นิยาย

“มายืนคนเดียวแบบนี้ไม่เหงาเหรอ ปักษา” “ถ้าบอกว่าเหงาเธอจะมายืนเป็นเพื่อนเหรอ”“งั้นเราไปแก้เหงากันที่ห้องฉันเอาไหม” “ไปห้องฉันดีกว่าแฟนฉันไม่ว่า”“นายมีแฟนแล้วเหรอ” “ยัยนั่นก็แค่ของตาย อย่าไปสนเลย”

จะเรียกว่าพรมลิขิตหรือว่าเป็นเพราะฉันซุ่มซ่ามกันแน่ ที่ทำให้ฉัน "บุหลัน" ต้องไปเจอกับผู้ชายที่แสนร้ายกาจและเอาแต่ใจคนนั้น เขาคือ "ภูเบศ" ผู้ชายที่พรากเอาทั้งร่างกายและหัวใจของฉันไป