สิ่งที่ยังเหลืออยู่

-

เขียนโดย sorry619

วันที่ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2553 เวลา 21.30 น.

  11 ตอน
  11 วิจารณ์
  20.17K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

7) แค่เข้าใจผิด

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

น้ำเข้าไปที่ห้องบันทึกเสียงทันที เพื่อที่จะได้เช็คเสียง

“เอ้าน้ำครับ..สามสี่”

“โด เร มี ฟา ซอล ลา ที  โด”
“ดีมากครับ”
“เอ้า..ภัทร แกไปใหนมาหรอ พอดีเลย มาดูแลเค้าเลย”

“ครับๆ”

ภัทรเข้าไปหาม้ำในห้องอัดเสียง

“น้ำ..ไอ้แจ๊คมาทำอะไรหรอ”
“เขาเป็นผู้จัดการส่วนตัวให้น้ำ..แล้วภัทรมีอะไรหรอ”
“ใช่...เอามันมาเป็นทำไม!!”

“ภัทร เขาเป็นเพื่อนเรานะ เราต้องเชื่อใจเค้าสินะ”
“เธอก็รู้..ไอ้แจ็คมันเป็นคนยังไง”
“ภัทร......เธอควรมองโลกในแง่ดีดูสิ”
“ฉันจะลองดู”
ภัทรเดินออกจากห้องบันทึกเสียงแบบไม่สบอารมณ์ น้ำเริ่มเข้าใจแล้วว่าภัทร เขาเป็นอะไร หรือเป็นเพราะภัทร เห็นน้ำเดินควงกับแจ็ค ไม่นาน ภัทรก็กลับมาที่ห้องเหมือนเดิม

“ภัทร ไม่โกรธเราแล้วหรอ”

“น้ำ เราเข้าใจน้ำดีนะ”

“ค่า”

“ป่ะ...ทำงาน..”

ภัทร กับ น้ำ ทำงานที่ห้องอัดเสียงจนค่ำ จนถึงเวลาที่น้ำต้องกลับบ้าน แจ๊คนั่งรอที่หน้าห้องบันทึกเสียงพอดี
“น้ำ ผมมารอนานใหม”
“เราเพิ่งทำงานเสร็จนะ”

ภัทรกำลังเดินออกมา เห็นแจ็คพอดี ภัทรต้องไปทักทายเพื่อนเก่าอีกคน
“เฮ้ย..แจ็ค เป็นไงมาไงเพื่อน”

“กู..เหมือนเดิมว่ะ แล้วเอ็งล่ะ”

“เหมือนกัน”

“เออ”

น้ำลาภัทรเพื่อกลับบ้าน

“ภัทร เรากลับก่อนนะ”

“จร้า”

เวลา 22.00 ที่ ที่จอดรถของค่ายเพลง

“ภัทร แกจะกลับบ้านหรอ”

“อ่อ พักผ่อนว่ะ”

“เออ เราว่าจะชวนไปดื่มซักหน่อย”

“เออ ตามใจ แต่ว่าไม่ดื่มว่ะ”

“ไปล่ะ”
“เออ”
จากนั้น ภัทรจึงกลับบ้านทันที แต่เมื่อมาถึงบ้าน ภัทรนึกถึงอะไรบางอย่าง แต่มันก็นึกไม่ออก ภัทรนึกแล้วนึกเล่า มันก็นึกไม่ออก หรือว่าภัทร ทำงานหนักมากเกินไป น้าอ่ำซึ่งเป็นน้าของภัทร มีอาชีพขับสามล้อ 

"ไอ้ภัทร แกมาดึกจังวะ"
"วันนี้ผมทำงานดึกครับ งานเยอะ"
"เออ..ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรแกหรอก"

"คร้าบ"
ภัทร รีบขึ้นไป อาบน้ำ แปรงฟัน ทันที แต่ภัทรวันนี้นอนไม่ค่อยหลับ เพราะหลับไม่ลง ไม่รู้เป็นอะไร ภัทรจึงลงไปเปิดทีวีดูฟุตบอล ซึ่งน้ำอ่ำก็ดูด้วย ภัทรจึงปรึกษาน้ำอ่ำ
"น้า"

"หน้าตาเอ็งอย่างเนี้ย สงสัยแกต้องมีเรื่องกลุ้มใจแน่นอน เรื่องอะไรหรอ"
น้าอ่ำเล่นมุข"อ่อ..เรื่องนี้หรอ"
"ยังไม่ได้เล่าเลย"
"เอ้า เล่ามา"
ภัทรเล่าเรื่องที่มันค้างคาใจของตัวเองมาให้ น้ำอ่ำ ช่วยปรึกษา พอเล่าไปซักพัก เสียงโทรศัพท์ของภัทร ดังขึ้น

"ฮัลโหล..น้ำหรอ..มีอะไรหรอ คิดถึงเราล่ะสิ"

"รู้ตัวไว้ก่อนดีแล้วนะ คือว่าเพลงที่พี่สิทธิ์แต่งชื่อเพลงอะไรหรอ"

"อ่อ..ชื่อเพลงว่า...เหลืออยู่" 
"ค่า แล้วภัทรทำอะไรอยู่หรอ นี่จะเที่ยงคืนแล้วนะ"
"คร้าบ...เราทำอะไรอยู่หรอ...ดูบอล..เรานอนไม่ค่อยหลับ"
"ตื่นไปทำงานทันมั้ยเนี้ย"
"ชินตอนเรียนแล้ว ไม่ต้องห่วง"
"คร่า พ่อหนุ่มนกฮูก..ฝันดีนะ"
"คร้าบ"

"อ่าวไอ้ภัทร เล่าจบแล้วหรอ "
"ต่อพรุ่งนี้ครับ ขอนอนก่อน"
"อ่าว ทีวีดูแล้วไม่ปิด.............อ่าว..นอนซะแล้ว"
"คร่อก......คร่อก"
"เอ้าล่ะว่ะ ดูก้อดู ถึงแม้ไอ้นี้จะนอนก่อนแล้ว"

เช้าต่อมา ภัทรตื่นจากนอนแล้วรีบอาบน้ำทานข้าวทันที เพื่อที่จะได้ไปทำงาน และแล้ว เขาก็มาถึงออฟฟิศ แบบทันเวลา

"ถึงซะทีว่ะ"

ขณะนั้นเอง ภัทรได้พบกับ แจ๊คพอดี
"หวัดดีว่ะ"
"ใครเป็นเพื่อนมึงวะ"
"เฮ้ย มึงพูดอย่างนี้มันหมายความว่าไงวะ"
"ถึงมึงจะแย่งน้ำจากกูไป แต่ไม่นานมึงจะหมดความหมายแน่นอน"
"กูไม่ได้แย่ง มึงพูดดีๆ กับกูนะ"

"งานนี้ แกแพ้แน่ ไอ้ภัทร" แจ็คเดินหนีไปพร้อมชี้หน้า

ภัทรไม่ตระหนกตื่นตกใจ เพราะเขาไม่ได้คิดอะไรเลย เขาเลยขึ้นไปที่ห้องผู้จัดการทันที
"คุณเลียขา เฮ้ย เลขา..ครับ บอสอยู่มั้ย"

"อยู่ค่ะ"
"แต๊งกิว"
"ภัทรจึงเดินเข้าไปที่ห้องบอสทันที"
"เอ้า เข้ามา"
"หวัดดีครับบอส...มีเรื่องไรหรอครับ"
"มีแน่นอนล่ะคุณภัทร"
"หรอครับ"

"ผมจะส่งคุณไปดูงานที่อังกฤษ ถ้างานอัลบั้มของน้ำที่เธอทำเสร็จ 100% ตกลงใหม"

ภัทรดีใจ"ตกลงครับ

"ดีมาก.."

หลังพอพบท่านประธานเสร็จ เขาจึงไปที่ห้องบันทึกเสียงทันที เพื่อที่จะเริ่มทำงานชิ้นต่อไป พอภายหลัง ภัทรได้เริ่มคุยกับน้ำ น้อยลง เหตุผลก็คือ น้ำเริ่มมีชื่อเสียงไปก่อนหน้านี้แล้ว น้ำถูกนิตยสารชื่อดัง ชวนไปถ่ายรูปขึ้นปกนิตยสารหลายฉบับ จากนั้น งานละคร หนัง เริ่มมาทาบทานอยู่บ้างแล้ว..ทำให้ภัทร เริ่มอยู่ห่างๆบ้าง เพื่อไม่อยากเป็นข่าวโด่งดังเท่านั้นเอง จนงานเพลงอัลบั้มแรกของเธอเสร็จสมบูรณ์ ส่วนเพลงซิงเกิลแรกของเธอนั้นก็คือ "เหลืออยู่" ทำให้เพลงได้รับความสนใจจากแฟนเพลงไม่น้อยเลยทีเดียว ยอดดาวน์โหลดเพลงถล่มถลาย เธอได้กลายเป็นดารา นักร้อง ที่โด่งดังภายในเวลาไม่นาน  เวลาเธอไปใหน  มาใหน ต้องไปพร้อมกับแจ๊คอยู่ตลอดเวลา จนมีพรายกระซิบมาเล่าแซบว่า 2 คนนี้ เป็นแฟนกัน ส่วนภัทรเขวยังคงทำงานที่ค่ายเพลงเหมือนเดิม เขายังคงเป็นโปรดิวซ์เหมือนเดิม แต่เดือนหน้าเขาต้องไปอังกฤษ เพื่อไปเรียนรู้หาประสบการณ์ทำงานเพลง เล่นกีตาร์ ซึ่งไปเยนรู้ของการทำดนตรีที่มีอาชีพ และมีความสามารถกันทุกคน

"พี่ภัทร อีก 1 เดือนพี่จะไปอังกฤษหรอ"
"เออซิวะ"
"เออพี่ ขอให้โชคดี ผมก็มีแค่นี้แหละ"
"เอ้า แค่นี้มึงก็เอา"
"พี่ ไปอังกกฤษฝากซื้อสโมสรแมนยูมาให้ผมด้วยนะ"
"ไปซึ้อกับพ่อแกสิ"
"พูดเล่นครับ"
เหน่งยังพูดต่อ
"เอ้า พี่ไม่ได้คบกับพี่น้ำหรอ"
"เหน่ง พี่ยังคบอยู่นะ แต่จะอยู่ห่างๆน่ะ พี่ไม่อยากขัดขวางเค้าน่ะ"
"สุดแล้วแต่ครับ"
"แล้ว เหน่งจะไปใหนครับ"
"ไปที่ชอบที่ชอบครับ "
"พูดดีๆนะไอ้เหน่ง"
"ไปธุระครับพี่"
"เอ้า ไปๆๆ"
จากนั้น เหน่งก็ขับรถเก๋งไป ปล่อยให้ภัทร รอน้ำอยู่หน้าออฟฟิศเพียงคนเดียว จนกระทั่ง น้ำ เดินมากับ แจ็ค ที่ประตูทางเข้า
ภัทรเรียกน้าทันทีที่เห็น
"น้ำ"
"อุ๊ย..ภัทร มาตั้งแต่ตอนใหนเนี้ย"
"มานี่เลย" ภัทรเริ่มอารมณ์ไม่ดี แล้วจับมือดึงไปข้างหลัง แล้วภัทรพูดต่อ
"เธอชอบมันหรอ"
"นี่..เอาอะไรมาพูดเนี้ย เขาเป็นแค่ผู้จักการส่วนตัวน้ำ..แจ็คเขามาคุยกับน้ำแค่นี้..มันผิดตรงใหนหรอ"
"มันผิดซิ"
แจ็คเริ่มทนไม่ใหวแล้วพูด
"จะเถียงกันทำไม"
"แจ็ค..มึงไม่เกี่ยว"
"เฮ้ยภัทร กูต้องเกี่ยวซิวะ ผู้จัดการนะ"
น้ำฟังเริ่มทนไม่ใหว...แล้วพูด
"เอาล่ะค่ะ เถียงกันทำไม ทนไม่ใหวแล้วนะ"แล้วเดินหนีไป
"ภัทรเห็นมั้ย มึงทำให้น้ำโกรษแล้วนะเนี้ย"
ภัทรฉุนและพูดไม่ออก แจ็คพูดแล้วเดินไปหาน้ำ
"ต้องให้กูไปตื้ออีกแล้ว"
"แจ๊ค กูไปเอง"
"เฮ้ย..มืงอย่าลืม กูมีสัญญา กูต้องไปเคลียร์"
ภัทรออกอาการเซ็ง และพูดไม่ออก ที่ทำให้น้ำโกรธ ส่วนน้ำ อยุ่ที่หลังประตู แจ๊คเดินมาเจอพอดีแล้วพูดว่า
"น้ำ..เป็นไงมั่ง"
"นิดหน่อย..ทำไมเขาพูดอย่างนี้น้า"
"เขาก็แค่พูดไม่คิดหรอกนะ" ช่วงนั้นเอง โดน ปาปารัซซี่ถ่ายวีดีโอโดยไม่รู้ตัว
"เขาพูดถูกแล้วแจ๊ค"
"นี่เธอยังไม่เลิกรักมันหรอ"
"แจ๊ค พูดอย่างนี้ได้ไง"
"ก็เธอยังไม่เลิกรักมันนิ"
"ก็ใช่นะสิ"
"เราว่าเราเลิกทะเลาะกันมันจะดีกว่านะ"
"โอเค..จบนะ"

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา