สะดุดรักหัวใจนายตัวดี 2

พักเที่ยง...

"นี่คิโนะไม่สนใจเด็กใหม่คนนั้นบ้างรึไงน่ารักดีออกน้า><~"เสียงจิโกะเอ่ยขึ้นพลางชี้มือไปที่กลุ่มผูชายกลุ่มหนึ่งในโรงอาหารแหมหาเพื่อนเก่งจังนะ -_-;;รู้สึกหงุดหงิดยัไงพิกลแหะ"ฉันไปห้องน้ำหน่อยนะ"ฉันพูดพลางปลีกตัวออกจากกลุ่มเพื่อนๆ

หลังเข้าห้องน้ำเสร็จฉํนเดินจะกลับไปที่โรงอาหารให้ตายสิบรรยากาศโรงเรียนนี้มันช่างหดหู่ซะไม่มีล่ะ ทำไมห้องน้ำชายมันติดกับห้องน้ำหญิงแบบนี้นะใครคิดเนี่ย - -*ฉันเดินบ่นอุบอิบพอผ่านห้องน้ำชาย กลิ่นไม่พึงประสงค์ก็โชยมาเตะจมูกเข้าอย่างจัง

บุหรี่!สูบในโรงเรียนเนี่ยนะเลวสิ้นดีต้องไปบอกอาจารย์"เฮ้ ๆ นี่เธอคิดจะไปไหนน่ะไปกับพวกเราดีกว่าน้า~"

มันคนนึงเอ่ยขณะเดินเข้ามาหาฉันด้วยท่าทีที่น่าขยะแขยงเป็นบ้าให้ตายเถอะ!"ไปให้พ้นนะไม่งั้นฉันจะไปบอกอาจารย์!"ฉันพูดพร้อมกับปัดมือเจ้าสวะคนนึงที่ยื่นมือมาม้วนผมฉันเล่นบ้าจริง"แหมๆนี่คิดว่าเราจะปล่อยเธอไปหาอาจารย์งั้นหรอฝันเถอะน่า!พอหมอนั่นพูดจบก็กระโจนเข้ามาหาฉันทันทีมันกดร่างฉันไว้กับพื้นที่มีต้นไม้บังพื้นที่นี้ไว้หมด ไม่นุเป็นแบบนี้ไม่ได้!

"ช่วยด้วยใครก็ได้ช่วยฉันที!"ฉันหวีดร้องด้วยความกลัว ขยะแขยง เป็นที่สุดขอล่ะใครก็ได้มาช่วยฉันที!   ดูเหมือนว่าคำขอของฉันจะเป็นผลฉับพลันนั้นเอง ที่ร่างของมันหายไปจากสายตาฉันและปรากฎอีกที่โดยสภาพที่ดูแล้วเหมือนใกล้ตาย หลังจากนั้นไม่ถึง2นาทีมันทุกคนค่อยๆสลบไปตามๆกันใครกันนะมาช่วยไว้ขอบคุฯสวรรค์!  เอ๊ะ -_-? ผมสีดำตัวสูงโย่งแบบนี้ ชัดเลย!

"ไม่เป็นอะไรใช่มั๊ยฉันผ่านมาเลยได้ยินเสียงเธอน่ะ?"ใช่จริงๆด้วย ชุนเป็นคนที่มาช่วยฉันไว้ยังไงก็ดีกว่าไม่มาล่ะนะ เขาพูดพลางยื่นมือมาฉุดฉันให้ลุกขึ้นแต่ว่า หว่าแรงไปรึเปล่าเนี่ย O_O ตุ้บ! ไม่ใช่เสียงอื่นใดฉันล้มลงกระแทกพื้นที่แสนจะนุ่ม..เอ่อนิ่มและ...ดูแข็งแรงที่เดียว (อย่าคิดลึก -_-") "อ๊ะ..ชุนฉันขอโทษเจ็บมากรึเปล่า"ฉันพูดพลางยืนขึ้นและยื่นมือไปให้ชุนฉุดตัวลุกขึ้นมา แต่สงสัยจะผิดพลาดทางเท็กกะนิกค์นิดหน่อย กลายเป็นว่าชุนฉุดฉันอีกรอบจนฉันลงไปนอนกองอยู่บนแผงอกของเขา ตัวใหญ่เหมือนกันนี่ =.,=  "ชุนปล่อยสิแบบนี้จะลุกยังไงล่ะ"ฉันดิ้นพลาดๆอยู่อย่างนั้น ในขณะที่ชุนโอบฉันไว้ซะจนแน่นไปหมด

"ไม่เป็นอะไรหรอกน่าแบบนี้..ก็ดีแล้วล่ะ"ชุนพูดด้วยน้ำเสียงชวนฟังจนฉันเผลออยู่ในอ้อมกอดของเขานานแสนนาน..นานจนคิดว่าหัวใจหยุดเต้นแล้วด้วยซ้ำไปเกิดอะไรขึ้นกันละเนี่ย ผ่านไปครู่หนึ่งชุนปล่อยฉันให้เป็นอิสระ พร้อมกับยื่นมือมาให้ฉุนพยุงตัวขึ้นแปล๊บ!อาการเจ็บที่ข้อเท้าเกิดขึ้นพร้อมกับเลือดที่ไหลออกมาซิบๆคงจะโดนอะไร บาดเข้าละซิเนี่ยตายจริง!

"เป็นอะไรไปงั้นหรอ?" ชุนถามพร้อมหันมามองฉันที่หยุดเดินไปให้เขารู้ไม่ได้นะ T_T

"ปะ..เปล่าหรอกเดินต่อกันเถอะเพื่อนๆของฉันคงจะรอแย่แล้วล่ะ^^"

"เอ๊ะ..ขาเธอแผลนี่ทำไมไม่บอกฉันเล่าเกิดเป็นอะไรขึ้นมาจะว่าไง..ยัยงี่เง่า"ชุนเอ่ยพร้อมก้มลงมาดูที่ข้อเท้าฉันไปมาปล่อยน้า~

"เถอะน่าไม่เป็นอะไรมากหรอกแผลแค่นี้เอง"ฉันพูดพลางเดินไปพลางเจ็บชมัดเลย T^T

"ไม่ต้องขึ้นหลังฉันเร็วฉันจะพาไปห้องพยาบาล-_-;"หา..O_Oขึ้นหลังเหรอทำเป็นละครเกาหลีไปได้ไม่เอาด้วยหรอก!

"ไม่ดีกว่ามะ...กรี๊ดด"เขาไม่ฟังคำค้านใดๆของฉันทั้งนั้นจับฉันขึ้นหลังอุ้มไปอย่างกับชิวาว่า นายนี่มันเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายจริงๆนะพอเดินผ่านโรงอาหารสายตาประชาชีก็จับจ้องมาที่จุดโฟกัสเดียวกันทั้งหมด นั้นคือเราสองคนให้ตายสิอายชมัด>//<

เช้าวันรุ่งขึ้น..

"นี่คิโนะบอกมานะเมื่อวานนี้เกิดอะไรขึ้น ทำไมเธอกระโดดขึ้นไปอยู่บนหลังชุนคุงได้ล่ะ?"จิโกะเอ่ยถามพร้อมสีหน้าความสงสัย

"คือ..เท้าฉันมันแพลงน่ะชุนก้อเลยช่วยอุ้มมา"

"งั้นหรออย่างกับละครเกาหลีแน่ะสวีทกันจังเลยน้า>//<"

"สวีทอะไรกันเล่าแค่เพื่อนกัแค่นั้นเองนะ"ฉันพูดพร้อมใบหน้าที่แดงเป็นผลมะเขือเทศสุกเอ๊ะ!แล้วนี่ฉันหน้าแดงทำไมกันเนี่ย?

"คิโนะ..ขอคุยด้วยหน่อยสิ"ชุนเดินเข้ามาพร้อมขอให้ฉันเดินไปคุยกับเขามีเรื่องอะไรกันนะ

"เรื่องเมื่อวานนี้น่ะ.."อ๋อจริงสิเสียมรายาจังฉันเนี่ยลืมขอบคุณซะสนิทเลย

"จริงสิขอบคุณนะขอบใจมากเลยไม่ได้นายฉันคงจะแน่ๆ^^"ฉันพูดโดยไม่ได้สังเกตุว่าชุนทำหน้าตาอึกอักอยู่พักนึงก่อนจะเอื่อนเอ่นสิ่งที่ฉันแทบจะไม่เชื่อหูตัวเองเลยทีเดียว

"คำขอบคุณน่ะฉันไม่ต้องการหรอกนะที่ฉันต้องการน่ะ...คือเธอ"

"หมายความว่..."คำพูดของฉันถูกกลืนหายไปด้วยริมฝีปากร้อนแรงชวนฝันของชุนที่ประทับลงมา โดยที่ไม่ทันให้ฉันได้ตั้งตัวเลยอะไรกัน..ทำไมเขาทำแบบนี้ล่ะ??

"ฉันไม่คิดจะช่วยเธอเปล่าๆหรอกนะอย่าลืมล่ะว่าฉันช่วยรักษา..ความบริสุทธิ์ของเธอไว้^^"เพี๊ยะ!เหมือนอัตโนมัตฝ่ามือของฉันตวัดเข้าไปที่แก้มขวาของชุน จนเกิดรอยแดงทำไมถึงพูดจาต่ำช้าขนาดนี้นะฉันหลงคิดว่านายเป็นคนดีซะอีก!

"ฮึ..ยังไงฉันก็ไม่รู้สึกหรอกน่าเธอนั้นแหละ มาช่วยงานฉันซะดีๆไม่งั้น.."

"ไม่งั้นอะไรของนายล่ะเจ้าเศษมนุษย์!"

"ฉันจะเอาคลิปที่เธอเต้นในไนท์คลับเมื่อวันก่อนไปเผยแพร่ แน่นอนลูกสาวเจ้าของธุรกิจยักใหญ่มาดผู้ดี เต้นหราในไนท์คลับคงจะไม่มีใครรับได้หรอกนะและ ถ่าเธอคิดปฏิเสธคลิปนี่จะไปอยู่มือถือของพ่อเธอ คงไม่ปฏิเสธนะ^^"

"งั้นพวกนักเลงนั้น นายก็เป็นคนจ้างมางั้นสินะ"ฉันถามพลางส่งสายตาสาปแช่งไปไม่รู้จบ

"ฉลาดนี่สมแล้วนะที่ได้ทุนน่ะ^^"

"เจ้าสวะเอ๋ย!"ฉันเปล่งเสียงสาปแช่งก่อนที่จะเดินหนีมาที่โต๊ะของตัวเอง

ใครจะไปยอมรับได้เล่าว่าคนที่ดูภายนอกเป็นคนดีสุดๆแบบชุนจะทำเรื่องเลวร้ายพรรค์นี้ได้ ผิดหวังชะมัด!

ในสถาณ์การแบบนี้มีแต่ต้องตกลงเท่านั้นล่ะนะ ฉันต้องล้างแค้นนายแน่ คามาจิชุน!!