ยัยเชื้อรา
ขีดเขียนเต็มตัว (216)
เด็กใหม่ (6)
เด็กหัดอ่าน (37)
นิยายฟิคชั่น
บทนำ สองปีที่แล้ว ฮึกๆ ทำไมนายต้องทิ้งฉันไปนะ ทีเจ ฉันไม่ดีตรงไหน นายอย่าไปเลยนะ”เสียงหญิงสาวร่างสูงพูดขึ้นทั้งน้ำตา เธอร้องไห้เพราะเธอกำลังจะเสียคนที่เธอรักมากที่สุดไป ฉันเบื่อเธอแล้ว เธอมันน่า
"เธอต้องมาเป็นแม่ของลูกให้ฉัน!!" "ไม่นะ ฉันยังไม่อยากเสียเวอร์จิ้น อ๊ากกกก" จะเป็นอย่างไรถ้าเธอถูกเขาจ้างให้ทำงานในฐานะแม่ของลูก!! และเธอไม่สามารถที่จะหลีกเลี่ยงได้เพียงเพราะ กระดาษใบเดียว เขาสองคน
บทนำ ฮ๊าวววววว!!น่าเบื่อ พรุ่งนี้ตองไปโรงเรียนอีกแล้วววววววววว เชอะ เออช่างเหอะเล่นคอมต่อดีกว่า แฮะๆๆๆๆอิอิ.....
America ติ๊ด ติ๊ด... พ่อโทโมะ : นี่แกกลับมาเมืองไทยด่วนเลยนะ ฉันมีงานให้แกทำ อ๊ะๆ แกห้ามปฏิเสธหล่ะ! เออแล้วพาไอ้ป๊อปกับไอ้เขื่อนมาด้วยก็ดี ถ้าแกไม่ทำตามคำสั่งฉันแกเจอดีแน่ แล้วฉันจะรอแกนะไอ้ลูกชาย 555
ยัยฟางตื่นได้แล้วแก เนี่ยมันกีโมงกี่ยามแล้ว”เสียงของแก้วเพื่อนสนิทของฉันดังขึ้น แกจะตะโกนอะไรนักหนาเนี่ยแก้ว”ฉันขยับปากบอกทั้งๆที่ดวงตาก็ยังคงปิดสนิทอยู่ ห้าวว ว ทำไมทุกวันช่างเป็นวันที่น่
เมื่อความจำเป็นให้เขาต้องเป็นพ่อ หนุ่มหล่อรักสนุกอย่างเขาย่อมต้องหาตัวช่วยเพื่อปราบเด็กน้อยแสนแสบ แต่พี่เลี้ยงคนแล้วคนเล่าที่เข้ามาดูแลเป็นต้องเผ่นหนีทุกคนด้วยความแสบของเด็กน้อยผู้นี้และพ่อจำเป็นของเข
มีเด็กชายคนหนึ่งร้องไห้ฟูมฟาย เพราะแม่ของเขาตายไปแล้ว ป๊อปปี้:โทโมะ แกหยุดร้องไห้ได้แล้ว แกร้องไปแม่ก็ไม่ฟื้นขึ้นมาหรอก ในขณะที่พี่ชายกำลังปลอบใจเขาอยู่ น้องชายของเขาได้ถามขึ้น เขื่อน:พี่ป๊อป พี่โม
ความรัก ไม่จำเป็นต้องจำกัดที่อายุ วันเวลา สถานที่ มันจำกัดที่..... ตัวคุณเองต่างหากว่าจะเลือกแบบไหน.......อย่างไง...........ที่......... มันจะส่งผลแบบไหนให้คุณต่างหากล่ะ............