นิยาย

เจ็บแค้นเคืองโกรธโทษฉันใย ฉันทำอะไรให้เธอเคืองขุ่นปรักปรำฉันเป็นจำเลยของคุณ นี่หรือพ่อนักบุญ แท้จริงคุณคือคนป่า ฮือ ๆ ใครก็ได้ช่วยพาฉันบอกไปจากที่นี่ที TOT

"ซากุระ ฮิมาวาริ!!" เสียงอาจารย์สุดหล่อของคลาสเรียนของเรา นามว่า"เรียวตะ โคเซย์ "หน้าคมคาย ดวงตาเป็นประกาย จมูกสันโค้งได้รูป คิ้วบางกำลังขมวดคิ้วอยู่ ในมือถือหนังสือ"ประวัติศาสตร์ญี่ปุ่น" อยู่และมืออ

ฉัน!!แคนดี้ พี่สาวของชูก้าร์หัวหน้าแก๊งค์ Sunshine โฮ๊ะๆภูมิใจชะมัด><ฉันเป็นถึงพี่สาวของหัวหน้าแก๊งค์เชียวนะแถมพ่วงด้วยเป็นลูกของผู้อุปถัมโรงเรียน!ไม่มีใครกล้าที่จะอื้อหือกับฉันทั้งนั้น...ยกเว

สวัสดีฉันชื่อ 'ขนมปัง' ฉันมักถูกเพื่อน รุ่นพี่และรุ่นน้องแกล้งเสมอเลย แม้กระทั่งครู!!! ฮือ~ ขนาดโชคชะตายังแกล้งฉันเลย แงงง~T^T ที่พวกเขาพากันแกล้งและรังเกียจฉัน ก็เพราะว่า 'ฉันมันตัวซ

จะเป็นยังไงเมื่อฉันต้องติดอยู่ในป่าแล้วหาทางออกไม่ได้ ฉันยังไม่รู้ด้วยซำว่ามาอยู่นี้ได้ยังไง แต่ฉันฉันชักจะไม่อยากออกไปแล้วซี่เมื่อฉันเจอ เขา

"ฮ่าๆๆๆๆๆ แน่จริงจับฉันให้ได้เส้!" เสียงเด็กชายนิรนามกำลังตะโกนเรียกเด็กผู้หญิงที่กำลังวิ่งตาม "ก็อย่าวิ่งเร็วสิ! หนูตามไม่ทัน" "อ่าวๆ เล่นอะไรกันอยู่จ้ะ :)" เสียงของหญิงชราคนหนึ่ง เข้ามาพูดกับทั้ง

                             บทนำ สามชั่วโมงก่อน~ violin: วีต้าช่วยอะไรหน่อยดิ veta: ว่าไง ไมหรอ violin: ช่วยหาโรงเรียนที่พ่อเธอเป้นเจ้าของหน่อยดิ veta: ทำไมเธอจะย้ายหรอ violin: อือ พี่ฉันบอก น้