สิ่งที่ยังเหลืออยู่

วันที่เราพบกัน ครั้งแรกเมื่อ 15 ปีก่อน
ณ งานประกวดวงดนตรี

ภัทร  วันนี้แกเล่นมันมากๆ เลยนะ

จะว่ายังไงละวะ เพวกเราใส่เต็มสูบเลยล่ะ

กูว่านะโว้ย  วงเราต้องเข้ารอบแน่นอนเลยว่ะเพื่อน

เฮ้ย อย่าเพื่งทำนายตอนนี้วะ ให้เราได้เข้ารอบก่อนเว้ย เราจึงค่อยทำนายวะ นี่มันรอบรองโว้ย

เอ่อ เราก็ว่าอย่างที่ภัทรพูดนั่นแหละ เราทำนายตอนนี้ถ้าไม่เข้ารอบเราก็จบเห่พอดีวะ

เอ้า..พวกเราดื่มน้ากันก่อนเว้ย

วงของภัทร นั่งพักผ่อนต่อถึงวงสุดท้ายก่อนจะประกาศวงดนตรีรอบรอง

เอาละครับ วงดนตรีที่ผ่านในรอบรองในการประกวด bb stage sting concert ตอนนี้ อยู่ในมือผมแล้ว

น้ำเรื่มตื่นเต้น แล้วตะโกนเรียกภัทร

"ภัทร..สู้ๆๆนะ"

จากนั้น พิธีกร ก็ประกาศชื่อวงที่เข้ารอบ
"วงที่ผ่านรอบสองได้แก่.......อาร์กอย..เฮ้ย..อาร์กอน"
ภัทรดีใจเป็นยกใหญ่เมื่อวงได้ผ่านไปเล่นรอบสอง
"เย้..."
น้ำดีใจสุดขีดแล้วพูดว่า
"ภัทร..ในที่สุดเธอก็ทำได้"
"น้ำ..วงภัทรได้หรอ แล้วปันล่ะ"
"เอ้าก็อยู่วงเดียวกันกับภัทรไง"
"หรอ"
"จร้า"
"ฮิฮิ"....

วันที่พบกับตอนแรกตอนที่ภัทรเข้ามหาลัยใหม่ๆ ภัทรกำลังหาตึกที่เขาเรียนอยู่ จู่ๆ ได้เดินชน น้ำแบบไม่ได้ตั้งใจ แล้วน้ำปิ๊งในความหล่อ น่ารักของภัทร ทันที ทำให้เค้าทั้งคู่ได้พบกันเป็นวันแรกทันที...

เวลา 16:00 นาทีของอาทีตย์ถัดมา

วงอาร์กอนของภัทรเข้าซ้อมทันที หลังจากที่วงของภัทรเข้ารอบชิง

“เฮ้ย กีตาร์ให้มันเข้ากับกลองหน่อยนะ”

“ตึ่ง ตึ่ง โป๊ะ ตึ่ง ตึ่ง โป๊ะ”
“ฉันจะโซโล่ให้ดูนะ”

“เอี้ยด” เสียงประตูเปิด

“  เอ้า หวัดดีทุกคน”

“เอ้า พี่สิทธิ์”

“ดีดี น้องรัก”

สิทธิ์ เป็นโปรดิวเซอร์ระดับอาจารย์แห่งค่ายดังแห่งหนึ่ง ซึ่ง ภัทร เคารพและนับถือ มาตลอด ภัทร รู้จักกับ ยอดดปรดิวเซอร์ ตอนที่ ภัทร เล่นดนตรีกลางคืนในผับแห่งแถวสามย่าน ซึ่งภัทรได้พบกับสิทธิ์แบบตัวต่อตัว ทำให้ความฝันที่ภัทรใกล้จะได้เป็นนักดนตรีใกล้จะเป้นจริงซะที สิทธิ์ ต้องการให้ภัทร ฟอร์มวงดนตรีเป็นของตัวเองด้วยเหตุผลที่ว่า ถ้าต้องการเป็นนักดนตรี ส่วนหนึ่งมาจาก วงดนตรีของตัวเอง เราต้องเก็บเกี่ยวประสบการณ์นี้ก่อน แล้วเราค่อยลุยด้วยตัวเอง

“เข้ารอบชิงแล้วหรอ”

“ครับพี่สิทธิ์ ตอนนี้เรากำลังซ้อมวงอยู่ครับ”

“ดีดีดี ไม่ใช่ว่า เข้ารอบชิงแล้วจะลดการซ้อมนะ อย่าลืมว่าภาระกิจเรายังไม่เสร็จ”

“ครับ”

ไม่นาน เสียงโทรศัพท์ ของภัทรดังขึ้น

“กริ๊ง”

“ฮัลโหลครับ”

“ภัทร น้ำเองจ้า อยู่ที่ใหนหรอ”

“อ่อ เราอยู่ห้องซ้อมดนตรีจ้า พอดีเราเลิกซ้อมแล้ว”

“อ่อ ค่ะ ภัทร รีบมานะ ที่เดิมนะ อย่ามาผิดเวลาล่ะ”

“ก่อนเวลาอีก”

“ทำไมหรอ”

“อยู่ข้างหลังเธอไงจ๊ะ”

“เอ้า ภัทร เธออยู่ข้างหลังเราตั้งแต่ตอนใหนเนี้ย”

“ห้องซ้อมกับร้านอยู่ใกล้กันแค่นี้เอง”

“แหม..นกว่าจะมาผิดนัดซะอีก”

ทั้งคู่เดินเข้าร้าน แล้วนั่งเล่นตามประสาคู่รัก

“ภัทร ระยะนี้ซ้อมดนตรีบ่อยเหลือเกินนะ พักผ่อนบ้างเถอะนะ”

“เราต้องทุ่มเทจริงๆ นะถึงเราจะไม่มีเวลาให้กันมากเท่าใหร่ แต่เราจะพยายามนะ”

“ภัทร เรามีอะรจะบอกนาย”

“อะไรหรอน้ำ”

“เดือนหน้าเราจะได้เซ็นสัญญานักร้องอาชีพแล้วนะ”

“เย้..เย้..เย้..เย้”

“ดีใจทำไมหรอ”

“น้ำได้เป็นนักร้องแล้วไง”

“จร้า”ยิ้ม

“น้ำ ถ้าน้ำได้เป็นนักร้องคังแล้วเนี้ยแล้วจะลืมเรามั้ยน้อ”

“ใครบอกล่ะ เราจะไม่ลืมเธอ แล้วเธอล่ะ ”

“สัญญาลูกเสือเลย”

“น้ำ เราค้างงานเยอมั้ย”

“แหมภัทร ตั้งเยอะเลยล่ะ ว่างๆรีบเคลียร์งานด้วยนะ มิฉะนั้น F จะตามหานะจ๊ะ”

“อ่อ ครับ”

“ภัทร ตั้งใจซ้อมนะ ตอนนี้เหลืออีก 1 อาทิตย์ที่จะได้ซ้อม”

“แล้วอย่าลืมไปเชียร์เราล่ะ น้ำ เราจะเล่นเต็มที่เลยนะ”
น้ำเห็น ปัน กับ แหม่ม กำลังเดิน น้ำจึงกวักมือเรียก

“ปัน..แหม่ม..เข้ามานี่ก่อน”
“เอ้า น้ำ ภัทร อยู่กันพร้อมหน้าเลยนะ วันนี้ช่างเป็นวันที่ Filling เลยนะ”

“เรามาก็แค่พูดคุยกันเท่านั้นแหละ”
“หรอ!!”
ภัทร เชิญปัน กับแหม่มมานั่งเป็นเพื่อน

“ว่าไงจ๊ะน้ำ ช่วงนี้หายหน้าหายตาเลยเนอะ”
“อ่อ พอดีว่า เราไปเทสเสียงที่ค่ายเพลงจ๊ะ เดือนหน้าเค้าจะเชิญน้ำไปเซ็นสัญญาด้วย”
“ว้าว..เธอนี่เก่งจริงๆเลยนะ”
“นี่เรารู้กันยังว่า อีก 2 เดือนใกล้จะจบแล้ว”
“แหม่ วันเวลาเนี้ยช่างหมุนเร็วจริงๆเลยนะ”
“ภัทร แกเป็นอะไรวะ นั่งทำหน้าซึมเหมือนยางรถไฟว่ะ”
“อ่อ ไม่ได้เป็นอะไร เหนื่อย เราไม่ได้คิดมากซักหน่อย”
“ภัทร น้ำยังไม่ได้บอกเธอเลยนะ ตอนนี้อีก 2เดือนพวกเราก็จบแล้วนะ”
อีกไม่นานพวกเค้าก็จะจบกันแล้ว นั่นคือสิ่งที่ภัทรกังวลที่สุด ก็น่าจะเป็นเรื่องนี้ เพราะเขาจะได้อยู่ด้วยกันนานแค่ใหน แต่น้ำยังเชื่อมั่นว่า ภัทร ยังรักน้ำอยู่เหมือนเดิม เช้าต่อมา ภัทร กับ น้ำ เข้าเรียนมหาลัยตามปกติ โดยที่ภัทรต้องทำงานที่ค้างไว้ให้เสร็จ

“นี่แหละภัทร ทำให้เสร็จนะ
“น้ำ งานที่เราค้าง เยอะมั้ย”

“แหม งานนิเทศน์เข้าต้องเขียนบทของตัวเองด้วยนะ”
“คร้าบ”
“ปัน...นี่แกจะใปใหนวะ”

“ส่งบทละครให้อาจารย์ว่ะเพื่อน”

“เออ”

“ภัทร ถ้าทำไม่ใหวเดื๋ยวน้ำทำช่วยน”

“ขอบคุณนะ”

“นี่ อย่าลืมมนะเราต้องช่วยเหลือซึ่งกันและกันนะ”

หลังจากที่น้ำ เองงานที่น้ำทำให้ภัทรไปแก้รูปแบบ จนเสร็จสิ้นแล้วก็ไปส่งจนครบ คราวนี้ภัทร ต้องไปซ้อมดนตรี เพื่อที่จะไปเข้าประกวดในรอบชิงชนะเลิศ ส่วนน้ำ วันนี้ก็จะไปเทสเสียง แล้วไปทำความรู้จักกับทีมงาน  หลังจาอเธออีกไม่นาน เธอก็จะได้เป็น นักร้องในค่ายนี้ ส่วนภัทร ก็อีกไม่มานเขาจะได้เป็นนักดนตรีที่ค่ายเดียวกันกับน้ำ  แต่น้ำยังไม่เลย…เพราะ.......

“ภัทร เอาอีกรอบให้แน่ใจก่อนนะ “

“เออ”

“เอ้า พวกเรา เพื่อวันสุดท้ายที่ดีของเรา เลยเพื่อน ไม่มีอะไรจะเสียแล้ว”
“พวกเรา สามสี่”
หลังจากที่ภัทร ซ้อมดนตรีได้ซักพัก พี่สิทธิ์ ก็มาหาภัทรพอดี

“ภัทร อยู่มั้ย”
“อ่อ อยู่ครับ”
“เอ้าพี่ภัทร สวัสดีครับ”

“ภัทร พี่มีเรื่องมาให้ภัทร”
ที่ระเบียงชั้น4

“ภัทร รู้มั้ย น้ำไกล้ได้เป็นนักร้องแล้วนะ”
“อ่อ รู้ครับ”
“แต่ถ้าวันใด วันหนึ่ง น้ำมีคนรู้ใจคนใหม่ อาจจะเป็นนักร้อง ดารา แกจะทำยังไง”
“พี่สิทธิ์ เขาไม่มีวันเปลี่ยนใจหรอกครับ แล้วเขาไม่มีวันลืมผมหรอกครับ”
“ภัทร เวลาน่ะมันไม่แน่นอนหรอกน้อง วงการนักร้อง มายา ตอนนี้เป็นธุรกิจไปแล้ว สื่อนักข่าว ก็เสือกหาแต่เรื่องให้ นักร้อง ดารา พากันแก้ข่าวไม่เว้นแต้ละวัน น้ำอาจจะตกในห้วงนี้ก็เป็นได้”
“จริงหรอพี่”

“เอ้า ประสบการณ์ พี่มากกว่า 20 ปี พี่รู้เยอะน่ะน้องเอ๋ย”

 *-*-***--*