ป่วนใจแอบรักนายตัวเเสบ2
อ้อม
6) ใจเต้นเเรง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่6
เเละเมื่อจบคาบเรียนนักเรียนก็เริ่มทะยอยออกเนื่องจากถึงเวลาพักกลางวัน
"นานามิ ไปกินข้าวกันไหมจร้ะ"สาวๆที่ตั้งตนเป็นเเฟนคลับฉัน(เพิ่งเข้านะเนี่ย)
"เออชั้นต้อนไปกินกับพี่นะจ้ะ"เเง้ๆ อุส่าจะมีเพื่อนสักหน่อยชิชะพี่บ้า
"งั้นหลองั้นเดี๊ยวตอนพักให้พวกเราเลี๊ยงขนมนะ"พวกเธอพูพร้อมสายตาเศร้าสร้อย(บ้าเเล้ว)
"ได้จร้ะ"เมื่อตอนเสร็จพวกเธอก็ออกจากห้องไปเก็บของฉันจึงเตรียมตัวไปหาพี่
ในระหว่างทางที่ฉันเดินอยู่ๆก็ได้ยินเสียงเอะอะเหมือนคนต่อส้กัน
"ตุ้บ ตับ หยุดนะเว้ย ไอเ_ร ไอ_วาย เฮ้ย"เสียงมากมายทำให้ฉันอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
เมื่อเดินไปตรงที่เกิดเหตุก็เห็นนักเรียนตีกันเเต่เพราะอะไรไม่รู้ทำให้ฉันสังเกตุเห็นผู้ชายคนหนึ่ง ฉันรู้สึกคุ้นเคยกับเขาอย่างบอกไม่ถูกอยู่หัวใจชั้นเสบชิดขึ้นมาใจเต้นเเรงมาก ไม่ใช่เเค่นั่นเเต่ฉันเห็นเรนจิด้วย
"หยุดนะ"เสียงฉันทำให้คนตรงนั่นหันมามอง
"นามิ"เรนจิพูด
"ใครว่ะ"ชายคนที่ฉันเห็นพูด
"มาตีกันในโรงเรียนซึ่งเป็นสถาศึกษา ก็ไม่ต่างอะไรกับพวกที่เป็นกุ๋ยอยู่ข้างถนนหลอก"ฉันพูดออกไปอย่างไม่เกรงกลัวเนื่องจากสมัยก่อนตอนพี่มีเรื่อง พี่มันจะกับมาด้วยตัวที่เต็มไปด้วยเเผล
"เ_อกอะไรว่ะ"นายคนนี้ไม่มีศักศรีเอาสะเลยเเม้เเต่ผู้หญิง นายนั่นเริ่มปล่อยพลังสายเเสงหลอ"ฉันละเกลียดพวกชอบเสือก"เเล้วเขาก็ปล่อยพลังมาทางฉัน
"เฮอะ"ฉันสถบด้วยความรำคาญจริงๆเเล้วฉันไม่ได้เรียบร้อยอะไรหลอกเเต่ฉันเบื่อพูดมากเลยเเอบนิดๆอย่าไปบอกใครล่ะ
ฉันจึงใช้การหายตัวไปปรากฏข้างหลังนายคนนั่นเเล้วใช่สายเหล็ก(วิชาทำให้เหล็กปรากฏ)นำเหล็กเเหลมออกมาเเล้วจอคอเขา
"ฉันล่ะเบื่อจริงพวกพูดคำเดียวไม่รู้เรื่อง"ฉันกระซิบเข้าเเล้วเอาเหล็กออก
"ฉันไปก่อนนะเรนจิ"เเล้วฉันก็เดินออกมา
"อ่าวมาเเล้วหลอ ทำไมช้าจัง"เมื่อฉันเดินมาถึงนะที่ๆนัดไว้กับพี่เเละไคกะ
"จร้ะพอดีเกิดเรื่องนิดหน่อย"ฉันพูดออกไปทั้งๆที่ไม่ค่อยนิดดูจากท้าทางเขาน่าจะใหญ่ในโรงเรียนมากไม่มีเเม้เเต่ครูห้าม
"ใครๆๆ ใครทำอะไรน้องพี่"พี่ใหญ่พี่รองพี่เล็กพูดพร้อมกัน
"ป่าวค่ะพอดีคนตีกันหนูเลยช่วยห้ามนะค่ะ"เเต่ดันห้ามเเรงไปหน่อย(ไม่หน่อยละมั้งเกือบฆ่าเขาอะ)
"อืมใครมีเรื่องมาบอกพี่เดี๊ยวพี่จัดการ"พี่ใหญ่พูดพี่เล็กกับพี่รองจึงพยักหน้า
"เออพี่ค่ะหนูอยากเป็นประธานนะค่ะ"ฉันเริ่มออดอ้อน ที่อยากเป็นเพราะคิดอะไรหนุกๆออก
"ได้เลยเดี๊ยวพี่จะช่วยหาเสียงเอง"พี่ทั้ง3พูดพร้อมกันนี้ถ้าพวกเขาไม่ใช่เเฝดชั้นจะนึกว่าเขาเตรียมมาเเล้วนะเนี่ย
"เป็นไรหลอไคกะเห็นเงียบๆ"ฉันเเอบสังเกตุเห็นไคกะบางครั้งก็ถอนหายใจยาวๆ
"ป่าวมีอะไรให้คิดนะ"เเล้วก็ลุก"เดี๊ยวมานะ"พอเขาเดินออกไปฉันจึงคุยเล่นกันพี่อย่างสนุกสนานเเต่ก็มีเสียงหนึ่งขัดจังหวะ
"นึกว่าใครที่เเท้ก็น้องของพวกหมาน้อยทั้งสามนี่เอง"
จบตอน......
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
