยวไว้ในสวนนี้ประมาณ หนึ่งชั่วโมง และสถานที่นี้เป็นที่หวงห้าม มิให้ผู้ใดล่วงล้ำเข้ามาในเรือนเล็กนี้ได้นอกจากเป็นคำสั่งของเจ้านางเพียงแต่ผู้เดียว

        “แม่จั๋นหอมเจ้า เมื่อใด เจ้าแม่แสงคำจะมาหาเฮาเจ้า ข้าเจ้ากึดเติงหาแม่”

เมี่ยงหยาถามหาแม่ เพราะด้วยความคิดถึง นี่เป็นเวลาแรมเดือนแล้วที่ เมี่ยงหยาจากเมืองเชียงคำ จากเจ้าตาและเจ้าแม่อันเป็นที่รัก เมื่อไหร่หนอที่เจ้าแสงคำจะเดินทางมาสักที

        วันนี้เป็นวันที่ทุกคน เฝ้ารอที่จะทำการต้อนรับเจ้าน้อยอิน ที่เดินทางมาถึงเมืองไทยจากการไปศึกษาต่อต่างประเทศ เจ้าน้อยอิน เป็นบุตรชายคนเล็กของเจ้าราชบุตรวงศ์แก้วกับ เจ้านางพิมพา ได้เดินทางไปเรียนหนังสือยังประเทศอังกฤษ ในสาขาวิชานิติศาสตร์ การเมือง และการปกครอง ตั้งแต่อายุได้ สิบเก้าปี การรกลับมาครั้งนี้ของเจ้าน้อยอินเป็นความยินดียิ่งของเจ้านางพิมพา เพราะเป็นเวลาเกือบห้าปีแล้วที่ เจ้าน้อยอิน และเจ้านางพิมพาไม่ได้ประสบพบเจอกัน ทำให้เป็นความปลาบปลื้มใจและยินดีในการสำเร็จการศึกษาของเจ้าน้อยอินในครั้งนี้ ของเจ้าแม่เอง และประชาชนชาวเมืองเชียงใหม่เป็นอย่างยิ่ง

วันนี้ที่หน้าคุ้มเจ้านางพิมพา ประชาชนชาวเชียงใหม่คึกคักเป็นอันมาก เพราะพวกเขาดีใจที่จะได้เห็นเจ้าน้อยอิน ผู้เป็นทายาทสืบเชื้อสายเจ้าราชบุตรวงศ์แก้ว เพียงคนเดียว และเป็นรัชทายาทสืบทอดราชบัลลังก์หัวเมืองเหนือ หัวเมืองใหญ่ที่ปกครองแว่นแค้วนเล็กๆ ต่างๆของเมืองเชียงใหม่ ผู้ที่เป็นความหวังของประชาชนชาวเมือง และอีกประการของประชาชน คือการมา รอชมโฉม ของเจ้านางน้องแห่งเมืองเชียงตุง ผู้ที่ลี้ภัยทางการเมืองมากอยู่เชียงใหม่ ที่ชาวบ้านชาวเมืองลือกันไปทั่วว่านางนั้น งดงามดังสวรรค์ปั้นแต่ง.....