TRY ME || ลองฉันสิที่รัก แล้วจะติดใจ.
Betseyy
2) Let's drive you crazy!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
1
Let’s drive you crazy!
“แอนน์เจ พักเที่ยงมาพบฉันที่ห้องพักครูด้วย”
“ค่ะ” ฉันพูดเสียงเบาหวิว กรีดร้องในใจ ให้ตายสิ! เพราะเศษกระดาษที่ตราหน้าถึงฉันอันนั้นแท้ๆ มันเลยทำให้ฉันนอนไม่หลับทั้งคืน ไม่สิ แทบทุกคืน! ทั้งสัปดาห์! รู้ตัวอีกทีก็ตีห้าแล้วด้วย ฉันก็เลยได้นอนไปแค่ครึ่งชั่วโมง ตื่นมาก็เป็นญาติกับแพนด้าไปโดยปริยายแถมยังมาหลับในคาบคณิตศาสตร์ ครูก็โหดยังกับไปกินรังแตนมา กรี๊ดดดด! TOT
“แอนน์แกเป็นอะไรหรือเปล่าว่ะ ทำหน้าเหมือนกับไปกินยาฆ่าแมลงมา -*-” ยัยบีจี เพื่อนสนิทปากเสียของฉันเองค่ะ -O-
“เออสิ!”
“ตายแล้ว ถ้ายังงั้นก่อนตายแกต้องเอาการบ้านมาให้ฉันลอกก่อน!”
“ไอ้บ้า! ยังไม่ตายโว้ย!”
“ล้อเล่นน่ะ แหม แต่หน้าแกเครียดมากเลยนะ”
“ใครจะไม่เครียดล่ะ ประวัตินักเรียนของฉันที่แสนดี กำลังจะด่างดำ T^T”
“ด่างพร้อย!”
“เออนั้นแหละ =_=;”
“เอาน่าแก อย่างดีครูเขาก็คงจะให้แกไปขัดส้วม ถูพื้น ล้างจาน แบกของ ปีนต้นงิ้ว” นอกจากมันจะไม่ให้กำลังใจแล้ว มันยังพูดได้กวนส้นมากค่ะ -_-
“แกนั้นแหละจะได้ไปปีนต้นงิ้ว!” ฉันพูดพร้อมกับกระทืบมันดังอัก!
“หนูผิดไปแล้วค่า TOOT”
พักเที่ยง(ใกล้เดี้ยง)
“นี้ ไอ้จี แกจะไม่ไปเป็นเพื่อนฉันเลยหรอ”
“อุ๊ย! ท้องเสียกะทันหัน ไปก่อนนะจ้ะ *O*”
รักเพื่อนมากเลย -__,-
หลังจากวิ่งไล่ตื๊บไอ้บีจีให้หายเข็ด ฉันก็เดินขึ้นอาคารด้วยใจหวิวๆ ชอบกล ฉันได้ข่าวมาสารพัดมากมายว่าครูคนนี้นอกจากจะชอบกินรังแตน(?)เป็นอาหารแล้ว ยังชอบเตะหมา ตีเด็กทารก แกล้งผลักเด็กประถมตกบันไดคอหัก ตบหัวเด็กมัธยมให้โขกกับผนัง ไล่ยิงเด็กมหา’ลัยอย่างบ้าคลั่ง (รู้สึกอันหลังจะไม่ใช่แล้ว -*-)
ฉันทำใจให้สบาย จัดเสื้อนักเรียนให้เรียบร้อย เคาะประตูเสียงดัง ก๊อก ก๊อก และเปิดประตูเข้าไปเผชิญหน้ากับคุณครูเจ้าของฉายา รังแตนแมน
แต่ทว่าสิ่งที่ฉันกำลังเผชิญอยู่ไม่ได้มีเพียงแค่คุณครูเท่านั้นกลับมีชายหนุ่มอีกคนใส่ชุดไปรเวต หน้าตาของเขาคุ้นมากจนน่าใจหาย
“มาแล้วหรือ แอนน์เจ” ฉันแทบไม่ได้ยินเสียงของครูเลยเพราะมัวแต่จ้องชายหนุ่มคนนั้น “นี้คือ มอสโคว์ นักเรียนใหม่ที่เข้ามาศึกษาต่อที่นี้ ฉันอยากให้เธอพาเขาไปทัวร์โรงเรียนหน่อย ถือเป็นการไถ่โทษของเธอที่เธอหลับในห้องเรียน”
ฉันยืนนิ่งอึ้ง มอสโคว์...
หัวใจฉันเต้นถี่และรัว
เขาคนนี้แหละที่เป็นสาเหตุให้ฉันนอนไม่หลับ
ใช่แล้วไม่ผิดตัวแน่ๆ มอสโคว์
นายคนนี้นี่เองที่นั่งตรงป้ายรถเมล์!
“นายรู้จักชื่อฉันได้ยังไง”
“คุณหมายความว่าไง ผมยังไม่รู้จักคุณเลยและ อ๋อ ส่วนชื่อ ครูสมเกียรติเป็นคนบอกไงครับ”
“ไม่จริง! นายต้องรู้จักชื่อฉันมาก่อนหน้านี้แล้วสิ ไม่งั้นนายจะเขียนชื่อฉันลงกระดาษได้ยังไง!!” ฉันเริ่มขึ้นเสียง หงุดหงิด กระวนกระวายที่เขาทำเป็นไม่รู้จักฉัน
“กระดาษอะไรครับ ผมงงไปหมดแล้วนะ”
“ก็กระดาษนั้นไง โธ่เว้ยย!” ฉันพยายามจ้องไปในนัยน์ตาสีเฮเซลของเขา แววตาของเขาดูสับสน งุนงงแต่ในชั่วพริบตาเดียวฉันก็เห็นว่าเขากระตุกยิ้มที่มุมปาก แค่ชั่วพริบตาเดียวเท่านั้นสาบานได้!
“นายต้องการอะไรกันแน่?! ต้องการอะไรจากฉัน!!”
“คุณไหวมั้ย? ดูคุณตัวร้อนๆ นะ” เขาจับมือฉันด้วยฝ่ามืออันแข็งแกร่งและดึงฉันให้เข้าไปแนบกับอกของเขาพร้อมกอดฉันไว้ ก่อนจะก้มหัวลงมาให้หน้าผากของเราชิดกัน
“วะ...ไหวสิ” ฉันพูดตะกุกตะกัก ใบหน้าร้อนผ่าว พยายามผลักเขาออกแต่ก็ไม่เป็นผล “ปล่อยฉัน ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้!” ฉันทั้งสะบัดมือเขา ทั้งดิ้นขลุกขลักเหมือนโดนน้ำร้อนลวก ทั้งตะโกนด่าแต่ยังไงก็ไม่เป็นผล ฉันจึงหยุด เงยหน้าจ้องมองนัยน์ตาคู่สวยของเขาด้วยความโกรธ
“ฉันรู้แล้วว่านายต้องการอะไร ต้องการรูปใช่มั้ย? ถ้ายังงั้นก็ปล่อยฉันสิ”
“รูปอะไรกันครับ?”
“ก็รูปนายที่นั่งตรงป้ายรถเมล์ไง! อย่ามาทำเป็นสมองเสื่อมได้มั้ย!”
“รูปผม? ป้ายรถเมล์? สมองเสื่อม? ฮะๆ คุณทำผมงงชะมัด” เขาโน้มตัวลงมากระซิบที่ข้างหูฉัน ยอมรับเลยว่าเสียงเขาเซ็กซี่มากแต่ตอนนี้มันไม่ใช่เวลามาเล่นนะ! ดูยังไงก็รู้ว่าหมอนี้แกล้งฉัน!
“ฉันรู้ว่านายแกล้งฉัน อย่ามาทำตัวอย่างนี้นะ ฉันไม่ชอบ!”
“หวา~ แย่จัง แต่ผมชักชอบคุณเข้าแล้วล่ะ :)”
“วะ วะ ว่าไงนะ?!”
“เอาล่ะๆ ก่อนที่คุณจะโกรธผมไปมากกว่านี้” จากใบหน้าที่งงงวย สับสนของเขาก็แปรเปลี่ยนเป็นใบหน้าที่เจ้าเล่ห์ เจ้าเล่ห์เอามากๆ! “ที่คุณถามผมว่าผมต้องการอะไรน่ะ ผมจะตอบให้คุณก็ได้”
“...” ฉันนิ่ง รอฟังเขาพูดอย่างใจจดใจจ่อ
“สิ่งที่ผมต้องการก็คือรูปถ่ายนั่นแต่มันก็ไม่สำคัญอะไรและก็ ผมต้องการปั่นหัวคุณเล่น” เขายิ้ม “และมันก็ได้ผลอย่างมาก อย่างมากเลยทีเดียว”
“...”
“อ๋อ! เกือบลืมอันสุดท้าย สิ่งที่ผมต้องการมากที่สุดก็คือ...”
“...”
“...คุณ :)”
มาอัพหลังจากหายไปหลายเดือน >O<
มีปัญหาอะไรบอกได้นะค่ะ เช่นตัวหนังสือเล็กไป ฯลฯ
และสุดท้าย
ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นท์ค่ะ :-D
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
