รักสุดท้าย ที่ปลายฟ้า

รักสุดท้ายที่ปลายฟ้า

(Blue sky lover)

writing by Princess :)

         บอกก่อนนะคะว่าเราเองก็เพิ่งหัดเขียนเรื่องแบบนี้เหมือนกัน ไม่ถูกใจยังไงช่วยติชมด้วยนะคะ ไม่ว่ากัน จะได้นำไปปรับปรุง พัฒนาฝีมือ เพราะคงอีกนานกว่าจะเป็นมือโปรเหมือนคนอื่น TT

     "รักสุดท้าย ที่ปลายฟ้า" ชื่ออาจจะคุ้นๆ เพราะเราใช้ชื่อเพลงเพลงหนึ่งมาตั้ง เราชอบชื่อแต่ไม่ได้ฟังเพลงหรอก (ขอโทษที)       ตัวละครทั้งหมดถูกสมมติขึ้น ไม่ได้พาดพิง อ้างอิงถึงใคร ใดๆ ทั้งสิ้นนะ :)

*ปล.บางเนื้อหาอาจมีคำหยาบคาย เพื่ออรรถรสของเรื่องนะคะ

วิบัติคงจะมีแค่ส่วนน้อย เพื่ออรรสรถเช่นกัน *(อ้างป่ะเนี่ย ?)(เปล่าเลย)

+แนะนำตัวละคร+

โน๊ต ณัฐพัฒน์ : พระเอกของเรื่อง

คาแรคเตอร์ ; ผู้ชายมาดกวนโอ๊ย อารมณ์ขันจนเกือบจะเข้าขั้นบ้า ยิ้มง่าย

คัมปาย ภัทรศยา : นางเอก

คาแรคเตอร์ : ผู้หญิงแนวอาร์ต อารมณ์ศิลปิน ห้าวหาญ ลิงทะโมน

บิ๊ก บุรินทร์ ; ควรจะเรียกว่าตัวโกง 55

คาแรคเตอร์ ; ผู้ชายนิสัยห่วยแตก เจ้าชู้ ชำนาญเรื่องหลีหญิง

วันใหม่ วริษฐา : เพื่อนนางเอก

คาแรคเตอร์ ; เพื่อนช่างยุของคัมปาย ขี้เล่น ช่างเม้าท์

________________________________________________

CHAPTER 1

แรกเริ่ม

  + มหาวิทยาลัย

  "ไก่ย่างถูกเผา ไก่ย่างถูกเผา ฮิ้ววว~ มันจะไม้เสียบ เอ้อ มันจะโดนไม้เสียบ เสียบตูดซ้าย เสียบตูดขวา ร้อนจริงๆ ร้อนจริงๆ ร้อน

จริงๆ  "

 ท่ามกลางเสียงเจี๊ยวจ๊าวของกิจกรรมการรับน้องของมหา' ลัย นิสิตใหม่ต่างร่วมเต้น ร่วมร้องไปกับรุ่นพี่อย่างสนุกสนาน เว้นก็แต่ฉัน

เพียงคนเดียวที่เต้นเงอะงะ ชะเง้อมองหา "วันใหม่" เพื่อนสาวสุดซี้ของฉัน

 .." ไอ้ใหม่น๊า บอกจะมา 7 โมงๆ นี่มันไปไหนของมัน".. ฉันบ่นพึมพำพร้อมทั้งเต้นไอ้ท่าไก่ย่างไปด้วย (เมื่อไหร่จะใช้เพลงอื่นซะ

ทีนะ เบื่อจะตีปีก พั่บๆ แบบนี้จริงๆ - - ")

"น้องคะ..น้อง น้องขาาาาาาา"

เสียงเจ๊ที่ไหนแหลมสูงปรี๊ดขนาดนี้วะ ? ฉันคิดในใจแต่ก็ไม่ได้พูดหรือแสดงอาการอะไรออกมา

"น้องคนนั้นหน่ะ โบว์เหลืองอ่ะ เรียกไม่ได้ยินหรอ ? " เสียงเจ๊คนเดิมยังคงเรียกใครสักคนต่อไป

"เฮ่ย น้อง..น้องได้ยินม๊ายยยยยยยยยยย~"

"โอ๊ย " ฉันร้องเสียงหลง เพราะเจ๊ฟูคนเดิมเอาโทรโข่งมาตะโกนใส่หูฉัน TT

"แหม่ กว่าจะได้ยินนะแม่คุณ เรียกตั้งนาน มองหาอะไรคะ ?" เจ๊แปดหลอดถามฉัน ทั้งๆ ที่ฉันปิดหูอยู่

"อ๋อ เปล่าค่ะพี่ ก็มองไปเรื่อยๆอ่ะค่ะ" (ขืนตอบว่ามองหาเพื่อน ไอ้ใหม่มามีหวังโดนแกล้งชัวร์)

"งั้นหรอจ๊ะ มองหาหนุ่มหรอ มองในคณะเราก็เยอะแยะเป็นฝูงลิงแล้ว อย่าไปมองเล๊ย พวกหนุ่มวิศวะอ่ะ" เจ๊แปดหลอดพูดกรอกโทร

โข่งโบราณอันเดิม สิ้นเสียงนิสิตใหม่ก็หัวเราะกันทุกองค์ไป

 เห้อ~ ฉันหล่ะเซ็ง ! ฉันไม่ได้มองเลยนะหนุ่มวิศวะอะไรของเจ๊เนี่ย ฉันมองหาเพื่อนต่างหากเล่า วู้ !

"ออกมานี่เลยน้องโบว์เหลือง อยากสนใจหนุ่มอื่นดีนัก มา มา มา" เจ๊แปดหลอดตรงเข้ามาลากฉันไปกลางวง - - ซวยแล้วว

"เอ้า..โซโล่เลย " เจ๊แปดหลอดสั่งให้นิสิตใหม่ร้องเพลง แล้วให้ฉันเต้นประกอบรีวิวเรอะ ให้ตายเหอะ !

..โอ้ทะเลแสนงาม แสนง๊าม แสนงาม ฟ้าสีครามสดใส สดใส๊ สดใส มองเห็นเรือใบ เรือใบ๊เรือใบ แล่นอยู่ในทะเล ..

"เต้นแรงๆ หน่อยดิน้อง คนหรือผีตายซาก เซ็กซี่ๆ หน่อย " เสียงนิรนามตะโกนออกมา

อะไรนักหนาอ่ะ แรงๆ ใช่ไหม ? ได้ ! ฉันเต้นสุดฤทธิ์สุดเดชหมดกำลังที่มี ฮ่ะๆ อยากเรื่องมากดีนัก ฉันน่ะเท้าไฟนะยะ -..-

"เอาล่ะๆ พอๆ กลับที่ได้ค่ะ" เจ๊แปดหลอดคงอึ้งกับฉันมาก เลยไล่ฉันกลับหม่องเดิม ^o^

เฮ้อ~ ทำไมฉันต้องมาอยู่ที่นี่ด้วยเนี่ย ท่ายกลางสายตานักศึกษาใหม่ที่ไม่คุ้นหน้า จะว่าไปก็คุ้นบางคนแฮ๊ะ !

"ปาย" เสียงวันใหม่ !

"วันใหม่" ฉันเรียนยัยเพื่อนสาวตัวแสบ !

ไอ้วันใหม่เดินมาแป้น ลอยหน้าลอยตาเข้ามาที่แถวเด็กปี 1 อย่างหน้าตาเฉย !

"เท้าไฟนะแก ฉันเห้นแกเต้นเย้วๆ เมื่อกี๊นี้" ไอ้ใหม่เริ่มออกโรงแซว

"เท้าไฟบ้าบออะไรล่ะ ฉันมองหาแก เลยโดนเรียกหรอก -0- " ฉันบ่นอุบอิบ

"เหรอ..แกมองใครอ่ะ ? คณะนู้นอ่ะ ? (มันบุ้ยปากไปทางคณะวิศวะฯ)"

"บ้าหรอ ฉันบอกว่าฉันคอยแกไงล่ะ เอ้อ"

"เออๆๆๆๆ ฉันก็พูดไปงั้นแหล่ะ อย่างแกไม่ชอบหรอก เด็กวิดวะอ่ะ แกชอบคนติสก์แตก ฮ่าๆๆ"

"เหลือเกินนะ" ฉันเซ็งกับพฤติกรรมเพื่อนสาวสุดจะบรรยาย แต่สุดท้ายมันก็เป็นเพื่อนไม่ใช่หรอ ?