นิยายฟิคชั่น

บทนำ ได้มาแค่คำว่าขอบใจทุกที แค่คำนี้เธอจะต้องพูดทำไม ให้ใกล้ชิดสนิทเมื่อเธอทุกข์ใจ แล้วสุดท้ายให้กลับถอยไปทุกครั้ง เมื่อเธอเหงา ไม่มีใครดีเท่าฉัน คิดแล้วว่าต้องได้ฟังประโยคนี้ เปล

เอกสารในซองสีน้ำตาลถูกเปิดออก สายตาหวานไล่อ่านไปทีละตัวอักษร ก่อนสายตาจะพร่าลาย หยดน้ำตาไหลรินลงมาอย่างห้ามไม่อยู่ เป็นไปได้ยังไง...” เสียงพึมพำเบาจนเสียงแทบจะไม่หลุดพ้นจากเรียวปาก