บันทึกของพ่อบ้าน..

           วันที่ 1   20.30น.

          สวรรค์ของผมแล้วครับ  แฟนผมเธอไม่อยู่บ้าน5วัน เธอจะไปเยี่ยมแม่ของเธอที่ต่างจังหวัด  ดังนั้นบ้านนี้จึงเป็นของผมเต็มๆแบบไม่ต้องสงสัย

นานแล้วครับ  ที่ผมไม่ได้เป็นไทแบบนี้  นับจากตอนไหนนะ  อ๋อ...คงเริ่มตั้งแต่ผมแต่งงานกับเธอมานี่ล่ะครับ " เรา"  (หมายถึงผมกับเจ้าโบโซ่หมาโกลด์เด้นรีทีฟเวอร์ที่เราเลี้ยงไว้)จะได้อยู่กันแบบเจ้าชายแสนซนกันแล้ว  ผมอารมณ์ดีเป็นพิเศษ  ตอนที่ขับรถไปส่งเธอขึ้นรถที่สถานีหมอชิต2   จนเผลออด  ครวญเพลงออกมาไม่ได้

          ก่อนจะขึ้นรถ  แฟนผมยังไม่วาย  หันมา"สั่ง"อะไรกับผมมากมาย  จนผมชักเกือบหมดอารมณ์สนุก

    "คุณอย่าลืมเอาที่นอนออกตากแดดนะ  แล้วจานชามที่กินต้องล้างด้วยทุกครั้งด้วย  ผ้าก่อนจะซักคุณต้องแยกสีก่อนนะคะ  อีกอย่างสิ...  ขยะน่ะ  คุณต้องทิ้งทุกวันด้วย  เพราะบ้านเราแมลงมันเยอะ  อีกอย่างนะคะ  พาโบโซ่ออกไปเดินทุกเช้ากับทุกเย็นด้วย  อื้มแล้ววันอังคารเพื่อนฉันจะมารับงานแพทเทริน์ที่ทำเสร็จแล้วนะคะ  ฉันวางไว้บนโต๊ะทำงานค่ะ ซองสีน้ำตาลนะ...ฯลฯ"

         "จ้ะ..ไม่ต้องห่วงนะ  เดี๋ยวผมจัดการเอง  ไปเถอะ  ไม่ต้องห่วง"  ผมรับปากเธอให้เธอสบายใจ  ไม่งั้นเธออาจเปลี่ยนใจไม่ไปก็ได้  อันนี้ผมกลัวมากครับ  (แฮ่ะๆ)   หลังจากเธอขึ้นรถไปแล้ว  ผมขับรถกลับบ้าน  แวะที่ห้างที่ผ่านก่อน  แวะซื้อเบียร์กับมันฝรั่งของโปรดของผม  หากเธออยู่บ้านผมหมดโอกาสกินของพวกนี้แน่ๆ  ทั้งๆที่ผมชอบแสนชอบ  "มันฝรั่งทอดกรอบมีแต่เกลือกับผงปรุงรส  กินมากๆเดี๋ยวคุณจะเป็นโรคไตนะ  อย่ากินเลย" พูดแล้วเธอก็ดึงเอาถุงมันฝรั่งออกจากมือผมแล้วเลื่อนจานมะละกอสุกมาให้แทน  ตั้งแต่นั้นมา  หากผมจะกินของพวกนี้บ้างผมต้องกินข้างนอกบ้านหรือที่ทำงานไปเลยครับ  วันนี้ล่ะผมยกลังเบียร์กับมันฝรั่งมาเลยโหลหนึ่ง  จะกินให้สะใจครับ  สวรรค์จริงๆ.

          วันนี้เขียนเท่านี้ก่อนดีกว่า  จะดูทีวีแกล้มเบียร์กับมันฝรั่งแล้วครับ.

          วันที่ 2   10.15น.

          เมื่อคืนนอนดึก  แถมเมาเบียร์ด้วย  นอนที่หน้าทีวี  ยุงกัดจนคันไปหมด  หน้าผมดูไม่ได้เลยตอนแปรงฟัน  เจ้าโบโซ่มาเดินพันแข้งพันขาครางหงิ๋งๆ  ตายล่ะ  ผมลืมให้อาหารมันนี่นา  เดี๋ยวๆ  ..ล้างหน้าแปรงฟันก่อนจะหาอะไรให้กิน   ผม  รีบร้อนจนไม่ได้อาบน้ำ  ไม่เห็นเป็นไร วันนี้วันเสาร์นี่ผมไม่ต้องไปทำงาน  จะอาบทำไม  ไว้อาบทีเดียวตอนนอนแล้วกัน  เข้าไปในครัวเทอาหารใส่ชามหมาให้เจ้าโบโซ่  แล้วหาอะไรใส่ท้องตัวเอง  ไข่มีเต็มช่องวางไข่  ผมจะกินไข่ดาว  ไม่เห็นจะยากเลยแค่ไข่ดาว  ผมทำเองได้ถึงไข่แดงจะแตกไปหน่อยแต่ตอนกินเข้าไปในท้องยังไงๆมันก็แตกไปรวมกันในท้องอยู่ดีล่ะ  แปลกใจนิดๆ  ทำไมแฟนผมทำไม่แตกได้นะ  ผมพยายามทำไข่ดาวสวยๆแบบที่เคยกินทุกเช้าตั้ง4ฟองมันแตกหมดเลย..อื้ม  ช่างเถอะ  กินๆไปก่อนล่ะกันข้าวก็ไม่ต้องหุงหรอก  เดี๋ยวตอนเที่ยงค่อยออกไปซื้อกินที่หน้าปากซอยหมู่บ้าน

          ตอนเดินเอาจานไปเก็บในครัว  อ้าว..!..ไอ้โบโซ่ทำพิษอีกแล้วมั๊ยล่ะ  อึหมากองเบ้อเริ่ม!  อยู่ขวางทางเดินพอดิบพอดี  โธ่...ไอ้หมาบ้า...มาอึขวางตีนคน  ไอ้หมานิสัยเสีย...  หางานให้พ่อทำไมวะ  ไอ้โบเอ๊ย...เฮ้อ..

      วางจานที่อ่างล้างจานแล้วต้องหากระดาษมาเช็ดอึหมาอีกผมทิ้งห่อของไอ้โบโซ่ลงถังขยะแล้ว  คิดได้ว่าควรไปเปิดประตูบ้าน  พามันออกไปจ๊อคกิ้งกับเผื่อมันจะอึอีกทีดีกว่า  กันเอาไว้ก่อน  อื้มดีแฮะ พามันเดินนานๆเลยจะได้อึ ทีเดียวตอนเย็นไม่ต้องออกอีก  เย็นนี้มีบอลด้วยสิ  จะได้มีเวลานั่งดูบอลสบายๆ.

              วันที่ 3   9.00น.

          เช้าวันนี้  ได้บทเรียนอย่างหนึ่งครับ  เมื่อวานตอนเย็น  ผมเทอาหารหมาใส่ชามหมาเอาไว้อย่างล้นปรี่ ก็ในโฆษณาเห็นเทจนเกือบล้นชามทั้งนั้น  พอตื่นมาตอนเช้า  มดไม่รู้มาจากไหนเดินเป็นแถวจากชามอาหารหมากะอ่างล้างจานที่จานไข่ดาวกะจานข้าวสามใบที่ผมลืมล้าง  (กลัวไม่ทันบอลครับ  และคิดว่าค่อยล้างพร้อมกันทีเดียวดีกว่าครับ  ประหยัดน้ำยาล้างจานกับน้ำปะปาด้วย  ช่วยกันประหยัดๆดีกว่า  อิอิ  ช่วยกันรักษ์โลกครับ)  เป็นแถวหายเข้าไปในซอกตู้เก็บของใต้ซิงค์ล้างจาน  อ้าว...  แล้วผมจะไล่มดยังไงดีหว่า  ไปหายาฉีดมดไล่มันก่อนดีกว่า   ผมไปค้นน้ำยาต่างๆที่ตู้เก็บของใต้บันไดมา  ได้น้ำยาฉีดไล่แมลงมาจัดการฉีดพ่นไล่มันซะ  สมๆ  ..อยากมากวนสายตากะยุ่งย่ามในบ้านข้า  จงตายซะไอ้มดปีศาจ  ..จัดการมดเสร็จผมมาล้างหน้าแปรงฟัน เอาอีกแล้ว  ไอ้โบโซ่เอ๊ย...ที่อึแกมันไม่มีที่อื่นแล้วใช่มั๊ย?  นอกจากทางเดินไปห้องน้ำนี่น่ะ !.. ทำไมแกไม่เดินต่อไปอีกหน่อยวะ  เดี๋ยวก็ถึงห้องน้ำแล้ว  สงสัยต้องสอนมันใช้ชักโครกแล้ว...

        ผมจัดการ  กองสมบัติที่ไม่ต้องการของไอ้โบโซ่แล้วมาล้างหน้าแปรงฟันตั้งใจจะอาบน้ำให้สบายตัวสักหน่อย  เมื่อวานไม่ได้อาบด้วยสิ  หนวดเคราผมเริ่มแทงยอดออกมาอวดสายตานิดๆ  เอาไว้ก่อนดีกว่า  ผมชอบนะ  ดูหน้าเข้มๆ  แถมหล่อแบบดิบๆดีไม่ใช่น้อย  อื้มเก๊กหน้าหล่อหน้ากระจกอยู่เพลินๆ  เสียงโทรฯที่บ้านก็ดังขึ้น   ผมรีบวิ่งไปรับ  เป็นสายที่โทรฯมาผิด  โธ่.. รู้งี้ผมไม่รับหรอก  นึกว่าแฟนผมโทรฯมาซะอีก  ฮึ!..  เสียอารมณ์ชะมัด  มาเก๊กหน้าหล่อต่อไป  วันนี้หน้าผมไม่มีรอยยุงกัด  ดีจัง  เพราะเมื่อคืนผมไม่กล้านอนหน้าทีวีอีกแล้ว โผเผไปนอนเป็นที่เป็นทางในห้องนอนอย่างดี  อ้าว  ลืมทำที่นอนแฮะ...ไม่เป็นไรหรอก  แฟนผมไม่อยู่เอาไว้ทำก่อนเธอมาบ้านดีกว่า  จะทำไปทำไมเดี๋ยวคืนนี้ก็นอนอีกอยู่ดีล่ะน่ะ  อาบน้ำดีกว่า เดี๋ยวออกไปหาอะไรกิน  ซื้อเบียร์ด้วยหมดแล้วสิ  วันพรุ่งนี้ไม่ต้องทำงานอีก  โอ้  ชีวิตแสนสุข.

              วันที่ 4  11.25น.

         โอ้ย...ปวดหัวจะแตก  เมื่อคืนซัดเบียร์หนักไปหน่อย  ไม่มีแรงจะทำอะไรเลย  ผมอยากนอนเฉยๆ  แต่เสียงไอ้โบโซ่ที่เห่าเรียกหน้าประตูห้องนอน  มันจะเห่าอะไรนักหนาว้า...  อยากไปห้องน้ำอยากไปเดินเล่นก็เอากุญแจไปไขประตูออกไปเองสิวะ  เห่าเรียกอยู่ได้  ผมเป็นเจ้านายมันนะครับ  แต่ดูมันทำกับผมสิ  ยิ่งกว่าทาสมันซะอีก เช็ดอึ  เตรียมอาหาร  อุ้ย...ลืมเลย  เมื่อวานตอนฉีดมดผมไม่ได้ล้างชามให้มัน  อาหารก้อไม่ได้เทเพิ่มให้ใหม่  แสดงว่ามันไม่ได้กินอะไรเลยสิตั้งแต่เมื่อวาน  ..โธ่  ลูกพ่อ  พ่อผิดไปแล้วลูก  พ่อจะลากสังขารไปปรนนิบัติพัดวีลูกเดี๋ยวนี้ล่ะลูก...

             ผมรู้สึกหิวอย่างหนัก  เมื่อวานข้าวผัดไก่จานเดียวที่กินไปตอนกลางวันกับเบียร์7กระป๋องพร้อมมันฝรั่งถุงใหญ่สองถุงคงถูกย่อยหมดแล้ว  หลังจาก  เทอาหารให้ไอ้โบแล้ว  มาดูในตู้เย็นว่ามีอะไรที่ผมจะทำกินเองได้บ้าง  ไข่ยังเหลือเยอะ แต่ไม่เอาดีกว่า  ดูในช่องแช่แข็งมีเห็นมีเนื้ออยู่  เนื้ออบก็ท่าจะอร่อยดี  ผมโยนเนื้อเข้าไมโครเวฟตั้งละลายน้ำแข็งและตั้งเวลาอบต่อเลยเพื่อความไม่เสียเวลา  เข้าห้องน้ำกำลังจะแปรงฟันท้องใส้ผมเริ่มปั่นป่วนอยากอาเจียรเหลือเกิน  อาการเมาแฮงค์ทำเอาผมเกือบหมดแรง ฟันเฟิ่นไม่ได้แปรง  หน้าไม่ล้างโฟมเหมือนเคยแค่เอามือฝายน้ำลูบหน้าตาพอให้รู้สึกดีขึ้นบ้าง หากอยู่ในห้องน้ำนานๆกลัวอาเจียรอีกครับ  เพราะรู้สึกมันมีกลิ่นฉี่ที่ผสมเบียร์จนฉุนกึ๊ก!  ผมไม่ได้ล้างห้องน้ำเลยมีแต่ใช้  ไว้พรุ่งนี้ค่อยล้างดีกว่า  พอดีกับทำงานบ้านอะไรเสร็จก็ได้เวลาไปรับแฟนผมที่หมอชิตพอดี  รถเธอเข้าถึงกรุงเทพตอนห้าโมงเย็น  มีเวลาถมเถ

         เสียงเตาไมโครเวฟดังปิ๊งแล้ว ....              ผมโซเซมานั่งที่โต๊ะกินข้าวพร้อมจานเนื้ออบที่หน้าตาแปลกๆ   เนื้ออบแห้งๆก้อนนึงไม่มีอะไรอีกเลย  สงสัยจะตั้งเวลาผิดนะนี่  เอ..แล้วผักล่ะ  ซอสล่ะ  แบบที่แฟนผมทำมันไม่เป็นแบบนี้นี่นา   ที่เธอทำ  จะเป็นเนื้ออบที่ดูนุ่มมีน้ำซึมนิดๆ  มีซอสเสต็กอร่อยๆมีผักต่างๆเคียงมาด้วย   แต่นี่อะไรไม่รู้  เหมือนก้อนดินดำๆที่มันคงเป็นดินอย่างเดียวก็หาไม่  อาจเป็นก้อนอึของม้าหรือของวัวด้วยซ้ำ  แต่ความหิวผมกินมันจนได้ล่ะ  ไม่อร่อย เหนียวสุดๆ งานนี้ซ้อมกับมีดตัดสเต็กช่วยอะไรไม่ได้  ผมต้องย้อนยุคหินโน่น  เอามือจับให้มั่นทั้งสองมือแล้วเอาปากกัด  ทึ้ง  ดึง  เคี้ยวหยับๆ เหนียวจริงๆ  เสือร้องไห้อายเลยงานนี้ 

          เสร็จจากเนื้อพลาสติค  ผมมานอนหมดแรงหน้าทีวี   ต้องหลับสักตื่น  อาจดีขึ้น.

                วันที่ 5   12.45น.

         ตายล่ะ  ผมตื่นสาย  เมื่อวานผมหลับไปแล้วตื่นอีกที่ตอนเกือบหกโมงเย็น  อาการดีขึ้นมากจนเกือบปกติ  แต่ร้านขายข้าวหน้าปากซอยปิดไปแล้ว(ขายดีจัด)บ่ายสามเขาก็ปิด  ผมเลยต้องมานั่งกินเบียร์แกล้มมันฝรั่งอีกครั้ง  เพราะต้องรีบกำจัดให้หมดจากบ้าน  หากแม่.. เอ๊ย!..แฟนผมมาเจอเธอต้องไม่พอใจแน่ๆ  พาลเมาอีกรอบ   วันนี้เธอจะกลับแล้วสิ  ที่นอนยุ่งเหยิง  ผมจัดการเอาผ้าห่มนวมมาปูทับลวกๆ  ออกมาหน้าประตูห้องนอนก็เหยียบเอากองอะไรนิ่มแหยะๆ  เอ๋า..ไอ้โบอีกแล้ว  คราวนี้มันมาอึหน้าประตูห้องนอนเลยไอ้หมาบ้านี่  เดินไปเอาทิชชู่มาเช็ดดันลืมว่าเท้าตัวเองมีอึหมาอยู่อีก  เลอะไปกันใหญ่  เวรแท้ๆ  ออกมาหน้าห้องดูทีวีตายอีกรอบ  กระป๋องเบียร์กับซองมันฝรั่งต่างก็เกลื่อนไปทั่วทั้งบนโซฟาทั้งถังขยะก็ล้มกลิ้ง  ไอ้โบ  คงทำมันหก  ผมเพิ่งนึกได้ว่า  ไอ้โบคงหิวแล้วค้นหาอะไรกินในถังขยะผ้าห่มผืนเล้กที่ผมเอามานอนตั้งแต่วันแรกมีร่องรอยฉี่ไอ้โบเป็นจุดๆ  และด่างเป็นดวงแถม  กลิ่นเหยี่ยวหมาโชยตลบอบอวลผสมกับแอร์ที่ผมเปิดทิ้งเอาไว้ทั้งคืน ทำเอากลิ่นแอมโมเนียแบบที่ฉุนจนแทบสำลัก  ไม่ซักมันล่ะ  ทิ้งเลยดีกว่าผ้าห่มผืนนี้ ผมจัดการคลี่ผ้าห่มออกแผ่กว้างเก็บกระป๋องเบียร์กับขยะต่างๆ  กองกลางผ้าผืนนั้น  ห่อและหอบออกมาทิ้งที่ถังขยะหน้าบ้าน   กลับเข้าไปปัดกวาดแบบลวกๆ  ดีกว่าไม่ปัดครับ  ดูดีขึ้นมาหน่อย  เสร็จแล้วสอง งานบ้านผม  เหลือล้างจานกับล้างห้องน้ำกะซักผ้า  ผมจัดการหอบผ้าที่ตะกร้าโยนลงเครื่อง  แถมถอดเสื้อกล้ามกับกางเกงที่ใส่มาตลอด4วันลงไปด้วยเลย ตั้งโปรแกรมซักไป   ก่อนเดินโทงๆไปห้องน้ำ  แต่เอ๊ะ  เดียวก่อน.. ต้องล้างจานก่อน  แล้วค่อยอาบน้ำพร้อมกับล้างห้องน้ำไปเลยทีเดียว  ผมเลยเดินไปในครัว  จัดการล้างจานชามและเก็บกวาดครัวไปด้วย  ตอนกำลังเช็ดจานให้แห้งอยู่นั้นเสียงไอ้โบโซ่มันเห่าดังมาก  อ้าว  เป็นอะไรอีกน้อ  ไอ้โบ  หมาเจ้าปัญหาเอ๊ย! ..ช่างมันก่อน  มันชอบเห่าไร้สาระประจำล่ะไอ้นี่..  "งานพ่อยังไม่เสร็จโว้ย  อย่ากวนใจ " ผมร้องตะโกนดุๆมันไป  ได้ผล  มันเงียบเสียงลง  ค่อยเบาใจและสบายหูผมหน่อย....

        แล้วก้อมีเสียงดังขึ้น!

.......  " ว้าย!...เปรต!..  ไอ้ลามก.!.  ไอ้โรคจิต!..."

       ... เพล้ง! ..   เสียงจานใบสุดท้ายหล่นจากมือผมลงพื้นแตกเป็นเสี่ยงๆ

         ภาพที่ผมหันไปมอง  เห็นคุณแอ๊ว...เพื่อนของแฟนผม  ยืนตัวสั่น  เอามือปิดหน้าร้องโวยวายหน้าประตูห้องครัว!

         ผมรีบทรุดตัวลงนั่งกับพื้นครัว  บังโต๊ะเตรียมอาหาร  หน้าซีดไม่แพ้คุณแอ๊ว  ในใจคิดไปว่า  มาไงหว่า  แม่คนนี้..  ตายล่ะ!!  (อีกรอบ)  ผมลืมว่า เปิดประตูบ้านทิ้งเอาไว้ตอนไปทิ้งขยะ   แล้ว วันนี้คุณแอ๊วมารับงานของแฟนผมที่เธอสั่งเอาไว้นี่นา...

                                *-*

                               จบค่ะ.

           ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ...jundee.