คุณครูที่รัก love alway for you
phonganddan
1) วันแรกที่เจอกัน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเช้าวันใหม่ของการเปิดภาคเรียนวันแรก เพชรใส เดินออกมาจากบ้านท่าทางอารมณ์ดีแต่เช้าวันนี้เธอตื่นนอนแต่เช้าโดยพ่อของเธอยังไม่ตื่น เธอรีบอาบน้ำและแต่งตัว แล้วเธอจึงเดินมาขึ้นรถเมล์ที่จอดข้างทางแล้วนั่งตากอากาศทางด้านหลังรถอย่างสบายอารมณ์
"เฮ้อ! ยัยนิจกะยัยมลจะมาโรงเรียนมั๊ยเนี่ย!" เพชรใสพึมพำกับตัวเองพลางกุมมือ
"ช่างเถอะสองคนนั่นคงจะมารอแล้วล่ะ อุตสาห์ตื่นแต่ ตีห้าครึ่งคอยดูสินัดแล้วไม่มาเดี๋ยวสวย"
เพชรใสบ่นกับตัวเองเรื่องนิจและมลดาเพื่อนของเธอตลอดทาง จนกระทั่งมาถึงหน้าโรงเรียนเพชรใสอยากรีบลงจากรถอย่างรีบร้อนเธอรีบวิ่งไปหาเพื่อนเธอแต่ไม่ทันเห็นใครคนนึงที่กำลังรีบวิ่งมาอีกทางของรถเช่นเดียวกัน
"ว้าย" เหมือนเพชรใสจะชนใครเข้าแล้วล่ะสิ
"ขอโทษค่ะ ดิชั้นไม่ทันระวัง" เธอพูดยอมรับผิดเมื่อเธอแหงนหน้าขึ้นไปมองชายโปร่งใสหน้าขาว รูปร่างสมส่วน ใส่ชุดสูทอย่างเรียบร้อย กำลังมองหน้าเธออย่างไม่พอใจดูแล้วดูขรึมๆ กระดาษเอกสารปลิวไปตามทางเข้าโรงเรียน
"ขะ..ขอโทษค่ะ เดี๋ยวเก็บให้นะคะ" ว่าแล้วเพชรใสกำลังพยายามเก็บกระดาษเอกสารให้ชายคนนั้นแต่เขากลับพูดขึ้นมาเสียก่อนอย่างไม่เป็นมิตร
"ไม่ต้อง" เสียงเขาห้วนๆ
"เออ ค่ะ ขอโทษอีกทีนะคะ " เพชรใสรีบก้าวออกจากรถในทันทีโดยไม่หันมามองชายคนนั้นอีกเลย
เพชรใสลืมเรื่องเมื่อเช้าสักพักเมื่อเห็นมลดาและนิจรุ่งเดินโบกมือเข้ามาหา
"ว่าไงยะ!ไม่เจอตั้งนานคิดถึงกันไหมล่ะ" ฝ่ายมลดาถามเพชรใสและนิจรุ่งซึ่งพยายามเดินเข้ามาหากัน
"คิดถึงดิ ไม่ลืมเพื่อนหรอน่ะ" นิจรุ่งยอขึ้น เพชรใสได้แต่อมยิ้ม
"มาซะเช้าเชียว ตื่นเต้นน่าดูเลยอ่ะดิ" มลดาถามนิจรุ่ง
"แหงล่ะเราสามคนมาแต่เช้าเลยน่ะ" นิจรุ่งพุดพลางหันไปหาเพชรใสซึ่งกำลังคิดอะไรบางอย่าง
"อืม ว่าแต่ห้องใหม่ของเราที่ไหนเหรอ แล้วใครจะเป็นครูประจำชั้นเราเนี่ย" เพชรใสนึกได้พลางบอกทั้งสองคน
"ใช่หรือเปล่าน่ะ ห้อง 2 ทับ 4อ่ะ " มลดาพูดพลางชี้ขึ้นไปบนห้องชั้น 3
"อือ คงใช่นะ เราขึ้นไปดูกันเถอะ" เพชรใสพูดจูงมือเพื่อนอีกสองคนให้ขึ้นไปด้วย
"เราไปดูรายชื่อครูประจำชั้นกันเถอะเร็ว!" มลดาพูด
ทั้งสามจึงขึ้นไปดูรายชื่อครูประจำชั้นอย่างรวดเร็ว
"นายวงศธร กวินวงศ์" นิจรุ่งพูดบ้าง พร้อมมีรูปถ่ายอยู่ข้างๆ
"ไหนๆ" เพชรใสวิ่งเข้ามาดูด้วยหลังจากที่ดูบอร์ดห้องแต่ละห้องตามตาราง
"เอ๊ะ ! นี่มันคุณคนเมื่อเช้าที่ชั้นเดินชนนี่!" เพชรใสจำได้ทันควัน
มลดาและนิจรุ่งมองตามอย่างงุนงง
"เธอรู้จักด้วยเหรอ"
"ไม่รู้ดิ แต่รู้ว่าคุณคนนี้มารยาทแย่มากฉันขอโทษแล้วยังเมินอีก จะช่วยเก็บของแล้วยังหน้าตาเหมือนไม่พอใจอะไชั้น"
"งั้นเราต้องลองดูสักตั้งแล้วล่ะ" มลดาสีหน้าแน่วแน่
(โปรดติดตามตัวอย่างตอนต่อไป)
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
