Laurasia Online : ความหวัง ความตาย มายา
2) Laurasia Online II : ติดสินบน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความLaurasia Online II : ติดสินบน
ซานเออร์ถูกส่งมายังเหมืองร้างจุติเทพ ชายหนุ่มกวาดสายตามองรอบๆ พบว่ามันเป็นแค่ซากโบราณสถานเท่านั้น บรรยากาศภายนอกให้ความรู้สึกถึงความศักษ์สิทธ์
เขายิ้ม เมื่อนึกถึงจุดประสงค์การเล่นเกมครั้งนี้ เพียงเพื่อต้องการอยู่กับมารดาเป็นครั้งสุดท้าย เมื่อวันที่ไปต้อนรับคู่ค้าประเทศญี่ปุ่นเด็กหนุ่มถึงรู้ว่าเทคโนโลยี ก้าวกระโดนมาไกลถึงเพียงไหน เพราะตลอดเวลา ซานเออร์จมปลักอยู่กับตัวเลข เหมือนกับถูกตัดออกจากโลกภายนอก
ความก้าวไกลของเทคโนโลยี ถึงกับสามารถจำลองมนุษย์คนหนึ่งขึ้นมา ด้วยเหตุนี้ เหวินซานจึงล็อบบี้สั่งให้บริษัทเจ้าของเกม ลอเรเซีย ออนไลน์ สร้างหุ่นจำลองมารดาเขา ความทรงจำ รูปร่าง หน้าตา นิสัย สามารถถ่ายทอดไปในร่างจำลองในเกม
ทว่า...เคยมีคำบอกว่า ‘เงินซื้อไม่ได้ทุกสิ่ง’ กรณีนี้เช่นกัน ทางบริษัทเกมขอแลกเงิน ร้อยล้าน กับการพิชิตหอกลาดิเอเตอร์และเป็นที่ 1 ของเซิฟเอเซีย ทุกสิ่งต้องทำให้สำเร็จภายในเวลา 1 เดือน
เหวินซานรับข้อตกลง ถ้าเขาสามารถทำตามข้อตกลงนั้นได้ ทางบริษัทเกมจะเอาต้นแบบ AI เสมือนจริง มาสร้างหุ่นจำลองมารดาเขา แม้จะต้องทุ่มเทเพียงใด เหวินซานจะทำทุกวิธีทางเพื่อคนที่เขารัก...
ซานเออร์สำรวจสะเบียงเดินทาง พบว่าในนั้นมีเพียง หมั่นโถว 10 ลูก กับกระติกน้ำ 1 อัน เด็กหนุ่มสายหน้า คิดปลงๆ บริษัทนี้มันขี้เหนียวจริงๆ
แกร๊ก
“อะไรเนี่ย” ยันต์สีเขียวสลักลายรูปร่างใบไม้ วางอยู่บนพื้น ซานเออร์หยิบมันดูและปรากฎเสียงระบบแจ้งในหัว
-ยันต์พฤษษา คุณสมบัติ พื้นฟู พลังกาย 20% ต้องการใช้หรือไม่-
“อ้อ ของแถม ใช้ครับ”
สิ้นเสียง ยันต์ในมือเปร่งแสงสีเขียวสว่างตา ซานเออร์รับรู้ถึงความเจ็บปวดที่ค่อยๆซึมลึกลงบนผิวหนัง ความเจ็บปวดแล่นพร่านทั่วกาย ที่ข้อมือนั้นปรากฎรอยสัก รูปใบไม้เลื้อยพันรอบข้อแขน มันกรีดผ่านข้อมือเขามาเรื่อยๆ จนถึงใบหน้า ทั่วทั้งกายที่รอยสักผ่านไป ทิ้งไว้เพียงคราบเลือดแดงฉาด
“อ๊ากกกกกกกก”
-ทำการสักยันต์พฤกษา เรียบร้อย-
“ฮึก...” ซานเออร์กัดฟันแน่น ความเจ็บปวดในคราแรกค่อยๆจางหายเหมือนโดนสายลมชำระล้าง ความสามารถพิเศษของยันต์พฤกษาคือฟื้นฟูพลังกาย เมื่อทำการสักเรียบร้อย ยันต์จะเริ่มทำงานทันที
ไอเทมประเภทนี้หาได้ยากมาก เพราะยันต์แต่ละชนิดจะมีเพียงชิ้นเดียวในเกม และการที่ทางผู้ดูแลระบบส่งของแบบนี้ให้ เรียกได้ว่าอยากส่งเสริมเขาให้กลายเป็นที่ 1 ของเซิฟเอเซียจริงๆ
ซานเออร์ค่อยลุกขึ้น เดินโซชักโซเซไปยังแอ่งน้ำขังไกลๆ เพราะเสียแรงไปมาก ภาพสะท้อนในน้ำ คือใบหน้าของชายหนุ่มผมบลอน์ยาวถึงกลางหลัง นัยต์ตาสีเทา คิ้วโค่ง เรียบเนียนไร้ที่ติ หากใบหน้าราวเทพเจ้ารังสรรค์กลับถูกบดบังด้วยรอยสีกรูปใบไม้ครึ้งหน้า เพิ่มความน่ากลัว น่าเกรงขาม
ชายหนุ่มเอาน้ำในบ่อลืบใบหน้าเบาๆ ชำระคราบเหงื่อยไคล เพิ่งเข้าเกมมาได้ไม่กี่นาที เลือดก็ไหลออกมาเต็มตัว ไม่รู้ว่าเล่นอีกชั่วโมงจะตายไหมเนี่ย
“ต่อไปก็เข้าเมืองสินะ”
และจุดมุ่งหมายต่อไปของเขากคือเมืองหลวง แต่ก่อนอื่นซานเออร์ ต้องการสำรวจเมืองร้างจุติเทพเสียก่อน เพราะมันผิดปกติ
การที่ NPC ส่งเขามายังสถานที่นี้ แสดงว่าต้องมีเควสลับให้ทำ เพราะเมืองเกิดผู้เล่นส่วนมากคือ เมืองสตาร์ท อันเป็นเมืองเริ่มต้น นอกจากนั้นเจ้าของไอดีพิเศษจะถูกส่งมายังเมืองอื่นเพื่อทำการสร้างตัวละครให้มีความแตกต่างจากผู้เล่นทั่วไป หรือที่เรียกว่า ไอดีพิเศษ
การที่จะได้ไอดีพิเศษนั้นยากมาก เพราะต้องเป็นหุ้นส่วน แถมทำเงินหรือสร้างชื่อเสียงให้เกมมหาศาล และตอนนี้มีผู้ถือไอดีพิเศษเพียง 6 คนเท่านั้น
แต่ละคนจะเกิดเมืองต่างออกไป เช่น เมืองร้างจุติมาร เมืองร้างจุติภูติ เมืองร้างจุติอสูรกาย แน่นอน 5ใน6 เป็นอันดับต้นๆของเซิฟเอเซีย ส่วนอีก 1 คน เพิ่งเริ่มเล่น
ก็คือเขา...เหวินซาน
-ท่านพบแล่งเชื่อมต่อแห่งเทพ-
เมื่อซานเออร์ทำการสำรวจรอบๆสร้างโบราณ ก็พบกับแท่นศิลาที่มีรูปฝามือกดทับ ชายหนุ่มจึงทำการทาบฝ่ามือลงบนนั้น และเขาทำถูกต้อง
-โอ้ ยินดีที่ได้พบทายาทแห่งเรา-
“เช่นกัน”
-เจ้าคือทายาทแห่งเผ่าเทพ มีเชื้อสายอันสูงส่ง น้อยคนนักจะได้มีโอกาศเช่นนี้...- NPC พูดตามบทของตนไปเรื่อยๆ ซานเออร์เห็นด้วย เพราะน้อยคนนักที่จะมีเงินมากมายมหาศาลและเอามาทุ่มกับเกมๆเดียว...
เรียกได้ว่า เงิน คือ พระ เจ้า
-ต่อไปข้าจะส่งเจ้าไปพบปวงเทพแห่งโอลิมปัส เจ้านำสื่อแห่งเทพมาหรือไม่-
“อะไรคือสื่อแห่งเทพ?” ซานเออร์ถามด้วยความงุนงง
-โอ้! เจ้าไม่ได้รับสื่อแห่งเทพ! แองเจลไม่ให้เจ้ารึ-
“ใครครับ?” เขาตอบงงๆอะไร? สื่อแห่งเทพเจ้า แองเจล มันคืออะไรกันวะ?
-NPC ตอนรับน่ะสิ! เช่นนี้แล้วเราต้องให้เจ้ารอตรงนี้สักครู่เพื่อทำการปรึกษาปัญหากับเหล่าปวงเทพ!-
“เอ่อ...ครับ”
ด้านแผนนกNPC
“ซวย! เพิ่งย้ายแผนนกมาก็เจอปัญา ไอ้คมสัน มึงไปลากยัยแองเจลล่ามาหากูด่วน!” คุณสันคม สั่งน้องชายผู้ทำหน้าที่ผลสื่อสารแห่งเกมลอเรเซีย เมื่อออกจากหน้าที่ NPC ต้อนรับผู้เล่นเชื่อสายเทพ
และปัญหามันก็มียู่แค่ไอ้ผู้เล่นที่ไม่ได้รับสื่อแห่งเทพ ดันดวงดีเกินเหตุเจอแหล่งเชื่อมต่อเทพ! ทั้งที่ตรงนั้นกว่าจะฝ่ามาได้ต้องมีสื่อแห่งเทพนำทาง
แต่ไอ้หมอนั้นไม่มีสิวะ!
ซวยๆๆๆๆๆ
“มีอะไรค่ะ คุณสันคม
“จะมีอะไรซะอีก! ก็ไอ้เจ้าของไอดีพิเศษมันไม่มีสื่อแห่งเทพนะสิว่ะ” คุณสันคมตะวาดใส่สาวสวยสุดแสบเพียงคนเดียวในแผนนก NPC เจ้าหล่อนหน้าซีด
“!!! แสดงว่า...” ใบหน้าแอลเจลล่าซีดเผือด
“เออ! แล้วที่นี้จะทำไง ถ้าเขาฝ้อง แผนนกเราเสร็จแน่!”
คุณสันคมบอกสีหน้าเครียด การที่ยัยแองเจลล่าไม่ให้สื่อแห่งเทพ ไอเทมเบื้องต้นของผู้เล่นไอดีพิเศษก็แย่มากพอแล้ว เพราะมันเป็นสิทธิพิเศษที่ผู้มีเชื่อสายแตกต่างต้องได้รับ แน่นอน...ถ้าเกิดผู้เล่นรับรู้และฟ้องเรียกค่าเสียหาย แผนนกเขาจะหมดความเชื่อถือทันที
ฮึ่ม! ยัยแองเจลล่าตัวแสบ!
แกล้งใครไม่แกล้งเสือกแกล้งไอ้พวกดวงดีจนน่าหมั่นไส้!
“T_T ขอโทษค่ะ ที่หลังแองเจลจะไม่ทำอีกแล้ว แงแง” เจ้าหล่อนผู้สร้างปัญหาร้องไห้ โธ่ๆ ไม่น่าเลยเรา ต้องโดนหัวหน้าหักเงินเดือน+ทำโอทีอีกนานแน่เลย แงแง
ซวยสุดๆเลยยัยแองเจลล่า
“ให้มันได้งี้เถอะ! แล้วเราจะแก้ตัวไงดีวะ” คุณสันคมบ่น นั่งกุมขมับหัวเสีย โธ่ตู! เพิ่งย้ายแผนนก GM ที่ปัญหาเยอะโคตรมาฝ่าย NPC ก็เจองานเข้าแล้ว ไอ้สันคม มึงนี้ซวยจริงๆ
“หัวหน้าก็ให้ปีกแห่งผู้ปกป้อง ติดสินบนเขาสิครับ ที่นี้แผนนกเราจะได้รอด” ขาไก่ NPC ผู้ดูแลระบบเสนอ
“เฮ้ย! ไอ้ไก่ ของชิ้นนั้นมูลค่ามันไม่ใช้ถูกๆนะเว้ย!”
“หรือหัวหน้าอยากถูกเด้งไปแผนนก GM?” ขาไก่ถามเสียงเรียก พลางทำหน้าที่ของตนต่อ สันคม มองลูกน้องของตนที่ไม่ค่อยจะให้ความร่วมมือสักเท่าไหร่ คิดในใจ ‘แม่งจะจับหักเงินเดือนรายหัว’
“ใครอยากก็โคตรโง่ เออๆ ก็ได้ว่ะ ส่วนยัยแองเจลล่า!”
“คะ...ค่ะ”
“เธอ! ยัยตัวต้นเหตุ อยากแกล้งคนอื่นดีนัก ไปทำงานผู้ดูแลระบบแทนไอ้ไก่มัน ทั้งเดือน!”
“ไม่นะ...หัวหน้า ทำไมต้องทำแทนพี่ไก่ล่ะค่ะ ทำส่วนของพี่คมสันไมได้หรอ”
แองเจลล่าโอดควญ งานดูลระบบทั้งเซิฟมันง่ายๆที่ไหนกัน! ถึงสวัสดิการดีเลิศ แต่ได้พักแค่เวลากินข้าวกับกลับบ้าน ยังไงมันก็ไม่คุ้มสักนิด
แรงงานทาสชัดๆ T^T
“งานส่วนไอ้คมมันน้อยเกินไป หรือเธออยากมาเขียนโปรแกรมปีกแห่งผู้ปกป้องแทนไอ้ไก่มันวะ!”
“ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
ด้านซานเออร์
-โอ้! ทายาทแห่งเราข้าต้องขออภัยที่ทำให้เจ้าเสียเวลาไปมากมายในการรอข้า- สันคมเรื่มท่องตามบท
“ไม่เป็นไรครับ” ซานเออร์ตอบเสียงเรียบเฉย พลางนึกในใจ รอแค่ชั่วโมงกว่าๆแล้วพูดขออภัยแค่นี้?
-ในเมื่อเจ้าไม่มีสื่อแห่งเทพ ข้าจะมอบปีแห่งผู้ปกป้องให้เจ้าแทน เจ้าต้องการหรือไม่-
“เอ่อ เดียวก่อนครับ”
แปลก...ความคิดนี้แวบขึ้นมาในหัว สื่อแห่งเทพคืออะไร แล้วอยู่ๆจะมาให้ของ มันน่าสงสัยเกินไปแล้ว...เหมือนติดสินบนไงไม่รู้ แถมขอเวลาไปคุยกันตั้ง ชั่วโมง
ไม่สงสัยสิแปลก!
-อะไรหรือ- คมสันถาม ทั้งที่ในใจเต้ตุ้มๆต่อมๆ
“สื่อแห่งเทพคืออะไร ผมต้องได้ตอนไหนครับ?” คำถามนี้เขาสงสัยมาตลอด ถึงซานเออร์จะไม่ฉลาดแต่เขาไม่โง่จนเกินไปหรอกนะ แค่เห็นว่าจะได้ของ ลืมเรื่องเก่าไปหมด...
-ซวย!...อะ...เอิ่ม...เจ้าต้องได้ตอนสร้างตัวละคร เพราะแองเจลทำหน้าที่ผิดผลาด- คมสันหลุดบทอุทานออกมา ซานเออร์เรื่มจับเค้าลางของเรื่องทั้งหมดได้ ชายหนุ่มคลี่ยิ้มหวาน พูดประโยคที่ NPC ได้ยินแล้วตาเบิกค้าง
“แสดงว่าฝ่าย NPC ทำงานพลาด?”
-ปะ...ประมาณนั้น- คมสันเริ่มหลุดจากบทเทพกรีกมากขึ้น เขาเอามือปาดเหงื่อนออก พลางมองไอ้คนดวงดีเกินเหตุ ที่ตอนนี้มันเสือกฉลากเกินคาด
“งั้น...ปีกแห่งผู้ปกป้องก็คือของติดสินบน ใช้ไหมครับ”
และเรื่องราวทั้งหมดก็กระจ่าง ชายหนุ่มมองเทพกรีกผู้ทำหน้าที่ต้อนรับเชื่อสายเทพ ก่อนจะคิดหาทางกอบโกยผลประโยชน์ให้ได้มากที่สุด
-เจ้าห้ามเอาเรื่องนี้ไปบอกใครเชียว!-
“ผมไม่บอกหรอกครับ แต่...ติดสินบนผู้เล่นมันผิดกฎเกมนะครับ” ซานเออร์ตบยิ้มๆ เขาอ่านกฎของเกมนี้มาหมด เพื่อจะได้ไม่เสียเวลาเล่นเกม เรื่องพื้นฐานง่ายๆ และกฎเกมเกือบ 1000 ข้อผ่านตาเขาหมด
-ก็ได้ๆ ข้าจะให้ เพตะซัส แห่งเมอร์คิวรี่เจ้า แต่เจ้าห้ามไปบอกใครนะเรื่องนี้-
“ผมว่า...”
-ข้าให้สร้อยแห่งอะโฟไดท์ด้วยก็ได้! เจ้าจะยอมรับหรือไม่- เรียกได้ว่าเป็นการติดสินบนยกใหญ่เลยทีเดียว สิ่งของที่ซานเออร์ด้รับถือว่าเป็นของระดับเทพ ซึ้งถือว่าป็นขึ้นสูงสุดของของชนิดนั้นๆ
“รับครับ”
-ข้าจะส่งเจ้าไปวิหารโอลิมปัส เพื่อทำพิธีสืบทอดเชื้อสาย ลาก่อน-
นั้นเป็นคำพูดสุดท้ายที่ซานเออร์ได้ยินก่อนจะถูกส่งไปยังวิหารแห่งโอลิมปัสเพื่อทำเควสต่อเนื่อง...
ด้านแผนนก NPC
หลังจากออกจากบทผู้ต้อนรับเชื้อสายเทพ สันคมเดินตรงไปหาคมสัน น้องชายในสายเลือด ก่อนพูดกับน้องชายด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“ไอ้คม มึงแจ้งทุกแผนนกเพิ่มไอ้เวรซานเออร์ ขึ้นเป็น หนึ่งในบัญชีหนังหมาซะ”
“ทำไมล่ะครับ พี่สัน” คมสันถามพี่ชาย
“กูจะเล่นไอ้เวรซานเออร์นี่เอง เอาแม่งไม่ได้พุดได้เกิดในเกมแม่งเลย”
“พี่สัน! มันจะไม่มากไปหน่อยเหรอครับ” คมสันถามเสียงตระหนก แค่ให้ปีกผู้ปกป้องเท่านั้น พี่สันคมไม่น่าจะโกรธอะไรขนาดนั้น
“กูติดสินบนมันด้วย สร้อยอะโฟร์ไดท์กับเพตะซัส หึหึ แค่ไอ้ไอเทม 2 อย่างนี้ก็ทำเอากูไม่มีเวลาว่างไปอีกหลายเดือน...”
“!!!”
“แล้วมึงคิดเหรอว่ากูจะปล่อยไอ้เวรซานเออร์ให้อยู่อย่างสงบสุข มัน ต้อง ตาย!”
บัญชีหนังหมา
1. XXX
2. XXX
……….
98. XXX
99. XXX
100. ซานเออร์
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ