ความรักอันสูงสุด

หลายวันต่อมา ฉันโทรไปหาฟี่อีก "ฮัลโหล ฮัลโหล ฟี่ แอ๋มเองนะ" 9 วินาที ผ่านไปฟี่เงียบไม่พูดอะไรเลยฉันกลัวเปลืองเงินโทรศัพท์ ฉันจึงวาง  ฉันโทรกลับไปอีกครั้งคราวนี้แหละฉันจะร้องไห้ ฉันยังไม่ทันพูดอะไรเลยฟี่ก็ตะคอกใส่ฉันว่า"มึงจะโทรมาทำอะไรนักหนาวะ" แล้วฟี่ก็ตัดสายไป ฉันทำหน้าบึ้ง ฉันเกือบร้องไห้ ฉันคิดว่า "ถ้าเค้าไม่รักเรา เราจะไปรักเขาข้างเดียวให้มันเจ็บใจทำไมกัน" ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้ว "ขอให้เรียนให้จบก่อนค่อยคิดเรื่องนี้" นับตั้งแต่นั้นมา ฉันไม่มีใครเคียงข้างกายเลยถือว่าเป็นโชคดีนะคะที่ทำให้ฉันเลิกรักฟี่ เพราะถ้าฉันยังไม่หมดความหวังแล้วรู้ว่ารักเขาข้างเดียวเราก็ต้องเจ็บอยู่ไว้อย่างนั้น

                                                    ...............จบ................

 "ดิฉันไม่ได้แต่งเรื่องนะคะ มันคือเรื่องจริงที่มันเกิดขึ้นกับตัวฉันเอง ถ้าฉันแต่งเรื่องฉันคงผิดไปเยอะนะคะเพราะคนเราไม่ควรดูถูกความรัก ความรักคือสิ่งสำคัญ  จำไว้นะคะ  ความรักตอนวัยเรียนมันไม่อยู่ยงคงกระพัน จนถึงเรียนจบหรอกคะ  ที่ฉันเล่าเรื่องนี้ให้พวกคุณฟังเพราะว่า ฉันอยากเตือนสติทุกคนคะ

.........................................บ๊าย บาย คะ................................