เจ้าหญิงแสงจันทร์ กับ เจ้าชายสุริยะคราส

เจ้าหญิงแสงจันทร์ กับ เจ้าชายสุริยะคราส

บทนำ

             มันคือวันที่ดวงอาทิตย์ถูกความมืดกลืนกินแสงสว่างไปที่ละนิดจนไม่เหลือแสงสว่างบนท้องฟ้าเหลืออยู่อีก..และมันยังเป็นวันที่เธอเสียน้ำตาร้องไห้อย่างเสียหทัย เศร้าดวงหทัย เนื่องด้วยพระมารดาทรงเสด็จไปรอเธออยู่ ณ บนสรวงสวรรค์ พระมารดาเมื่อยังมีพระชนชีพ...ท่านทรงมีความรัก หมดดวงหทัยมอบให้แก่พระบิดา แม้กำลังจะสิ้นพระวาโย สิ่งที่พระมารดาละเมอหา คือนามชายอันเป็นยอดรัก แต่พระบิดาเจ้าของนามที่พระมารดาเธอฝันเผอละเมอหา  ไม่อยู่เคียงข้างเมื่อพระมารดา กำลังจะสิ้นพระวาโย เธอน้ำพระเนตรไหลริ้น เสียหทัย เศร้าดวงหทัย ในความอาภัพของพระมารดา  พระบิดา มีความสนใจอยู่สองสิ่งในพระชนชีพ คือ การทำศึกสงคราม และ ผลิตทายาท โอรสเพื่อสืบทอด พระบัลลังก์ เมื่อยังหนุ่มพระบิดาทรงเป็นชายหนุ่มรูปงาม ท่านทรงหลงรักพระมารดา และให้คำสัตย์สาบานจะรักพระมารดา ชั่วฟ้าดินสลาย แต่สุดท้ายพระบิดา ก็ทำตามคำสัตย์สาบานไม่ได้ ท่านต้องการทายาทที่เป็นพระโอรส จึงทรงเข้าอภิเษก ชายาเพิ่มอีกนาง...ทำให้พระมารดา เสียดวงหทัย  และไม่นานพระบิดา ก็ทรงได้ทายาทเป็นพระโอรสสมดวงหทัย แต่สิ่งที่พระบิดาของเธอต้องแลก คือการเดิน จากมาของ พระมารดา ... พระมารดา ไม่สามารถอยู่ร่วมใช้ ชีวิตกับพระบิดา ได้อีกต่อไป จึงทรงเสด็จมาอาศัยอยู่ ณ สุดเขตแดนของพื้นฟ้า มันคือทะเลที่มีหาดทราย ที่สวยงาม พระมารดาใช้ สถานที่แห่งนี้ ของพระวาโยสุดท้าย  โดยปราศจากชายอันเป็นที่รัก อยู่เคียงข้างเมื่อสิ้นพระวาโย วันที่พระมารดาเธอสิ้นดวงหทัย ...ดวงอาทิตย์มืดมิด เวลากลวงวันเปลี่ยนเป็นกลางคืน มันคือ  สุริยะคราส  ความห่วงใยสุดท้ายของพระมารดา ท่านให้เธอกล่าวคำสัตย์สาบาน และเธอสัญญาจะทำตาม ...เมื่อพระมารดาใกล้จะสิ้นพระวาโย

“แสงจันทร์ ลูกแม่อย่าได้มอบชีวิตของเจ้าให้แก่หนุ่มรูปงาม เจ้าจงมอบชีวิตให้แก่ชายหนุ่มที่รักเจ้าด้วยหัวใจของเจ้า อย่าได้มอบชีวิตให้แก่ชายที่รักเจ้าด้วยความสวยงามของเจ้า จำไว้  แสงจันทร์ ลูกรักของแม่ เจ้ากล่าวคำสัตย์สาบานกับแม่ได้ มั้ย”

มันไม่ใช่เรื่องแปลกที่พระมารดาจะ พูดถึงชายหนุ่มรูปงาม และความรักที่ไม่สมหวัง ในความรักของสาวสวย เพราะมันคือชีวิตทั้งหมดของพระมารดาที่มอบให้แก่ชายอันเป็นที่รัก แต่สุดท้ายแม้จะสิ้นลมชายอันเป็นที่รัก ไม่สามารถมาอยู่เคียงข้างได้...

“ท่านแม่ข้าจะกล่าวคำสัตย์สาบาน ว่าข้าจะไม่มอบชีวิต  และความรัก ของข้าให้แก่ชายใด ที่รักข้าเพราะความงามของข้า ขอกล่าวคำสัตย์สาบานต่อท่านแม่และสุริยะคราส  เบี่ยงบน”

พระมารดาของเธอมีรอยยิ้มจากพระโอษฐ์ ของความสุขเมื่อได้ฟังคำสัตย์สาบานสุดท้าย และจากไปสู่สรวงสวรรค์ ที่ท่านได้จากมา และสำหรับเธอ...เธอมองไปยังมหาสมุทร...การออกเดินทางเพิ่งเริ่มเช่นกัน เธอจะออกเดินทางสู่มหาสมุทรที่เป็นพื้นน้ำสีน้ำเงิน เธอจะหันหลังเดินจากพระบิดา  จากดินแดนที่พระมารดาของเธอใช้ชีวิตทั้งชีวิตมอบให้แก่ชายที่ไม่ได้รัก  เธอไม่ได้ออกเดินทางเพื่อตามหาชายใด ที่จะมาอยู่เคียงข้าง แต่เธอจะออกเดินทางเพื่อชีวิตของเธอเอง ...เธอไม่ต้องการใช้ชีวิตแบบพระมารดา  เธอจะออกเดินทางสู่ดินแดนอื่น เป็นสิบ เป็นร้อย อย่างที่พระมารดาของเธอไม่ได้ทรงมีโอกาสได้ทำ  และเมื่อเธอต้องเดินทางไปอยู่เคียงข้างพระมารดา บนสรวงสวรรค์อีกครั้ง เธอจะได้มีเรื่องเล่ามากมายจากการผจญภัยให้พระมารดาได้รับฟัง  เธอรู้พระมารดา ยังทรงรอคอย และอยู่เคียงข้างเสมอ ลาก่อนดินแดนบ้านเกิด เธอคิด.....

จบบทนำ ติดตามบทที่ 1  เจ้าชายสุริยะคราส