นิยายฟิคชั่น

ชายหนุ่มขับรถมาจากไร่ไทยานนท์จังหวัดแม่อ่องสอนมุ่งหน้ามาสู่กรุงเทพมหานครเขาขับรถมาจอดที่หน้าคฤหาสน์สุดหรู พร้อมเอามือปาดรอยน้ำตาของตัวเอง พร้อมมองไปที่ท้องฟ้า แล้วพูดว่า " เกล หลับให้สบายน่ะ " "

ความทรงจำเมื่อ8ปีที่เเล้ว ตอนที่พวกเขายังเป็นแค่เด็กประถมเท่านั้น "แก้ว ไปกันเถอะๆ"เด็กชายชื่อ'โทโมะ'มาตามเด็กหญิงที่ชื่อ'แก้ว'กลับบ้าน เพราะพวกเขาทั้ง2บ้านใกล้กันเเละ ครอบครัวทั้ง

......: โมะคะเมื่อไหร่คุณจะเลิกกับมันซะทีคะ โทโมะ : ไม่นาหลอกคับพิม

เขามาด้วยความแค้น เธอมาด้วยความรัก ความรักของเธอจะเอาชนะไฟแค้นในดวงใจของเขาได้หรือปล่าว

โทโมะ : แก้วเราเลิกกันเถอะ แก้ว : ขอเหตุผลหน่อยสิ โทโมะ : เงาง่ายๆนะ ก็คือ ผมไม่ได้รักคุณแล้ว จำไว้ซะ คุณอย่าลืมสิว่าผมนะมันเป็นพวก'ฟันแล้วทิ้ง' แก้ว : จะไปก็ไปเลย แล้วถ้าไปก็อย่าหันกับมาอีก