Lovely girls น่ารักอย่างนี้ ขอหอมซักที ได้มั้ยครับ

ตอนที่ 3 รอยยิ้มที่อ่อนโยน

วันต่อมา.... 06.40

"เฮ้ออออ!" ชั้นถอนหายใจเฮือกใหญ่ หลังจากที่อาน้ำเสร็จ เพราะอะไรถึงต้องรีบอาบน้ำแต่เช้าน่ะหรอ!? 

ก็เพราะว่าตาบ้านั่นโทรมาน่ะสิว่า "ชั้นจะไปรับเธอตอน7โมง ถ้า7โมงเธอยังไม่เสร็จละก็...ชั้นจะไปลากเธอถึง

เตียง" หมอนั่นขู่น่ะสิ !? ชั้นเลยต้องรีบตื่นแต่เช้าไงล่ะ หลังจากที่ชั้นอาบน้ำเสร็จ ชั้นก็เปิดตู้เสื้อผ้า  คว้าเสื้อกล้าม

สีชมพูมาใส่ หลังจากนั้นก็ใส่เสื้อกันหนาวสีเขียว ใส่กางเกงขาสั้นสีน้ำตาล แล้วก็ใส่ถุงเท้าสีขาว ก่อนที่จะเดินไป

นั่งบนโต๊ะเครื่องแป้ง ทาแป้ง แล้วติดกิ๊บ ก่อนที่จะใส่สร้อยคอ  "ยัยแบน!เสร็จรึยัง" ตาเรียวตะโกน มาตรงเวลาจัง

 แฮะ ! "เสร็จแล้วๆ !" ชั้นตะโกนก่อนที่จะหยิบกุญแจ แล้ววิ่งลงไปข้างล่างทันที "มาแล้วๆ" ชั้นพูดเมื่อออกไปถึง

 ข้างนอก ชะ....ชั้น ไม่อยากจะยอมรับหรอกนะ แต่ว่าหมอนั่น ล..หล่อมากๆ O////O ตะ...แต่ชั้นไม่ชอบหมอนั่น

 ขึ้น หรอกนะ ! อย่าโกหกตัวเองเลยลูก: นักเขียน โอ๊ยยย! ยัยนักเขียนบ้าไปไกลๆเลยไป๊!! >/////<

 ชิ้วววววววววว! ป้าบ!เตะนักเขียนไปเรียบร้อยแล้ว ชั้นเป็นคนเขียนเธอขึ้นมาน้าาาาาาาา:นักเขียน(ชีวิตนักเขียน

 ช่างน่าสงสาร)  "เอ้า! ชั้นรู้นะว่าหล่อ แต่เมื่อไหร่จะขึ้นรถซักทีล่ะ" ตาเรียวพูด "หลงตัวเองชะมัดเลย! ตาบ้า"

 ชั้นพูดก่อนที่จะกระโดขึ้นรถ "นี่ยัยแบน! ใครเค้าให้นั่งหันหลังให้คนขับหา!" ตาบ้านั่นเหน็บแนมชั้น! หนอยย!

 ดูถูกกันเกินไปแล้วนะ ! "นายเป็นอะไรกับหน้าอกชั้นนักหนาฮะ ! จะบอกอะไรให้นะถึงแม้ว่าข้างหลังกับข้างหน้า

มันจะเท่ากันก็เหอะ ! แต่ชั้นสยบผู้ชายมาแทบเท้านักต่อนักแล้วนะยะ! " ชั้นโม้ "อ๋อหรออ! มีแต่กระเทยอ่ะดิ " 

หมอนั่นพูดต่อ "ตาบ้า !ดูถูกชั้นนักนะ" ชั้นโมโห "ไปกันได้เล้ยยยย" หมอนั่นตะโกนก่อนที่จะเริ่มขับมอเตอร์ไซค์

"เอ้า! ใส่หมวกกันน็อกซะ" หมอนั่นพูดก่อนที่จะโยนให้ชั้น หมวกกันน็อกหมอนั่นแอ๊บใช่ย่อย เป็นรูปดาวด้วย

 "อิอิ ! หมวกกันน็อกนายน่ารักชะมัด " ฟูจิโกะพูดก่อนที่จะหัวเราะเบาๆ โดยไม่รู้เลยว่า เรียวก็แอบยิ้มอยู่เหมือน

 กัน "นี่นายจะขับไปถึงไหนเนี่ย" ชั้นถาม เพราะว่าบรรยากาศเริ่มเปลี่ยนไปเรื่อยๆ จากถนนที่เต็มไปด้วยรถ กลับ

 กลายเป็นน้ำที่ขังอยู่ในบางที่ แล้วก็มีดอกไม้อยู่เต็มไปหมด มันไม่รกหรอกนะ แต่สวย และก็ ร่มรื่นมากๆเลยล่ะ 

แต่ชั้นก็สงสัยอยู่ดี อย่าบอกนะว่าหมอนี่จะพาชั้นไป...อ๊ายยยย!!อย่านะย้าาาา >///< นี่เธอคิดไปถึงไหนเนี่ย:นัก

เขียน"เดี๋ยวก็รู้เองล่ะหน่า !" หมอนั่นตอบ "แล้วถนนแถวนี้ทำไมมีแต่ดอกไม้เต็มไปหมดเลยล่ะ" ชั้นถามต่อ "แถว

นี้เคยเป็นสวนของปู่ชั้นน่ะ แล้วก็มีคนไปทำเป็นถนน ต่อมาไม่ค่อยมีใครผ่านเส้นทางนี้ ก็เลยมีแต่ดอกไม้ขึ้นในบาง

ทีน่ะ" (เวอร์หน่อยอย่าว่าคนแต่งนะ) "แต่ตอนนี้เค้ากำลังจะเอาที่ดินของปู่ชั้นไปสร้างเป็นห้างฯแล้วล่ะ" หมอนั่น

พูดด้วยน้ำเสียงเศร้าๆ "และที่ชั้นพาเธอมาก็เพราะไม่รู้ว่าคนพวกนั่นจะเอาที่ดินนี้สร้างเป็นห้างเมื่อไหร่ ชั้นก็เลยพา

เธอมาดูก่อนน่ะ" หมอนั่นยิ้มเจื่อนๆ "แล้วทำไมคนพวกนั้นถึงเอาที่ดินของปู่ไปล่ะ" ชั้นถามขึ้น "ตอนนั้นปู่ของชั้น

กำลังล้มละลายก็เลยขายที่ดินนี้ให้คนพวกนั่นน่ะ อ๊ะ....ชั้นมาผิดทางรึป่าวเนี่ย จอดแป็ปนะ"จู่ๆหมอนั่นก็จอดรถ

ทันทีก่อนจะหยิบแผนที่ขึ้นมาดูแล้วก็เอาหลังมาพิงชั้น >/////<  

"สวยจังเลยนะ ! น่าจะอยู่กับเรานานๆ" ฟูจิโกะพูดก่อนที่จะคลี่ยิ้มบางๆ และไม่ทันสังเกตุเลยว่า เรียวนั้นกำลังแอบ

เหลือบมองเธอ แล้วก็ยิ้มออกมาเช่นกัน แต่ไม่ใช่รอยยิ้มที่เจ้าเล่ห์เหมือนปกติ แต่เป็นรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความ

อ่อนโยน.... "นี่! ตกลงเราหลงรึป่าวอ่ะ"ชั้นถาม "อะ....เอ่อ ! ไม่หลงหรอก จะถึงแล้วล่ะ" เรียวตอบ ก่อนที่จะคิด

ในใจว่า 'เราเผลอใจเต้นตึกตักไปกับรอยยิ้มนั่นได้ยังไงนะ'  "งั้นก็ไปกันเถอะ ! เดี๋ยวแดดจะร้อนก่อนนะ" ชั้นพูด

 "อะ..อื้อ" หมอนั่นตอบก่อนทีจะขับรถไปเรื่อยๆ และไม่นาน ก็ถึงสถานที่ที่สวยมากๆ สวยมากๆจริง เป็นสวนที่

เต็มไปด้วยดอกไม้นานาชนิด แถมยังกว้างสุดลูกหูลูกตาเลยด้วย  "ว้าววว!" ชั้นอุทาน "สวยใช่มั้ยล่ะ! เพราะงั้น

ชั้นถึงเสียดายนิดหน่อยไงล่ะ ที่ต้องจากสวนที่รักของปู่ไปนะ" หมอนั่นพูดขึ้นมา "น่าเสียดายจังน้า! สวนสวยๆ

แบบนี้น่ะ" ชั้นพูดด้วยความเสียดาย "งั้นหรอ...มานั่งตรงนี้สิ " หมอนั่นว่าพลางนั่งลงบนพื้นหญ้าสีเขียว "อื้อ !"ชั้น

ตอบพลางนั่งลงข้างๆหมอนั่น ...แล้วฟูจิโกะกับเรียวก็นั่งมองทุ่งหญ้าสีเขียวที่เต็มไปด้วยดอกไม้สีสันสดใสอย่างมี

ความสุข  ทั้งคู่ต่างคิดในใจว่า 'วันนี้...มีความสุขจังนะ'

.......................................................................................................................................

คุยกับนักเขียน : เฮ้อออ+ เหนื่อยจังเลยค่ะ หวังว่าทุกๆท่านคงจะชอบกันนะคะ ช่วยวิจารณ์กันเยอะๆนะคะ

เพราะว่าพิมพ์อยากให้นิยายออกมาดีที่สุดค่ะ ไม่ใช่ทุกคนมาเม้นว่า 'แค่นี้ก็ดีสำหรับเด็กอายุ 12 แล้วล่ะ'

หรือ 'แค่นี้ก็ดีแล้ว' แต่อยากให้ทุกคนช่วยบอกข้อบกพร่องในนิยาย ส่วนใครที่เข้ามาอ่านแล้วไม่ได้สมัครสมาชิก

อย่างน้อยก็ช่วยโหวตเป็นกำลังใจหน่อยนะคะ ช่วยเห็นใจด้วยค่ะ เหนื่อยมากๆ และก็ขอโทษด้วยนะคะที่นิยาย

ตอนที่ 1 มันจะแยกกับตอนที่2-3 พอดีเพิ่งมารู้ว่าต้องติ๊กว่าบทความนี้มีมากกว่าหนึ่งตอนด้วย มันเลยแยกกัน ขอ

โทษด้วยค่ะแค่นี้นะคะ บายยย!!อย่าลืมติดตามตอนต่อไปนะคะ เม้นกันเยอะๆด้วยนะคะ ^0^ ไปละค่ะ บาย

ยยยยยยยยยย ^-^/