Love Devil นายปีศาจแสนร้ายกับยัยซื้อบื้อ

3

"เอ้า! หนูเซจิ ลงได้แล้วถึงบ้านแล้วจ้า~" คุณลุงเอ่ยขึ้น

"ค่ะลุงซึซึ" ฟังไม่ผิดหรอกลุงแกชื่อ ซึซึ - -" เอาล่ะเข้าบ้านดีกว่า

"เซจิ หลานป้า~" เสียงคุณป้ามิมิ  ดังมาแต่ไกล "ยินดีต้อนรับจ้า^^~"

"คะ ^o^~" ฉันเป็นคนไม่ค่อยยิ้มนะแต่เพราะเหตุใดตอนนี้ถึงยิ้มก็ไม่รู้ เอาเถอะ! เปลี่ยนตัวเองใหม่ก็ไม่มีอะไรเสียหานี้หุๆ

บ้านหลังนี้สวยดีเป็นบ้านสไตล์เกาหลีน่ารักๆอบอุ่นดี ฉันไม่ได้อยู่บ้านที่มีบรรยากาศแบบนี้มานานเท่าไรแล้วน้า ?? อย่าคิดดีกว่ายิ่งคิดยิ่งเครียด(???)

"สุมิซึๆ! มาพี่เซจิไปดูห้องเร็วลูก" คนป้ามิมิ เรียกไอ้เด็กที่ชื่อว่า สุมิซึ มา

"ครับแม่ -_-++"

"สวัสดีจ๊ะ พี่ชื่อ มิโคชิ เซจิ จ๊ะ^^"  ฉันทักทายแบบน่ารักสุดๆ

"อือ โดชิเมะ สุมิซึ แล้วอย่าทำหน้าอย่างนั้นอีกล่ะ น่าเกลียดจะตายชัก -_-++" ฮึ่ม! ใจเย็นไว้เซจิ

"จะไปดูห้องไหมเนี่ย"

"ไปสิจ๊ะ ฮึ่ม!!" เลือดขึ้นหน้าแล้วนะ ฮึ่มๆๆ!

เดินมาที่ชั้นสองยิ่งสวยใหญ่ เห็นลุง ซึซึ แกบอกว่าบ้านทั้งหลังเนี่ย ป้ามิมิ เป็นคยออกแบบเองทำเองทุกอย่าง(ยกเว้นสร้างบ้าน)ป้าแกน่ารักจัง

"เลิกทำหน้าเอ๋อแล้วเข้าไปดูห้องตัวเองได้แล้ว-_-;;"

"จะกินฉันรึไงย่ะทำหน้าอย่างนั้นน่ะ หล่อตายแหละไอ้หมู ชิ!"

ปัง!!

"ยัยโง่เอ่ย!!!"

ฉันปิดประตูใส่หน้าสุมิซึ โมโหชะมัดเด็กบ้าอะไรก็ไม่รู้ เอ่? แต่พ่อบอกว่าลุงซึซึมีลูกสองคนนี้อีกคนนึงอายุเท่าฉัน ตั้งแต่เข้ามายังไม่เห็นหน้าเลยนะ  ช่างเถอะ! ไปลัลลากับห้องใหม่ดีกว่า ว้าววว สวยมากเลย ผ้าลูกไม้

"กรี๊ดดดดดดดดดดด!!"  ฉันกรี๊ดด้วยความดีใจ

"เฮ้ย!! ยัยโง่เป็นอะไรน่ะ" มิซึ(สุมิซึ) ตะโกนมา

"ป่าวย่ะ ^o^~!!"

"งั้นดี มากินข้าวได้แล้วยัยโง่!!"

________________________________

ฉันเดินลงมาจากห้องอย่างเบิกบาน~ ไม่ได้มความสุขอย่างนี้มานานเท่ารัยแล้วเนี่ย ^^

"เป็นไงเซจิชอบห้องไหม?? " คุณป้ามิมิ ถาม

"ที่สุดค่า"

"ดีจ๊ะ!!"

"^^+++" ฉันยิ้มหวาน~

"..." ทุกคนต่างเงียบสงสัยจัง เงียบอะไรกันนะ

"เงียบกันทำไมค่ะ" ฉันถามด้วยความสงสัย

"ยัยโง่ เธอยิ้มสวยจัง เมื่อกี้น่ะ" มิซึบอก

"ขอใจจ๊ะ ^^+++"

"เอาล่ะจะเลิกยิ้มแล้วมาทานข้าวดีกว่า น้องเล็ก(สุมิซึ) ไปเรียกพี่ใหญ่มาเร็ว~"

"รู้แล้วน่า"

"ไม่ต้องผมมาแล้ว-_-" เสียงผู้ชายคนนึงดังขึ้นให้เดาเลยนะ ต้องเป็นลูกของป้ามิมิแน่ๆ "ยัยนั้นเป็นใครน่ะแม่ ลูกเพื่อนพ่อหรอ" ว่าจบเขาก็นั้งข้างฉัน เกิดมาไม่เคยนั้งกินข้าวใกล้กับผู้ชายขนาดนี้เลยตื่นเต้นชะมัด >_<!!

"สวัสดี ฉันมิโคชิ เซจิ นะ ยินดีที่รู้จัก เธอชื่ออะไรหรอ><"

"เธอรู้จักฉันแน่ โดชิเมะ เชโจ -_-"

"เชโจ!!!" ฉันตะโกนพร้อมกับลุกขึ้น

"..." ทุกคนมองหน้าฉัน

"นายคือคนที่ติดทอป100 ของโรงเรียนเป็นอันดับที่หนึ่ง นายเป็บป๊อปคูล่า นายมีไอคิว200 นายเป็นนักเรียนดีเด่น นายอยู่ห้องเอ!!!"

"ใช่-_-"  เขาตอบหน้าตาย

"เฮือก!!"

"เซจิ!!"  

จากนั้นฉันก็สลบไป...