ลุ้นระทึก...ไปกับเจ้าแม่เลือดสาด

ฉันไม่เคยมีลูกน้องแบบนี้ ไร้สมองไร้มารยาท ฉันไม่มีทางรับนายเป็นลูกน้องหรอก พูดไปเฮอะ พูดไปได้ ลูกน้องเจ้าแม่ ไม่อายปากเหม็นๆเลย-    - 
'' คงกลัวแล้วละสิ แต่จะว่าไปชินฮยองหรอ ชื่อเหมือนเจ้าแม่ชินฮยองเลยนะ แต่ก็แค่เหมือนแหละเจ้าแม่นะทั้งสวย เก่งออกขนาดนั้น คงไม่มีทางมาใส่ชุดนักเรียนบ้านนอกอย่างเธอ หรอก 555+ ''
ตาหัวหน้าพูด อย่างกับเคยเห็นเจ้าแม่ตัวเป็นๆ - - ก็ฉันเนี๊ยแหละเจ้าแม่ที่แกไม่คิดฝัน โธ่เว้ยยยพูดอย่างกับเจ้าแม่มันต้องแต่งตัวชุดดกิโมโน งั้นอะ-   - (ชุดวิเศษกว่าชุดธรรมดาทั่วไป) เจ้าแม่ก็คน แล้วถ้าเจ้าแม่อย่างฉันมาใส่ชุดนักเรียนแบบนี้ แกคงจะฮาไม่ออกถ้ามันเป็นจริงตามที่ปากแกพูดตะกี้!!!
'' อ้องั้นหรอ งั้นจะบอกให้เอาบุญนะ ฉันเนี๊ยแหละ เจ้าแม่ชิยฮยอง ! ''
ไหนดูสิมันจะเชือกันไหม
'' ..... ''
เงียบ  ดูสิ ทำหน้าทำตาโต
'' เธอ....หึ!....อย่างเธอเนี๊ยนะเป็นเจ้าแม่ชินฮยอง 55555พวกแกดูดิยังนี้หาว่าตัวเองเป็นท่านชินฮยองวะ น่าหัวเราะสิ้นดี 55555 วะฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ '' พวกของตานั้นก็เสริมหัวเราะไปอีกที่  ขอบคุณ
'' ไม่เชือสินะ งั้นเตรียมใจไว้ได้เลย ''
ฮึ ไม่เชือก็ไม่เชือ เชอะ !! รู้แล้วจะหนาว~~!!
'' แล้วจะเตรียมใจรอนะ แม่สาวถักเปีย วันนี้ฉันจะปล่อยเธอไปก่อนละกัน ขอบใจนะที่ทำให้ฉันเสียเวลา ''
ว่า แล้วเค้าก็สตาร์ถรถบิดแล้วซิ่ง เหลือเพียงควันดำที่ทำร้ายสุขภาพและจิตใจของเจ้าแม่คนนี้ แม่สาวถักเปียงั้นหรอ นายดูยังไงนะ ฉันไม่ได้ถักเปียนะ แต่เปียเก็บ...ถึงยังไงมันก็ไม่ใช่เปียธรรมดาละ อ๊ากกก!!!

       แทจูงมารับฉันหน้าโรงเรียนตามเวลานัดเป๊ะ ประมาณว่า 4 โมงได้1วิ รถก็เคลือนตัวมาจอดตรงหน้า= =''  แทจูงค่อยข้างสงสัยว่าทำไหมฉันถึงไม่พูดอะไรตั้งแต่เข้ามาในรถ แต่ด้วยสีหน้าที่โหดยิ่งกว่ายักษ์ในร่างของนางฟ้า(ชมตัวเอง)จึงทำให้แทจูง ค่อยข้างจะกลัวไปสักหน่อย
'' เอ่อ นี้ ชินฮยอง..''
'' เงียบไปเลยแทจูง เงียบปากเน่าๆของนายก่อนจะไม่มีไว้ให้พูด ''
แท จูงหุปปากทันที่และไม่พูดอะไรเลย ไม่ได้ยินเสียงหายใจเลยต่างหาก จนถึง บ้าน ฉันเดินเข้าบ้านด้วยอรมณ์ที่ไม่ดีนัก พรุ่งนี้คงต้องไปนั่งอยู่เฉยๆที่โรงเรียน ฉันต้องทำอะไรสักอย่างอะไรที่ทำให้...ตานั้นเจ็บ ตานั้นมีแฟนไหม คงไม่มีใครเอา เอ๊ะรึมันไม่เอาใคร จุดอ่อนใช่แล้ว..ฮึฮึ จุดอ่อนของนายปิดไม่มิดหรอก 5555 กร๊ากกกก พรุ่งนี้ต้องไปคุยกับหมอนั้นใช่ๆ แต่ตอนนี้ฉันขอ ตบหัวนายสัก หลายๆทีให้มัน สะใจ ...เอาละนอนๆๆๆๆ นายหัวหน้า ฉันจะนอนหลับฝันไปหานายแล้วจัดการกับนายในฝัน แล้วจะค่อยๆดึงเด็กๆในห้องมาเป็นของฉันที่ละคนๆ ฮึฮึ

''ชินฮยอง แล้วจะมารับ'' นั้นคือเสียงของแทจูงในวันเริ่มต้นวันใหม่อันสดใสของฉัน เช้าวันีน้ฉันก็คงต้องเดินขึ้นไปบนห้องเรียนเพระาแน่นอน วันีน้ผ.อ จะเข้ามาคุยอะไรนิดหน่อยในห้องของฉัน ผ.อหัวล้านก็ยังมีดี ใช่ได้ๆฉันจะต้องรุ้จักพรรค์พวกของตานั้นซะก่อน นี้คงจะเป็นการเปิดโอกาศให้ฉันลุยอย่างเต็มที 55 ไม่พลาดแน่

ฟืดดดดดด!!~ (เสียงประตูห้อง จำได้ป่ะ!)
ว้าวววววววพวกนักเลงเต็มห้องเลย เอ๊ะนั้นผุ้ชายคนนั้นนิที่แนะนำให้ฉันไปสนาม    ต้องทักทายหน่อยละ
'' สวัสดีจร้า นายชื่อไรหรอ ฉันชื่อ ชินฮยอง ^ ^ ''
เค้าค่อยๆหันมาแล้วยิ้มให้ฉันอย่างน่ารักๆ
'' อ้อเธอนั้นเอง ฉันชื่อ จุงกิ ยินดีที่ได้รุ้จัก เธฮชื่อเหมือนเจ้าแม่ ชินฮยองเลยนะ ''
จุนกิ พูด
'' ก็ฉันเนี๊ยแหละเจ้าแม่ชินฮยองแหละ 555 ''
ฉันพูดกลบเพราะฉันรู้ว่าไม่มีใครเชือหรอก  
ตุ๊บบบบ!!!!!
เสียง คนโยนหนังสือการ์ตูนมาทางจุนกิ แต่ด้วยความไวฉันก็ขว้ามันมาถือได้ซะก่อน ทำให้คนในห้องต่างตกใจกับกิริยาที่ฉันทำเมือครู่ ตายแน่ๆ= =''...
'' อุ๊ย หนังสือใครอะ ฉันกำลังจะบิดขี้เกลียจแล้วมาโดนมือพอดีเลย ''  มันคงจะช่วยอะไรได้หน่อยนะในการโกหกครั้งนี้  แต่ก็ได้ผล คนอื่นๆแต่ทำหน้าธรรมดาและซุบซิบกันว่า แค่กำลังบิดขี้เกลียจแล้วฟลุ๊คไปโดน แต่ที่แน่ๆคือ ใครขว้างมา - - !! หันซ้าย (-  -   )หันขวา(  -  -) หันหน้า ( - - )  หันหลัง (/////-) โป๊กกกกก!!!~  อุ๊ยยยยย@_@!ฉันชนอะไรเข้าไปเนี๊ย  
'' ชินฮยองเธอเป็นอะไรไหม  '' จุนกิรีบเดินเข้ามาช่วยหลังที่ฉันชนกับอะไรบ้างอย่างทำให้ตกเก้าอี้ ก้นจ่ำบ่ำลงพื้น  ปวดดดดดดดดด~_~
'' ไม่เป็นไรจร้า '' ฉันพูดพร้อมสะบัดหัวก่อนจะดูว่าสิ่งที่ฉันชนคืออะไร
-0-
=0=
o0o
0o0!!!!!
ตัวอะไรฟร่ะเนี๊ยยยยยยยยยยย!!!!!!!!