ลุ้นระทึก...ไปกับเจ้าแม่เลือดสาด

  ใครกันที่บอกว่าเป็น เจ้าแม่ แล้วสบาย มีคนนับถือ วันๆดีแต่กินเหล้าเมาผู้ชาย ทำตัวเหมือนสวยเลือกได้อย่างนั้น  มันมีดีขนาดนั้นเลยหรอ เจ้าแม่ ลูกน้องมากมายที่ยอมตายเพื่อ เจ้าแม่ มันคือพระเจ้ารึไง ใช่สิ เจ้าแม่เก่ง แต่เก่งอย่างเดียวมันก็ใช่จะดีเสมอไป จริงไหม?....

สาวผมยาวสีดำไฮไล แดง กำลังนั่งทำสีหน้าอย่างเบื่อหน่าย ในชีวิตนี้ วันๆมีแต่เลือด เลือด และเลือด!!!  ชักอยากกลับไปทำตัวเป็นคนธรรมดา ไปเรียน มีแฟน เดท เพื่อน หัวเราะ สวนสนุก ไม่ใช่มีแต่พวกบ้าๆนี้ที่ตามแจ ทั้งวันทั้งคืน แม้แต่จะนอน จะแต่งตัว ออกบ้าน ขนาดอาบน้ำมันยังเฝ้า- - ไม่เจาะรูดูรวดเลยละ

'' เดียววันนี้เจ้ต้องไปหาผู้จัดการเจ้านายใหญ่ บอส ก่อน 10โมงเช้า และหลังจากนั้นต้องซื้อดอกไม้สีขาวเน้นสีขาว ไปไหว้หลุมศพ เจ้าแม่คนเก่าแก่ของบอส ตอนเที่ยง ต้องไป.....''   

ชาย ที่กำลังบ่นอยู่นี้ คือ แทจูง  เค้าคือคนดูแลฉัน ตานี้มักจะทำตัวตลกๆเพื่อให้ฉันอรมณ์ดี แต่พอเวลาเรื่องงาน ตานี้จะจริงจังน่าดู ดูสิ ใครมันเขียน ตาแทจูงคิดเป็นเลข 8 เลย 555+

'' ชินฮยอง เธอฟังฉันอยู่ไหม-    - ''
แทจูงเดินเข้ามาและมองหน้าฉันอย่างไกล้ๆ  
''-  - ฟังอยู่''  
แว๊วกกกกออกไปนะ!!
''หรอ .... ฉันนึกว่าเธอเฝ้าพระอินทร์ เอาละไปได้แล้ว ''
แทจูงพูดพร้อมกวาดแขนเชิญให้ฉันเดิน  แต่เอ๋ ไปไหน@__@?!
'' ไปไหนหรอ??...''
''-    -''
แว๊กกกกทำไหมต้องทำหน้าอย่างนั้นด้วยและ T T!!
'' ถามแบบนี้แสดงว่าตะกี้เธอไปเฝ้าพระอินทร์มาจริงๆด้วย ....''
แทจูงพูดพร้อม ดึงแขนฉันอย่างเคืองๆ


ในรถ
'' สวัสดีครับ เจ้านาย !! '' 
ชาย ใส่สูท และแน่นอนแว่นดำ ทักพร้อมก้มหัวให้ ทั้ง สองฝั่ง  ฉันค่อยๆเดินกระดึบๆขึ้นรถ  ฉันรู้ว่าฉันโหดแต่ก็ไม่มีใครรู้ว่าฉันนะ ขี้เล่นขนาดไหน ฉันคงจะตึ๋งต๊องด้วยนะที่จริง โฮะๆๆๆวะฮ่าๆๆๆๆๆ
ในรถ เงียบ ได้ยินเพียงเสียงเครื่องยนต์รถ ฉันสงสัยมานานแล้วนะฉันถามเค้าตอนนี้ดีไหม ฉันรุ้สึกไม่มั่นใจตัวเองเลยสักนิด ขอฉันถามเถิดนะแทจูง และโปรดให้คำตอบแก่ฉัน....

''แทจูง ทำไหมฉันต้องเป็นเจ้าแม่''
ฉัน ถามแทจูงอย่างจริงจังฉันมองหน้าเค้าพร้อมรอคำตอบ แทจูงก็ตกใจที่ฉันถามเค้าแบบนี้ เค้าทำตาโตที่มันเป็นสัณญาณให้รู้ว่าเค้าตกใจแค่ไหน
'' ชินฮยอง ทำไหมถึงถามแบบนี้ เธอคิดอะไรอยู่ ''
แทจูงถาม เค้าคงสงสัยฉันมากจริงๆ ดูหน้าเค้าสิ เหงื่อออกเลย= =''
''คือ ฉ ันไม่ค่อยมั่นใจตัวเองสักเท่าไรนะ ตั้งแต่ตอนนั้น ฉันควรจะตาย แต่กลับฟื้นขึ้นมาแล้วก็กลายเป็นเจ้าแม่ ฉันถึงอยากถามว่าทำไหมต้องเป็นฉัน ฉันไม่เข้าใจ....''
ฉันก้มหน้าก้มตามองพื้นไม่กล้าแม้จะสบตากับเค้าฉัน อยากกลับไปใช้ชีวิตแบบเดิมแต่เพราะเหหตุการณ์ครั้งนั้นทำให้ฉันกลับกลายมา เป็นเจ้าแม่โดยไม่ทันตั้งตัว ฉันรุ้สึกถึงแม่อันใหญ่หนาแต่อบอุ่น ฉันเงยหน้าขึ้น ใช่มันคือมือของแทจูง...
''ฉันไม่รุ้ใครเป่าหูเธอรึเปล่า นะ เพราะฉันไม่เคยเห็นเธอใส่ต้มหู บ้างครั้งเธออาจจะหูเบาก็ได้ เธอมีความสามารถ ฉันเชื่อว่าที่เธอเป็นตอนนี้มันเหมาะกับเธอ เธอต้องมั่นใจตัวเองนะ ชินฮยอง ความสามารถของเธอ มันเลิศกว่าใครๆ นิสัยของเธอ ก็ใช้ว่าจะเหมือนพวกไร้สมองฉันไม่รุ้ว่าเธอคิดเรื่องแบบนี้มาได้ไง ถ้าฉันรู้ว่าใครทำฉันจะเอามันตาย เพราะงั้น....ฉันเชือในตัวเธอ เธอก็ต้องเชือใจฉัน เชือคำพูดของฉัน โอเค? ฉันจะปกป้องเธอถึงแม้เธอจะไม่ต้องการก็ตาม ''
แทจูงพูดพร้อมกุมมือแน่น ขึ้น มันทำให้หัวใจของฉันละลายฉันรู้ว่ามันไม่สมควรแต่หากฉันมีความรุ้สึกดีๆกับ เค้า ฉันก็พร้อมจะรับผลที่ตามมา เค้าดูแลฉันมาตลอดปกป้องอย่างกล้าหาญ เค้าทำให้ฉันยิ้ม   ในทางเดินข้างหน้า ชีวิตของฉันอาจจะตกต่ำ หรือ รุ่งเรือง คงไม่มีใครตอบได้ แต่ตอนนี้ฉันคงต้องเดินตามรอยที่มีคนขีดเส้นไว้ให้และต้องเดินให้ตรง เพราะหากเอียงเพียงนิดเดียว ต้องแลกด้วยเลือดเนื้อและจิตวิณญาณของฉันเอง  แล้วอย่างงี้ เป็นเจ้าแม่มันดีนักหรอ ดีที่ต้องเอาชีวิตมาเสี่ยงตาย หรือดีเพราะมันเท่ ฉันคงต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อชีวิตที่สดใสในวันข้างหน้า ขอให้ฉันได้ขีดเส้นทางเดินของตัวเองบ้างเถิดให้ฉันอยู่เป็นเจ้าแม่ที่โหด ร้ายกว่า ราชินี ของสโนไวท์ฉันก็ยอม ได้โปรดให้ฉันได้รับความรักจากเค้าก่อนที่ฉันจะตกเลือด เลือดแห่งรัก....