สายลมพัดผ่าน (เขียนโดย ดินสอเทียน)

อากาศเย็นลงแล้วเวลาใกล้ค่ำ ทัสนายังคงเล่นกับเพื่อนๆอย่างสนุกสนานเพลิดเพลิน เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะอย่างมีความสุข ทัสนามองไปที่ท้องฟ้าและบอกเพื่อนๆว่า เราต้องกลับบ้านแล้วละเดี๋ยวตากับยายจะเป็นห่วงจะมืดแล้ว พรุ่งนี้ค่อยเจอกันใหม่นะเพื่อนๆ บายจ๊ะ เด็กสาววัย 10 ปี ล่ำลาเพื่อนและหันหลังเดินจากไป ทัสนาเดิินมาถึงบ้านยายเดินออกมาพอดี ยายถามทัสนาว่า ไปไหนมายายทัสนา หนูไปเล่นกับเพื่อนมาคะวันนี้สนุกมากเลยคะ เออไปอาบน้ำอาบท่าเถอะเนื้อตัวมอมแมมไปหมดแล้วยายจะเตรียมข้าวปลาอาหารไว้รอ อาบน้ำเสร็จแล้วมากินข้าว จ๊ะยาย ทัสนาเดินเข้าไปกอดยายและเดินจากไป เมื่อก่อนตอนที่ทัสนายังเด็กอายุได้เพียง 3 เดือน พ่อกับแม่ของทัสนาเข้าป่าไปหาอาหารล่าไก่ป่าแต่ก็เจอเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดพ่อกับแม่ของทัสนาโดนเสื้อทำร้ายจนเสียชีวิตตอนที่ทัสนาอายุได้ 3 เดือน เธอจึงถูกตากับยายเลี้ยงดูมาตั้งแต่เด็กๆเธอยังไม่เคยรู้เลยว่าพ่อแม่เธอหน้าตาเป็นอย่างไร

ทัสนาได้แต่คอยถามยายว่าพ่อแม่เธออยู่ไหนยายก็ไม่มีหนทางใดที่จะตอบเธอได้ ได้แต่โกหกว่าพ่อแม่ไปทำงานในเมืองไม่เคยส่งข่าวมาเลยนานแล้ว ทัสนาก็บอกกับยายมาตลอดว่าถ้าโตขึ้นจะออกไปตามหาพ่อแม่ในเมืองให้เจอ ยายได้ฟังก็น้ำตาไหลหมดอาลัยกับคำพูดของทัสนาเหลือเกิน 

วันเวลาผ่านไป  6 ปีผ่านไป(ไวเหมือนโกหก)

ทัสนาเดินไปที่ลำธารไปตักน้ำและได้เจอกันกับคนในหมู่บ้านเดียวกันซึ่งแอบชอบทัสนามาโดยตลอด อ้าวพี่มอน มาทำไรที่นี่จ๊ะทัสนาเอ่ยถาม อ๋อพี่มาตักน้ำเหมือนกันจ๊ะให้พี่ช่วยทัสนาตักน้ำไหม ไม่เป็นไรคะพี่มอน เดี๋ยวจะลำบากเปล่าๆเดี๋ยวทัสนาทำเอง จ๊ะ มอนมองตาทัสนาด้วยความสุดซึ่งแต่ทัสนาก็ได้แต่หลบสายตาเขินเอียงอาย มอนจับมือทัสนาทัสนานาก็สบัดมืออกและบอกว่าพี่มอนจะทำอะไรเดี๋ยวใครมาเห็นเข้ามันไม่งามนะ พี่ขอโทษ พี่รักทัสนาเหลือเกินพี่อยากให้ทัสนามาอยู่กับพี่ พี่จะหาเลี้ยงดูทัสนาเอง พี่จะให้พ่อแม่พี่ไปคุยกับตายายของทัสนาดีไหม ทัสนาถอยออกห่างและบอกว่า อย่าเลยทัสนาอายุยังน้อยไปไม่ควรที่จะคิดถึงเรื่องแบบนี้มันเร็วเกินไปตากับยายคงรับไม่ได้ ทัสนาพูดจบก็รีบหาบน้ำและเดินหนีไป มอนได้แต่่ตะโกนตามหลัง งั้นพี่จะคอยทัสนาไม่ว่าจะต้องคอยตลอดชีวิตก็ตาม

ทัสนาเดินมาถึงบ้านด้วยความเน็ดเหนื่อยและเทน้ำใส่ตุ่มเต็มหมดแล้ว และคอยตากับยายกลับมาตากับยายออกไปหาปลาคงจะกลับเย็นๆ ทัสนาก็ไปหุงข้าวไว้รอตากับยาย ทันใดนั้นเพื่อนซี้ของทัสนาก็มาหา ออนเป็นเพื่อนกับทัสนามาตั้งแต่เด็กๆ ออนเดินขึ้นมาหาทัสนาบนชานบ้านและนั่งคุยกันระหว่างที่รอตากับยายกลับมา ระหว่างที่คุยกันนั้นทัสนาเห็นคนกลุ่มหนึ่งมีผู้ชาย3คนผู้หญิง3คนเดินตรงมาที่บ้านของทัสนาและถามว่าที่นี่คือหมู่บ้านริมธารใช่ไหมครับ เมื่อแรกพบกับชายคนหนึ่งซึ่งเหมือนเทพบุตรรูปงามแปลงกายลงมาทัสนาอึ่งและสบตากับชายหนุ่มคนนั้นอย่างสุดซึ่ง ออนเรียกทันาเป็นครั้งที่3ทัสนาจึงรู้สึกตัว ใช่คะที่นี่คือหมู่บ้านริมธารไม่ทราบว่ามาทำอะไรที่นี่คะ ทัสนาถาม (ติดตามตอนต่อไปนะคะ)