Turning Point.

         กำไลเดินเข้าไปในเขตห้องน้ำหญิงที่มีแถวเรียงเว้นช่วงว่าอาบน้ำ  และห้องทำหนักเบาแยกส่วนกันเป็นแถวข้างละฝั่ง  และยาวกว่าสิบห้อง  จากแสงไฟที่ส่งแสงสว่างตลอดแนว     ..ไม่มีอะไรที่ผิดปกติตามความคิดเธอเลย  ทั้งส่งเสียงบอกทั้งเปิดดูทุกห้อง  ไม่มีอะไร..

   ......แต่เพื่อนเธอล่ะ  อยู่ไหน??...  กำไลรีบก้าวฉับออกมาพร้อมบอกกับฑีว่า  "  ฑีๆ  ต้องพาเราไปที่เต้นท์แล้วล่ะ"  ฑีเองก็ไม่ได้แปลกใจแต่ก็ก้าวนำหน้ากำไลอย่างเร็ว  จากห้องน้ำรวมไปถึงจุดกางเต้นท์เกือบห้าร้อยเมตร   ไม่ไกลแต่ก็ไม่ใกล้  เพราะพวกเขาต้องกางเต้นท์ห่างจากจุดก่อไฟไม่ต่ำกว่าสองร้อยเมตร  ตามกฏของวนอุทยานฯแห่งนี้....

           ทั้งสองก้าวเดินแบบเร็วๆและเริ่มร้องบอกเพื่อนๆที่ยังรวมกลุ่มอยู่   "วู้ๆ.. เฮ้ยๆ..  มาทางนี้เร็วๆ" ฑีป้องปากตะโกนสุดเสียง....เพื่อเรียกทุกคนมารวมกันพลางส่องแสงจากไฟฉายขนาดแค่สี่ก้อนสับสันแสงไปมาเพื่อเป็นสัญญาณของความผิดปกติ  ตามหลักสากลนิยม

        ทั้งที่ได้ยินเสียงเพื่อน  แต่นัทกลับชวนฉุดศจีจูงมือกันไปอีกทางในขณะที่ต้นควานหาไฟฉาย   พลางกู่เสียงรับ....เพื่อน

    แห้งกับ ต้น ต่างรีบฉายไฟฉายและสาวเท้าไปตามเสียงที่คาดว่าฑีกับกำไลอยู่...............

              "นัท..ทำไมไม่ไปทางโน้นล่ะคะ  ..?.."  ศจีถามนัทอย่างยวนยั่วเบาๆ ..ที่ข้างๆหู.. .พลางเบียดร่างที่ดูเหมือนว่าเธอเองก็พร้อมที่จะตามมาเสมอ.. พลางโน้มต้นคอเขาให้หลุบต่ำ ในที่ๆเธอคิดว่าเหมาะ...  ลมหายใจเธอผ่านเลาะซอกคออุ่นๆ....  นัทอดใจไม่ไหว....บรรจง...โน้ม..จูบเธอ.    .ศจี..แทงเข็มเล็กๆเข้าท้ายทอยของนัทพลางจูบหนักๆที่ปากของนัทอย่างที่นัทอยากเจอมานาน......    แล้วปล่อยให้นัทอ่อนไปเหมือนปลาไหลอย่างไร้พิษสง......

                     "มึงได้มากี่คน?"

                     "ที่ได้จริงๆแค่5คน"

                     "แล้วอีกคนล่ะ?"

                     "ฆ่ามัน!"

        ..............................................................................................

    เสียงดังเหมือนคนคุยกันในถ้ำ   แจ่มใสคิดว่าเป็นเสียงคนคุยกันแน่นอน   แต่มันจะฆ่าใครล่ะ?  ตัวเธอเองหรือใครอีก???........เธอพยายามพลิกตัวและใช้ความรู้ทั้งหมดที่เธอพอเรียนรู้ได้ในขณะนี้  เพื่อช่วยตัวเอง  แต่ไม่มีหวังอันใด....ที่สำคัญในแสงรางเลือนนั้น เธอเห็นร่างอีกร่าง  ที่นอนไม่รู้สติเหมือนตายแล้ว .....

             .... ฑี กำไล ต้น และแห้ง   ต่างหัวหมุนคว้างท่ามกลางความมืด  เหมือนพวกเขาได้กลิ่นแปลกๆที่ไม่คุ้น   หากว่ากัญชาก็ไม่ใช่

มันเป็นกลิ่นบางอย่าง  ที่พวกเขานึกไม่ออกแต่แสนคุ้นเคยเหลือเกิน....แล้วหมดสติไป...

...........".....ว้ายยย..ๆ....ไอ้ทุเรศ..!!.."....แจ่มใสพ่นคำหยาบดังๆครั้งแรกในชีวิต!...

       ...นัทอาเจียนหมดใส้หมดพุง  พลางปล่อยก๊าด(แก๊ส)เสียในใส้รุนแรงจนแจ่มใสร้องโวยวายลั่น  ทั้งๆที่มือโดนมัดอยู่  แถมเธอเองก็ขมุกขมอมเต็มทีในห้องแคบๆไร้รูระบายอากาศ  ที่เธอก็ไม่รู้ว่าตัวเองมาอยู่ได้อย่างไร?..  ..แถมไอ้เพื่อนบ้านี่ก้อมานอนหอบแฮ่กๆ ...ทั้งอ้วก! ...และปล่อยแก๊สไข่เน่ามาเป็นระยะๆ  ไม่ขาดอีก...

                          *-------โปรดติดตามต่อต่อไป..