Maidหน้าใส กับ คุณชายลึกลับ

นาฬิกาปลุก ปลุกแมรี่ให้ตื่นจากฝันร้าย....เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อห้าปีก่อน.......

ทำไมเราถึงได้ฝันเรื่องนั่นนะ?

ฉันเดินมาเช็กความเปลี่ยนแปลงของจดหมายหน้าห้อง   เฮ้อ ฉบับที่สามมาแล้วสินะ

-ถึง แมรี่

   นี่ฉบับที่สามแล้วนะ สามเดือนแล้วที่เธอค้างค่าห้อง  คิดว่าตัวเองเป็นเด็กอยู่รึไง

   อายุสิบแปดแล้วนี่ ไปหางานทำได้แล้วนะ ไม่ใช่เด็กอีกต่อไปแล้ว

   แล้วก้ กระดาษอีกแผ่นนึงคืองานของเธอนะ คนรุจักฉันส่งจดหมายมาขอคนไปดูแลบ้าน

   เป็นเมดน่ะ ค่าจ้างก้ดีนะ ถ้าเธอสนใจก้ไปหาฉันที่ห้องนะ ก่อนเที่ยงด้วย

                                                                                     น้านวล -

เอ๋ เมดน่ะหรอ  อืม น่าสนใจแฮะ เกรงใจน้าเค้าด้วย เบี้ยวมาสามเดือนแล้ว

คุณพ่อคุณแม่คะ หนูจะทำงานนี่ละคะ เป็นกำลังใจให้หนูด้วยนะคะ

ฉันเดินไปหน้าห้องของป้านวล 

"น้านวลคะ น้านวล" ฉันส่งเสียงเรียก

ประตูเปิดออก น้านวล เดินออกมา แต่งตัวซะเรียนบร้อยเชียว

เนี้ยบขนาดนี้ เห็นแล้วอายเลยแฮะ ดูชุดฉันสิ เสื้อยืด กับ กระโปรง

"คือ หนูได้จดหมายจากน้าแล้วนะคะ คือหนูขอทำงานที่นั่นละกันคะ"

"อืม ดีๆ งั้นเดี๋ยวไปกับฉันเลย ตามมาๆ"

ว่าแล้วน้านวลก้เดินออกมาจากห้อง ถือกุญแจรถที่มีกระดิ่งห้อยอยู่ ส่งเสียงกรุ้งกริ้งตามจังหวะเดิน

ฉันก้าวขึ้นรถ กลิ่นน้ำหอมที่มาแตะจมูกให้ความรุสึกสดชื่นเอามากๆ

เสียงเครื่องยนต์กระหึ่ม นี่ฉันกำลังจะไปไหนน้า?

"น้านวลคะ เราจะไปไหนกัน?"

"เอ้า ก้พาเธอไปส่งให้ที่นั่นไง บ้านเศรษฐีเชียวนะ